'Maatschappelijke betrokkenheid'
Aan de eerste Week deden 32.000 geregistreerde deelnemers mee. Hun week zonder vlees zou 380 miljoen liter water bespaard hebben, 388 ton CO2-uitstoot en 31.000 kippenlevens. Nederland at die week weliswaar meer vleesvervangers, maar over de impact van de besparingen ontstond discussie.
Toch heeft de campagne van vorig jaar volgens Boerdam een gedragsverandering teweeg gebracht. Uit een enquête die in september is gehouden onder de deelnemers bleek dat 47% na 6 maanden nog steeds structureel minder vlees at dan daarvoor.
Dit jaar telt de campagne 69 officiële partners. Van de oorspronkelijke 53 bedrijven en instanties doet 85% ook dit jaar weer mee, met name foodproducenten "met vegetarische productinnovaties en groentehandelaren", meldt het persbericht. Daarnaast sloten zich 16 nieuwe partners aan, waaronder een aantal bijzondere partijen. Dat zijn bijvoorbeeld de Green Protein Alliance (founding partner), Triodos Bank, Provincie Overijssel, Deli by Shell, De Bijenkorf en HelloFresh. Die partners promoten van 11 tot 17 maart Nederland de voordelen van minder vlees eten en laten zien hoe makkelijk je kunt minderen.
'Groene maandag'
In Frankrijk blijft het niet bij één vegetariër die haar landgenoten aanspoort tot minder vlees eten. Maar liefst 500 bekende Fransen richtten zich begin deze maand tot hun compatriotes om in 2019 één dag in de week geen vlees of vis te eten. 'Lundi vert' ('groene maandag') noemen ze dat. NGO's als Greenpeace, Wereldnatuurfonds, L214, Bloom en Sea Shepherd steunen de campagne; ze hopen op 500.000 deelnemers.
Meedoen betekent in het Franse geval een serieus commitment.
Om te beginnen moet je een vragenlijst met tientallen vragen invullen. Niet alleen je houding ten aanzien van vleesconsumptie komt aan bod, ook je gezondheid, zelfvertrouwen in de keuken en persoonlijkheid. Alleen al het invullen van de lijst doordringt je van een ongemerkt opkruipend schuldgevoel bij de gedachte aan het eten van vlees; minder is goed voor planeet, gezondheid en dieren, weet je daarna voorgoed.
Deelnemers krijgen wekelijks, op dinsdag, de simpele vraag voorgelegd of ze de dag ervoor vlees of vis gegeten hebben.
Is dat niet gelukt, niet getreurd en niet op je vingers getikt. Je krijgt meteen tips hoe je vlees of vis kunt minderen, of waar je in de buurt vleesloos buiten de deur kunt eten. Ik schreef me in en ben erg benieuwd waar Lundi Vert me op gaat attenderen. In vleesminnend Frankrijk zijn vegavlees-schappen in supermarkten en vleesloze restaurants nog altijd zeldzaam. Wel liep de vleesconsumptie de afgelopen jaren sneller terug dan bij ons; bij ons zeggen mensen dat ze vleesminderen, maar blijkt dat niet uit de consumptiecijfers. In België daalde de vleesconsumptie de afgelopen jaren significant: tussen 2012 en 2016 met ruim 16%.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Sytske Barkhuis , dat lees je hier maandag!
Cécile Janssen
Hoe heb jij Lundi Vert ervaren?
#8, ellen, goed verwoord de verbondenheid met de levende have en het respect daarvoor. Heel anders is het wat Jan Peter in #41 in een ander draadje zegt: "De verbinding is verbroken. De verbinding met anderen, met de natuur, met ons voedsel en misschien wel met onszelf."
Frank Eric:
Om eerlijk te zijn, was ik verrast door zijn reactie en kijk op het leven. Misschien komt het omdat hij op een boerderij is geboren en van jongs af aan ziet hoe leven en dood met elkaar zijn verbonden en hoe de strijd om te overleven soorten met elkaar verbindt. Dat ziet hij niet alleen op de boerderij maar ook als hij buiten om zich heen kijkt. Vogeltjes die elkaar het hof maken, een nestje bouwen, eitjes uitbroeden maar ook de roofvogels die hoog in de lucht zweven om ze te vangen en op te eten. Het van dichtbij meemaken van de metamorfose van kikkervisje tot kikker maar ook zien hoe een reiger in een flits een kikker vangt en in één hap doorslikt of poezen die meedogenloos nog even met een muisje spelen alvorens de genadeslag toe te dienen. Een kinderoog wordt niets gespaard.
De natuur geeft, neemt, heeft haar eigen ritme, is mooi, verassend, heeft een kracht die de mens overstijgt maar is ook meedogenloos. Een mens is onderdeel van de natuur maar is daarom geen reden om dan ook maar wreed en meedogenloos met dieren om te gaan. 'Nature is cruel, but we don't have to be.' Zo verwoordde Temple Grandin (een Amerikaanse ethologe) het in een film over haar bijzondere leven.
Vlees eten is voor mij iets wat bij het leven hoort, mij met de tragedie van het leven confronteert en waar met respect mee moet worden omgegaan. (Misschien helpt een vleesloze week daar wel bij) De vraag op welke wijze dieren moeten worden gehouden is een belangrijke en moet worden blijven gesteld wat mij betreft. Dat geldt voor koeien, varkens en kippen maar ook voor hondjes met een bodywarmer op een uitlaatstrook of obese katten die schrikken van een vogeltje.
Enno:
Onze zoon weet dat de koeien ooit eens ons bedrijf moeten verlaten. Er was dus geen sprake van een dilemma. Dat wij geld verdienen met een veehouderij wil niet zeggen dat we geen compassie hebben voor onze koeien. Met de middelen die we hebben, proberen we onze koeien zo goed mogelijk te verzorgen (gezonde en tevreden boeren hebben gezonde en tevreden koeien en omgekeerd), met het besef dat dat altijd beter kan en dat dat ook altijd tot discussie zal leiden.
(Verder is bij ons de grens tussen gezin en onderneming niet echt scherp. De koeien en het ritme de seizoenen maken dat het gezinsleven en het werk op de boerderij onderling met elkaar verweven zijn.)
ellen-maureen colpa, ervoer je een dilemma? De onderneming van jou en je partner, daarin is het de gewoonte om koeien naar de slacht te brengen, dat brengt geld op. Die beslissing zou je zoon niet hebben gekozen. De boerderij is jullie onderneming, niet die van je zoon, hij is alleen deel van jullie gezin.