De Franse consumentenvereniging CLCV (consommation, logement et cadre de vie) ontmaskert zonder pardon de onduidelijke en vage vermeldingen op de etiketten van visproducten.
CLCV nam de etiketten van 70 visproducten, zowel merken als huismerken, onder de loep: visschotels, brandade, gepaneerde visburgers en nuggets, surimi, vissoep en kant-en-klare visgerechten. Eerste opvallende constatering: in 80% van de gevallen is er geen filet verwerkt, maar 'vlees' of 'vispulp'. Vis van middelmatige kwaliteit in ieder geval, maar van welke soort? Daar valt al helemaal niet achter te komen, zegt CLCV: in meer dan de helft van de onderzochte producten staat niet eens op het etiket welke vissoort is gebruikt, maar vage dingen als 'vis' of 'witvis'. Hoeveel vis er dan in zit? Daar kom je volgens CLCV nooit achter bij de 30% van de etiketten waar helemaal geen percentage wordt vermeld, en voor de rest moet je bij het boodschappen doen een rekenmachine meenemen. "Bij vier op de tien moet je ingewikkeld aan het rekenen. Niet handig bij het boodschappen doen", aldus CLCV.
De organisatie roept de overheid en sector op de etiketteringsregels voor visproducten gezamenlijk op te helderen. "Consumentetn hebben er recht op te weten wat ze eten en nu heersende vaagheid is niet acceptabel", citeert Le Monde.
Dit artikel afdrukken
CLCV nam de etiketten van 70 visproducten, zowel merken als huismerken, onder de loep: visschotels, brandade, gepaneerde visburgers en nuggets, surimi, vissoep en kant-en-klare visgerechten. Eerste opvallende constatering: in 80% van de gevallen is er geen filet verwerkt, maar 'vlees' of 'vispulp'. Vis van middelmatige kwaliteit in ieder geval, maar van welke soort? Daar valt al helemaal niet achter te komen, zegt CLCV: in meer dan de helft van de onderzochte producten staat niet eens op het etiket welke vissoort is gebruikt, maar vage dingen als 'vis' of 'witvis'. Hoeveel vis er dan in zit? Daar kom je volgens CLCV nooit achter bij de 30% van de etiketten waar helemaal geen percentage wordt vermeld, en voor de rest moet je bij het boodschappen doen een rekenmachine meenemen. "Bij vier op de tien moet je ingewikkeld aan het rekenen. Niet handig bij het boodschappen doen", aldus CLCV.
De organisatie roept de overheid en sector op de etiketteringsregels voor visproducten gezamenlijk op te helderen. "Consumentetn hebben er recht op te weten wat ze eten en nu heersende vaagheid is niet acceptabel", citeert Le Monde.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De CLCV moet haar huiswerk beter doen. Per 13 december 2014 wordt de EU verordening 1169/2011 van kracht dat de 'Consumenten informatie' van hetgeen op de etiketten vermeld moet worden op Europees niveau regelt. Frankrijk maakt nog steeds deel uit van de EU. Wij hebben ontdekt dat deze verordening nog talloze 'gaten' bevat dat gesjoemel eerder vergemakkelijkt dan moeilijker maakt. Als de tijd dit toelaat komen wij hier uitgebreid op terug. Verder is de productintegriteit van Noordzee vis een onderzoeksproject bij ons omdat wij het vermoeden ook hebben dat de etiketten niet geheel correct de samenstelling van de inhoud weergeven.
In vissoep zit per definitie het 'afval' van de keuken verwerkt. De incourante delen zullen we maar zeggen. Vaak levert deze oude vis een lekkere pittige smaak op. Het is gewoon geoxideerd vet en gedenatureerd eiwit wat je proeft. De visgeur bevat voornamelijk de stof pyridine. Dit ter informatie
Je hebt natuurlijk in de eerste plaats het recht als consument om zo'n product niet te kopen.
Voor als ik 's avonds weinig tijd had om te koken en te eten had ik de afgelopen jaren vaak wel zo'n zak bospaddestoelensoep van Unox of AH op voorraad. Prima vond ik voor de snelle hap, stuk brood erbij en klaar. Maar ik heb die zakken ook wel eens door een klein vergiet gegoten om te kijken wat er nou eigenlijk in zit aan 'bospaddestoelen'. Spijkers op laag water zoeken misschien, maar als je op meer dan een halve liter een paar miniscule maar intacte cantharelletjes vindt, dan ben je spekkoper.
Zoeken naar hele schelpdieren of flinke stukken filet in voorverpakte vissoep zal wel even ondankbaar zijn. Maar wat zou het als het goed smaakt? Aanduiding eisen van het soort witvis dat erin zit? Komop denk ik dan, veel mensen slagen er nog niet eens in een hele schol van een schar te onderscheiden of een wijting van een poon. Wat kan het schelen wat er in die visburger zit.