We keken het even aan. Wat zegt de pers over het jaarverslag van Vion en de nieuwe strategie die CEO Michiel Herkemij eindelijk naar buiten begint brengen?
De Gelderlander wijst erop dat het operationele verlies van het bedrijf in 2013 op op € 139 miljoen uitkwam. Dit ondanks het weer tot € 425 miljoen opgepoetste Eigen Vermogen (EV) van het bedrijf. Dat resultaat is het gevolg van de boekwinst op de verkoop van de Ingredients-divisie, waaruit schulden aan een consortium van banken zijn voldaan en het EV weer is opgebouwd.
De kranten schrijven niet dat Vion op dit moment forse voorraden vlees in zijn koelhuizen moet hebben en dus behalve door zijn recente problemen, ook nog eens wordt gehinderd door veel dood kapitaal. Dat is het gevolg van de weggevallen export naar Rusland vanwege Afrikaanse varkenspest die het land deed besluiten een handelsblokkade tegen Europees varkensvlees in te stellen. Rusland absorbeert ongeveer een kwart van de Europese export. Op de € 5 miljard omzet waarvan Vion thans 70% moet zien te exporteren, kan onverkoopbare voorraad het EV dan ook snel aantasten. Voor onverkoopbaar mag immers ook 'overgewaardeerd' mogen worden gelezen.
Dat rekening moet worden gehouden met die situatie, zou kunnen blijken uit het feit dat het bedrijf kort geleden bekend maakte dat het ondanks zijn vermogenspositie moeite moet doen om € 50 miljoen nieuw krediet te verwerven. Démissionair voorzitter Hans Huijbers van Vions RvC en voorzitter van enig aandeelhouder ZLTO suggereerde in een recent interview bovendien dat boeren geld in Vion moeten steken om een borg te vormen voor de continuïteit van hun slachter. Varkensboeren leveren immers vrij en kunnen ook besluiten de Nederlandse slachter te verruilen voor een Duitse concurrent. De Duitse slachter Tönnies heeft daarvoor goede kaarten en is reeds een van de grote leveranciers op de Nederlandse markt. Duitse slachters beschouwen Nederland commercieel als één van hun Länder.
Boerderij noteert de eerste schetsen van de strategie onder Herkemij:
Herkemij vindt het onacceptabel dat Vion bij slachtingen een marktaandeel heeft van meer dan 50 procent maar in het Nederlandse schap een marktaandeel heeft van minder dan 30 procent. De thuismarkt is volgens Herkemij enigszins verwaarloosd ten faveure van de export. Zelf gaat Herkemij met de retail in gesprek over kortere betalingstermijnen.
Al eerder maakte Vion duidelijk in 'concepten' (waarmee in Nederland doorgaans wordt gedoeld op sterrenvlees of merken zoals Livar en Krull) te willen gaan werken en zijn afhankelijkheid van de bulkmarkt voor 'gewoon roze varken' te willen verkleinen door een sterkere lokale verankering. Herkemij heeft daartoe de top van het bedrijf opnieuw ingericht en is thans bezig de Raad van Commissarissen opnieuw te bemannen. Hoe hij denkt de operationele verkooporganisatie tijdig in te richten en of hij de tijd van de markt zal krijgen, is thans de vraag. Hij zal naar verwachting begin juni naar buiten komen met zijn nadere plannen.
Herkemij staat voor een grote uitdaging. Hij beschrijft de oude organisatie eufemistisch als 'een federatie' van losse bedrijfsonderdelen die nu één sterk merk moet worden. Onder het oude bestuur werden de bedrijfsonderdelen beoordeeld op hun eigen winst- en verliesrekening maar niet op het belang voor het concern als geheel. Tussen de regels door lijkt de nieuwe Vion-baas de fouten uit het verleden even beleefd als duidelijk aan de orde te stellen en zijn eigen keuzen te maken. Dat is een reden om hem het voordeel van de twijfel te gunnen. Varkens spelen per slot van rekening van oudsher een cruciale rol in het sluiten van lokale kringlopen. Nederlands overschot op zijn betalingsbalans bestaat voor ca. 50% uit agri en food-handel en verwerking.
Gisteren werd bekend dat CFO Kenaad Tewarie, die kort voor Vion werkte en al snel werd verzocht te vertrekken, wordt opgevolgd door Jacques Straathof, een financieel specialist met een staat van dienst in de retailsector.
Dit artikel afdrukken
De Gelderlander wijst erop dat het operationele verlies van het bedrijf in 2013 op op € 139 miljoen uitkwam. Dit ondanks het weer tot € 425 miljoen opgepoetste Eigen Vermogen (EV) van het bedrijf. Dat resultaat is het gevolg van de boekwinst op de verkoop van de Ingredients-divisie, waaruit schulden aan een consortium van banken zijn voldaan en het EV weer is opgebouwd.
De kranten schrijven niet dat Vion op dit moment forse voorraden vlees in zijn koelhuizen moet hebben en dus behalve door zijn recente problemen, ook nog eens wordt gehinderd door veel dood kapitaal. Dat is het gevolg van de weggevallen export naar Rusland vanwege Afrikaanse varkenspest die het land deed besluiten een handelsblokkade tegen Europees varkensvlees in te stellen. Rusland absorbeert ongeveer een kwart van de Europese export. Op de € 5 miljard omzet waarvan Vion thans 70% moet zien te exporteren, kan onverkoopbare voorraad het EV dan ook snel aantasten. Voor onverkoopbaar mag immers ook 'overgewaardeerd' mogen worden gelezen.
Dat rekening moet worden gehouden met die situatie, zou kunnen blijken uit het feit dat het bedrijf kort geleden bekend maakte dat het ondanks zijn vermogenspositie moeite moet doen om € 50 miljoen nieuw krediet te verwerven. Démissionair voorzitter Hans Huijbers van Vions RvC en voorzitter van enig aandeelhouder ZLTO suggereerde in een recent interview bovendien dat boeren geld in Vion moeten steken om een borg te vormen voor de continuïteit van hun slachter. Varkensboeren leveren immers vrij en kunnen ook besluiten de Nederlandse slachter te verruilen voor een Duitse concurrent. De Duitse slachter Tönnies heeft daarvoor goede kaarten en is reeds een van de grote leveranciers op de Nederlandse markt. Duitse slachters beschouwen Nederland commercieel als één van hun Länder.
Boerderij noteert de eerste schetsen van de strategie onder Herkemij:
Herkemij vindt het onacceptabel dat Vion bij slachtingen een marktaandeel heeft van meer dan 50 procent maar in het Nederlandse schap een marktaandeel heeft van minder dan 30 procent. De thuismarkt is volgens Herkemij enigszins verwaarloosd ten faveure van de export. Zelf gaat Herkemij met de retail in gesprek over kortere betalingstermijnen.
Al eerder maakte Vion duidelijk in 'concepten' (waarmee in Nederland doorgaans wordt gedoeld op sterrenvlees of merken zoals Livar en Krull) te willen gaan werken en zijn afhankelijkheid van de bulkmarkt voor 'gewoon roze varken' te willen verkleinen door een sterkere lokale verankering. Herkemij heeft daartoe de top van het bedrijf opnieuw ingericht en is thans bezig de Raad van Commissarissen opnieuw te bemannen. Hoe hij denkt de operationele verkooporganisatie tijdig in te richten en of hij de tijd van de markt zal krijgen, is thans de vraag. Hij zal naar verwachting begin juni naar buiten komen met zijn nadere plannen.
Herkemij staat voor een grote uitdaging. Hij beschrijft de oude organisatie eufemistisch als 'een federatie' van losse bedrijfsonderdelen die nu één sterk merk moet worden. Onder het oude bestuur werden de bedrijfsonderdelen beoordeeld op hun eigen winst- en verliesrekening maar niet op het belang voor het concern als geheel. Tussen de regels door lijkt de nieuwe Vion-baas de fouten uit het verleden even beleefd als duidelijk aan de orde te stellen en zijn eigen keuzen te maken. Dat is een reden om hem het voordeel van de twijfel te gunnen. Varkens spelen per slot van rekening van oudsher een cruciale rol in het sluiten van lokale kringlopen. Nederlands overschot op zijn betalingsbalans bestaat voor ca. 50% uit agri en food-handel en verwerking.
Gisteren werd bekend dat CFO Kenaad Tewarie, die kort voor Vion werkte en al snel werd verzocht te vertrekken, wordt opgevolgd door Jacques Straathof, een financieel specialist met een staat van dienst in de retailsector.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ben razend benieuwd naar dat nieuwe sterke merk. Ik denk dat het Vion gaat heten. En voor de allerlaagste prijs het schap gaat veroveren, want nu de EU naar de WTO is gestapt, kunnen we de export naar Rusland tot aan de WTO uitspraak in 2030 (of later) vergeten.