Vergelijkbaar
Hoewel in Duitsland de boeren niet te kampen hebben met de stikstofproblematiek van hun Nederlandse collega's, zijn de pijnpunten waarom zij in actie komen wel vergelijkbaar. Ook Duitse boeren zien de kloof tussen boer en burger groeien en vragen om waardering. De prijzen voor vlees en melk zijn historisch laag en hoewel consumenten dierenwelzijn hoog in het vaandel hebben staan, willen ze daar niet voor betalen.
Duitsland scherpt de regels aan voor gewasbeschermingsmiddelengebruik en faseert glyfosaat uit. Nieuw beleid om insecten te beschermen perkt de bewegingsvrijheid van de landbouw in. Klap op de vuurpijl: de nieuwe 'Düngeverordnung', mestverordening. Omdat er in het Duitse grondwater te veel nitraat zit, hangt het land een Europese miljardenboete boven het hoofd. En dus zijn de regels voor het uitrijden van drijfmest flink aangescherpt, schrijft Boerenbusiness.
Op 2 december zal bondskanselier Angela Merkel met 40 agrarische belangenbehartigers om de tafel schuiven.
De Duitse krant Die Zeit brengt een beeldreportage van de boerenprotesten.
6 Kilometer langer Traktoren-Zug: Mehr Tier- und Umweltschutz, mehr Rücksicht auf Insekten, weniger Gülle - all das sieht das geplante Agrarpaket der Bundesregierung vor. Doch viele Landwirte sehen sich in ihrer Existenz bedroht. #Bauerndemo
— EHA News - Deutsch (@eha_deutsch) November 26, 2019
pic.twitter.com/I7E61LGpTy
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Niet helemaal toeval, maar wel zojuist op Foodlog gepubliceerd: een gesprek met Henk Breman over het boek dat Wouter noemt.
#23 Wouter, heb het rapport gelezen. Je hebt gelijk dat de wereld bank bij voorkeur machines en irrigatie subsidieerd, dit vanwege lobby werk en de hogere marge voor de leverende landen. Investeerders in Afrika aan kleine boeren? Ik ga uit van ontwikkelingshulp vanuit overheden, een investeerder vanuit met privaat geld komt altijd met kunstmest mits politiek stabiel.
Er is geen politieke stabiliteit, er is geen ondersteuning, geen kennis, geen geld om kleine boeren te helpen. De corrupte overheid stopt het geld in de eigen zakken, en Houd de bevolking mager. Voedsel is macht. Het is een kip ei verhaal.
Een land wat vooruit wilt zorgt voor een efficiënte landbouw, voldoende schaalgrote voor Plaats specifieke toepassing van grondbewerking, (kunst) mest, zaad, water(indien nodig) evt bestrijdingsmiddelen. Daarvoor zijn voor nodig mechanisatie, homogene velden, kwalitatief goed zaad van goede rassen en kunstmest inderdaad. Maar vooral politieke stabiliteit en goede intenties.
Het boek van Henk Breman e.a. dat recent is gepresenteerd ziet, goed gedocumenteerd, gebrek aan kunstmest als hoofdprobleem in de meeste Afrikaans gebieden. Ze zijn zeer kritisch op de Wereldbank en andere investeerders die prioriteit geven aan irrigatie en mechamisatie.
Titel: From fed by the world to food security - Accelerating agricultural development in Africa.
Plant Production Systems Wageningen University.
#21 Wouter, in de succesvolle agrarische gebieden in Afrika is water wel een beperkende factor.
Waar potentie (vruchtbare grond, water, infra, afzet, transportefficiency politieke stabiliteit) is, strijken boeren uit vele windstreken neer veelal Europeanen.
Kunstmest is nog nooit een probleem geweest in gebieden waar potentie ontstond.
Graan is een gewas waar enkel met goedkope vruchtbare grond zonder subsidie geld kan worden verdient.
Subsidie (USA, Rusland, EU) de schuld geven van de falende akkerbouw is een non discussie volgens de kolonisten (of lokale succesvolle boeren) die ik heb gesproken (Kenia, Ethiopië, Zimbabwe, Namibië, Ghana, Marokko, Egypte) Afrika kent vele factoren maar met name politieke instabiliteit die hem de das om doet. Daarop volgend niet vruchtbare gronden, dat is trekken aan een dood paard, zo ook in Spanje, Frankrijk, Rusland, USA, Australië en Canada.
Martinus, doorgaans is in Afrika niet water de meest beperkende factor, maar bodemvruchtbaarheid en gebrek aan meststoffen. Dat geldt vaak zelfs in droge gebieden.
Ook de import van goedkoper voedsel uit de EU (zuivel, uien), de VS (graan), Rusland (graan) en Thailand (rijst) speelt de boeren parten. Dus niet alleen de indirect gesubsidieerde Europese producten.