
"Er is er maar één verantwoordelijk en dat zijn de ouders." KRO Reporter bracht afgelopen zondag een verhelderende, zij het ook behoorlijk voorspelbare reportage over overgewicht onder kinderen in Nederland. Met een lekker hetserige voiceover van Sven Kokkelman. Hoe kinderen in Nederland steeds dikker zijn geworden. Te bekijken via de KRO-site.
We brengen ze 's ochtends per auto naar school. We geven ze overbodige tussendoortjes mee. En we geven ze zakgeld, zodat hun lunch bestaat uit een gekochte zak chips of koeken. En thuis zetten we ze voor een PC of TV scherm met een glas fris. Onze kinderen. Ze worden steeds dikker. Volgens het Ministerie van Volksgezondheid was in 1980 was 1 op de 15 kinderen te dik. Nu is dat 1 op de 5. Hoe is deze vetzuchttsunami ontstaan? Wat zijn de medische en psychische gevolgen voor kinderen? Hoe kunnen we het oplossen? En natuurlijk: wie is verantwoordelijk?
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Natuurlijk heb je gelijk Wouter, je gaat niet vooruit door in het verleden te blijven hangen, maar in het geval van 3 maal daags eten vond ik het wel gepast. We snaaien inmiddels heel wat af zo door de dag heen, ondanks het feit dat we véél minder lichamelijke arbeid dan vroegâh verrichten.
Meneer Wind heeft hier wel een punt, al zal het voor veel mensen heel moeilijk worden hun eetmomenten terug te brengen naar drie maal daags. De verleidingen zijn een factor heel veel groter dan het verre vroeger...
"3 maal daags eten en geen lighttroep meer. Net als vroeger, toen de woorden hart- en vaatziekten nog niet waren uitgevonden."
Je moet het verleden niet al teveel romantiseren. Als die woorden niet bestonden, was de oorzaak daarvan dat men eerder ergens anders aan kapot ging.
Het zwaardere eten van vroeger was ook omdat er meer fysieke arbeid verricht werd en er in de kantoren niet of minder werd gestookt.
Conclusions: This study provides direct support for the independent anti-atherogenic influence of PFM and calls on further research to define the adipocyte-derived factors involved in this favourable effect.
Eur Heart J. 2003 Aug;24(16):1531-7.
PFM staat voor peripheral fat mass.
Enig subcutaan vet wijst op insulinegevoeligheid. Dat is alles wat ik wilde zeggen. We moeten onderscheid maken tussen overgewicht en overgewicht. Voor Willem is dat gesneden koek, voor veel anderen niet.
Hahaha, en wel twee ook. Pierre Wind zelf is alleen zelf niet echt het schoolvoorbeeld van een perifere vetverdeling!
Voor wat stress betreft, zeker een risicofactor! Maar lekker en onbeperkt smullen, hmm.....
@P: Je hebt gelijk: De Telegraafkop zou in dit verband beter kunnen zijn: "Onbeperkt, lekker smullen geeft een verlaagd risico op hart- en vaatziekten".
Daar kan Sonja Bakker nog een slagroompunt aan zuigen...