Staatsscretaris Van Dam (EZ en boeren) getuigde vandaag volgens Boerderij verder van zijn steun aan die onevenwichtigheid. Hij wil dat Brussel alle geldende normen ten aanzien van beestenpoep in Nederland laat varen. Als we die opvangen en duur in fabrieken verwerken maar niet op de bodem en in het grond- en oppervlaktewater laten komen, komt het allemaal goed, lijkt hij te denken.
In de varkenshouderij gaat het zo al jaren. Die dieren houd je met zoveel geïmporteerd voer - en dus een berg teveel aan mest - dat je de resten daarvan hier niet kwijt kunt. De mest verwerk je en stuur je naar het buitenland zodat je toch extra veel varkens in een postzegellandje als Nederland kunt houden. Dat lukt wel, maar alleen tegen hoge kosten. Je moet immers veel technische kosten toevoegen om dat milieukundig te kunnen. Mede daarom is de kostprijs van een varken in onze buurlanden en de rest van de wereld veel lager. Maar omdat het kan, vinden Nederlandse boeren dat ze a) of recht op steun hebben of b) recht op wat liberalere milieunormen. Flauwekul natuurlijk, want noch het één, noch het ander moet je willen.
De milieunormen rond beestenpoep die Van Dam in Brussel wil opschorten, zijn bedoeld om geen vervuiling te creëren in het milieu. Als je koeien gaat houden zoals varkens, dan lukt dat best. Technisch gezien, is het dan ook een haalbare gedachte. Er is alleen één probleem: met Nederlandse varkens valt op zo'n basis ook al geen geld meer te verdienen. Misschien leek dat deze week even anders, maar zelfs dat is echt flauwekul zei ook een wijze varkenshouder die ik vandaag sprak.
Het zal dan ook even een black-out geweest zijn op het staatssecretariaat van Economische Beestenzaken. De man die zegt voor een eerlijk en schoon voedselbeleid te willen werken en daar zelfs kerstmenuutjes voor liet maken, bepleitte eventjes een beleid dat een loopje neemt met zowel economische als milieuwetten. Brussel vraagt hem ongetwijfeld of hij weet wat hij wil.
Koeien houden als varkens. De markt zal het snel genoeg afstraffen. Het is te duur, ook al kan het technisch.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#11 Dick. De samenleving is tamelijk cognitief dissonant m.b.t. het eigen gedrag. Wentelt graag de grote problemen op de ander af. Dat is de algehele houding. Velen wijzen op de splinter en zien de balk in eigen ogen niet. Je hebt gewoon gelijk m.b.t. dat er nogal veel vee is. Jij weet dat ik dat ook weet.
Maar er is goed nieuws - nou ja - voor de Nederlandse boeren: volgens EU landbouwcommissaris Phil Hogan komt het goed met de derogatiedeal van Nederland. Dat zei hij in Groningen vandaag.
Alleen ingewijden begrijpen nog wat het betekent: een pijnlijk langzame shake out en een te trage omschakeling naar een veerhouderij met toegevoegde waarde zodat er nu een soort uitstel van executie is gekocht, cq. verlies van kostbare tijd is gekocht. Het zij zo. Dat is de ontknoping van de milksoap die Nederland sinds het bekend worden van de afschaffing van het melkquotum in zijn greep houdt.
In het landbouwbeleid ontbreekt de veevoer paragraaf en dan zijn uitwassen in mestproductie te verwachten. Beschikbaarheid veevoer bepaald het aantal beesten, dat is een gegeven. Je kunt de hoeveelheid beesten niet zomaar gaan reduceren, want dan word de berg veevoer al maar groter.
Boeren stemmen het aantal beesten steeds af op de hoeveelheid veevoer. Dan kun je boeren niet dom noemen. Je kunt eerder spreken van domme politici die voortdurend landbouwbeleid maken zonder veevoerparagraaf.
Piet, wat voor 'domme dingen' doet die samenleving dan?
De laatste 30 jaar maken vooral beestenboeren in Nederland zichtbaar dat ze tot heel domme dingen in staat zijn: in een fuik zwemmen en die aan het einde 4x zo groot willen als de ingang waar ze ingezwommen zijn en dan nog roepen dat ze daar recht op hebben ook. Koeienboeren deden dat recent nog eens in optima forma. Daarom krijgen ze nu zelfs mestfabrieken die hun kostprijs gesubsidieerd nog verder opvoeren. Zou stopt de waanzin natuurlijk nooit.
Waarom moeten we vertrouwen hebben in boeren als ze zich zo blijken te gedragen en bestuurders hen nog belonen ook voor dat gedrag?
Ik geef toe ze liggen wat zwaar op de maag. Maar ik bedoel meer aan te geven dat je in de driehoek productie, bemesting en biodiversiteit een plekje kunt opzoeken wat past en bij een lage bemestingsgraad kun je dan toch je bodemvruchtbaarheid behouden. Wellicht spring je zelfs nog wat zuiniger met nutriënten om door de grotere wortelstelsels van de planten.