1 min
Meer afvalstromen uit de voedingsmiddelenindustrie zijn geschikt voor verwerking tot diervoeder. Dat gaat verspilling tegen en verlaagt de carbon footprint van vlees, eieren en zuivel.
Uit het door de EU gefinancierde NOSHAN project blijkt dat maar liefst 10% van de diervoederstromen vervangen kan worden door afval uit de voedingsmiddelenindustrie. Een dergelijke ingreep heeft een positieve impact op de carbon footprint van dierlijk voedsel.
Wanneer in elke kilo vleeskuikenvoer 10% voedselafval verwerkt zou worden, zou dit 0,3 kg CO2 besparen. Als voor 1% van het Europese vleeskuikenvoer de door NOSHAN ontwikkelde mix gebruikt zou worden, zou dat jaarlijks 620.000 ton CO2 schelen. Naast deze CO2-reductie neemt tegelijkertijd ook de vraag naar ruwe materialen zoals soja en het daarmee gepaarde land-, kunstmest- en pesticidengebruik af.
NOSHAN selecteerde geschikt voedselafval op basis van nutritionele eigenschappen, seizoensgebondenheid, veiligheid, wetgeving en logistiek. Afvalstromen die goed geschikt bleken waren raapzaadoliekoeken, yoghurt, weipoeder, suikerbieten- en olijvenpulp. Met name de olijvenpulp bleek de darmgezondheid van kippen en varkens ten goede te komen.
Alle mogelijke afval- en bijproducten uit de voedingsmiddelen staan in de open access-database van NOSHAN. In vervolgonderzoek bekijkt NOSHAN hoe deze stromen rendabel op de markt gebracht kunnen worden.
Dit artikel afdrukken
Wanneer in elke kilo vleeskuikenvoer 10% voedselafval verwerkt zou worden, zou dit 0,3 kg CO2 besparen. Als voor 1% van het Europese vleeskuikenvoer de door NOSHAN ontwikkelde mix gebruikt zou worden, zou dat jaarlijks 620.000 ton CO2 schelen. Naast deze CO2-reductie neemt tegelijkertijd ook de vraag naar ruwe materialen zoals soja en het daarmee gepaarde land-, kunstmest- en pesticidengebruik af.
NOSHAN selecteerde geschikt voedselafval op basis van nutritionele eigenschappen, seizoensgebondenheid, veiligheid, wetgeving en logistiek. Afvalstromen die goed geschikt bleken waren raapzaadoliekoeken, yoghurt, weipoeder, suikerbieten- en olijvenpulp. Met name de olijvenpulp bleek de darmgezondheid van kippen en varkens ten goede te komen.
Alle mogelijke afval- en bijproducten uit de voedingsmiddelen staan in de open access-database van NOSHAN. In vervolgonderzoek bekijkt NOSHAN hoe deze stromen rendabel op de markt gebracht kunnen worden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ja, vervoederen van swill is verboden en dat is best jammer. Met goede verwerking/verhitting/processing van voedselresten van restaurants en huishoudens zou dat prima als diervoeder ingezet kunnen worden. Hetzelfde geldt voor diermeel/vleesbeendermeel: coproducten uit het slachthuis die nu niet gebruikt mogen worden in diervoeders. Wet- en regelgeving is nu eenmaal niet alleen gebaseerd op feiten, maar ook op politieke en maatschappelijke overwegingen...
Frank #3 "Verder blijft het voeren van swill, resten uit keukens en huishoudens, verboden ivm besmettingsgevaar dierziekten."
Als ik daar zo over lees, over MKZ, dan is dat toch wel een rare bedoening. Inenten helpt, maar mag niet ivm exportproblemen. Laatste MKZ-crisis van 2001 kwam door besmet geïmporteerd vlees. MKZ duurt gemiddeld zo'n 2 weken en >98% van de veestapel overleeft het en is daarna immuun. Voor mensen nauwelijks gevaarlijk. Lijkt me met risicobeheersing toch op te lossen om de kansen zo klein mogelijk te houden.
Volgens WageningenUR wordt er jaarlijks voor miljarden aan eten weggegooid. Daar kun je heel wat crises van opvangen :)
Otto, zoals Carolien ook al meldt in draadje 1 worden er al heel veel nevenproducten van de voedingsmiddelenindustrie ingezet als diervoeding. Op dit moment is er wel een competitie van vergisters die ook voor een deel draaien op restproducten, voor de producent vaak een voordeel dat het minder nauw komt met de kwaliteit, gaat toch de vergister in en brengt geld op.
de vergisters gaan wel steeds meer over op voor een groot gedeelte mest, vroeger onrendabel, nu door het strippen van de mest (stikstof verwijderen) kunnen vergisters zonder problemen grote hoeveelheden aan.
Verder blijft het voeren van swill, resten uit keukens en huishoudens, verboden ivm besmettingsgevaar dierziekten.
Hier nog een inspirerend verhaal met video van een varkensboer die louter op etensresten van restaurants 2500 varkens weet te voeden, en na 6 maanden weer verkoopt voor het vlees. Als een varken iets van 100kg aan vlees zou kunnen opleveren in een half jaar, zit je op 500.000 kilo varkensvlees per jaar. Soms vraag ik me af waarom dat niet 'standard practice' is, zo simpel en effectief!
Gelukkig wordt er (in Nederland) al erg veel 'afval' toegepast in diervoeders (bierbostel, bietenpulp, broodmeel, distillers grains, etc.). Laten we die bijproducten uit de humane voedingsindustrie dan ook geen 'afval' meer noemen, maar co-producten!