Lees ook
Lethe - een trouwe lezeres en regelmatige meeprater - wist niet helemaal wat ze moest vinden, schreef ze me. Ze struikelde over een tekst van Schuttelaar & Partners, één van de drijvende krachten achter het Ik kies Bewust logo, in de Volkskrant van gisteren.

Eten uit de fabriek wordt steeds beter, zeggen 2 partners van het strategische eetcommunicatie bureau met uitstekend eetinhoudelijk verstand van zaken.

Cup-a-Soup (Unilever) zag de zoutrekening met 1000.000 kilo verminderen. Smerige E-nummers, pcb's, cadmium en kwik verdwenen uit ons eten (geen cijfers genoemd). Transvetzuren verdwenen uit het eten (geen cijfers genoemd). In Vifit van Campina ging 86.000 kg minder verzadigd vet en 58.000 kg minder suiker. De al magere fruityoghurt van Friesche Vlag werd broodmager en verloor zomaar 129.500 kg extra aan suiker. Bravo! Zonder meer. hoewel ik wel zou willen weten of broodmager straks nog broodmagerder zal blijken te kunnen.

Geen woord over de door Gerrit-Jan Groothedde bekend en berucht gemaakte nieuwe light pindakaas van Unilever's Calvé, met minder vet maar bergen extra suiker van de ergste soort. Daar word je pas vet en suikerziek van. Maar het heeft een groot voordeel voor Unilever: 't klinkt beter en kost minder om te maken. Dat was trouwens een klik naar een artikel in 1 van de 3 andere kwali-kranten van ons land, de NRC. Wie let op of er binnen kort nog iets in de Trouw verschijnt?

Trouwens, mooie cijfers, maar hoeveel pakjes, bakjes en zakjes kopen we eigenlijk? Zijn die ogenschijnlijk indrukwekkende > 100.000 kilo's wel zoveel per bakje of zakje? En waarom zat het er eigenlijk in als het er toch uit kan?

Als je vers eet, strooi je niet met de duizelingwekkende aantallen kilo's zout en suiker die nu eenmaal in industrieel eten moeten zitten. Je hoeft dan helemaal niet ingewikkeld te doen over wat de industrie in VLHB (vreselijk lang houdbaar) allemaal ‚fout‚ doet. Af en toe een keertje fout is helemaal niet erg. Daar kunnen mensen prima tegen.Waar is vers in al dit soort juichende verhalen over wat de voedingsindustrie aan geweldige weldoenerij tentoon spreidt? Dit bericht van deze voedingsdeskundige communicatie-adviseurs doet me net teveel denken aan de loftuitingen van Paul Rosenmöller die al langer roept dat de industrie het zo fantastisch doet.

Zeker, de industrie doet wat. Een doekje aanreiken voor het bloeden. Dat is zelfs als eerste stap oninteressant, want het zal niet leiden tot een andere foodlifestyle. Minder ongezond gaan we gezond noemen, that's all en kwalijk. Lees de intro tot het VK-artikel: ons eten is al zo goed en het wordt nog beter. Kom op! Waarom werden we vetter, toen de consumptie van vers - wat Michael Pollan 'real food' noemt - afnam?

Wat doet het stuk in de Volkskrant? Er zijn 2 mogelijkheden, want ik geef Schuttelaar graag het voordeel van de twijfel:
1. het staat er om opinierend gedrukt te staan
2. het tweede deel, over vers of op z'n minst een beetje verser, volgt nog; het zal gaan over de manier waarop de eetfabrieken dat in de vroegde 21e eeuw naar de markt willen brengen en hoe ze peentjes zweten om dat nog voor 2020 geregeld te hebben.

2: zou het? Kdenkutnie, als ik heel eerlijk ben. Maar het kan wel, want ik zou niet weten waarom je geen industrieel vers zou kunnen produceren. Er zijn alleen wat nieuwe denkwegen voor nodig.

Schuttelaar zou er zomaar een aanzet toe kunnen geven. Maar dat deden ze niet in dit stukje.
Dit artikel afdrukken