In de huidige economische omstandigheden moeten veel huishoudens op de kleintjes letten, daar zou de aanbevolen nutriënteninname onder kunnen leiden. Onderzoeksleider Dr. Cathy Kapica constateert echter: "This research should assure families they are getting needed nutrition regardless of whether they choose canned, fresh, frozen or dried varieties. They can be confident in buying those foods that best meet their budgets, schedules, cooking abilities and taste preferences and still obtain important nutrients."
Voor het onderzoek werden verschillende voedingsmiddelen gekocht, bereid en geanalyseerd: mais, groene bonen, champignons, erwten, pompoen, spinazie, tomaten, peren, perziken, pinto bonen en tonijn. Vers, in blik, diepvries en gedroogd.
The foods were all cooked so that an accurate comparison could be made. They were anaylzed to determine the cost of several key nutrients, including protein, fiber, potassium, vitamin A, vitamin C and folate.
The researchers said that survey revealed that is is, for example, nearly 60% more expensive to obtain dietary fiber from fresh tomatoes as from the same portion of canned tomatoes.
"Not only is the price of canned tomatoes lower than fresh for the same serving size, but fresh tomatoes take longer to prepare, adding to the real cost of fresh," said the researchers.
Fotocredits: maureen lunn
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Al zijn er bewerking-methoden waarbij enzymen behouden blijven, is dat voor blik en potjes nu niet het geval. Enzymen in de plant zorgen vaak voor de omzetting in ons lichaam naar nuttige stoffen (zoals sulforafaan bij broccoli). Die enzymen verdwijnen door verhitting.
Ook micro nutriënten waar Rob op duidt kunnen sterk verminderen, zie bijv. dit artikel over quercetine en rutine.
Ik ben het helemaal met Rob en Robert eens dat er nog te weinig bekend is over de ontelbare micro nutriënten en hun samenhang. Heel veel nutriënten kunnen deels (flavonoïden, vitaminen) of helemaal (mineralen) behouden blijven. Echt verse groenten blijven onmisbaar (en uniek in hun smaakbeleving). Al was het alleen maar om hun effect op de darmflora. Diverse bio-actieve stoffen komen alleen in verse of gepasteuriseerde producten voor.
Voorgesneden verse groenten zijn duurder dan de ongesneden (al is de prijs van prei de laatste jaren verdriedubbeld).
Groentemixen zijn voor de gevorderde kok een lachertje. Ui en champignons moet langer bakken dan paprika, taugé maar éven.
Diepvries groenten - ook nasi groenten e.d. - zijn relatief goedkoop. Smaakverschil blijft er. Sperzieboontjes uit blik/ pot zijn niet lekker. Diepvries boontjes kan ik goed waarderen, zeker de betere kwaliteiten (haricots verts, die vers vaak niet eens te krijgen zijn). Verse sperzieboontjes haal je er echter altijd zó uit.
Er kan niet zomaar gesteld worden dat 'uit blik' evenveel nutriënten bevat als 'vers'. De meeste bewerkingen 'doen' toch iets met het product.
Een maat die hierbij zou kunnen helpen is de 'ORAC' (de anti-oxidanten werking), maar dan zijn we er nog niet.
Met Flipse ben ik het helemaal eens, dat je niet mag stellen dat 'uit blik' of 'uit kunststof' even gezond is als vers, als je allerlei ongezonde stoffen die door de verpakking in het voedsel komen niet meerekent. Reacties als #22 hierop komen bij mij over als de kop in het zand steken. Er zijn wetenschappers die hier heel serieus mee bezig zijn, en die vooral zuchten omdat deze bedreigende situatie voort blijft bestaan.
@ Wouter, waar ik op doelde was niet het effect op de bekende en uitgebreid bestudeerde micronutriënten zoals vitamine C, foliumzuur etc. maar de andere stofjes waarvan de aanwezigheid en werkzaamheid (nog) nauwelijks tot niet bekend is. De groep bioactieve stoffen neemt niet voor niets toe.
@Rob, dat type onderzoek wordt echt al heel lang gedaan (al is er wel wat af te dingen op de onderzoeksmethodes). Nu gaat het zelfs niet om het voedingsmiddel, maar om het voedingspatroon. Wat het effect is van bewerking op de verschillende soorten micro-nutrienten, is overigens vaak wel bekend. Dit is klassiek biochemische onderzoek naar de zg. (inactivatie)kinetiek. Een simpel voorbeeld: elke student levensmiddeltechnologie kan je vertellen hoeveel vitamine c er overblijft in een jus d'orange dat je pasteuriseert.
@ Wouter, wat Robert waarschijnlijk bedoeld is het effect van de verschillende soorten bewerkingen op de onbekende voedingsstoffen. Wat zijn de werkingsmechanismen van deze stoffen en hoe is de wisselwerking met elkaar? Zolang dat onbekend is hebben we een onvolledig beeld. Dit kan een verklaring zijn waarom effecten van afzonderlijke voedingsstoffen uit groente en fruit vaak teleurstellend zijn.
Dit pleit voor onderzoek naar voedingsmiddelen in plaats van naar voedingsstoffen.