Hoewel het aantal obese Amerikanen groot is, komt in een aantal counties in de VS juist opvallend weinig obesitas voor. Dat blijkt zelfs het geval ondanks de aanwezigheid van minderheden en mensen met lage inkomens en opleidingen. Die twee factoren worden meestal gezien als goede voorspellers van een groot percentage obesitasgevallen in een samenleving.

Een onderzoeksteam van Yale School of Public Health onderzocht in zes van deze gebieden wat zorgt voor hun uitzonderingspositie. De onderzoekers interviewden meer dan 80 mensen die verantwoordelijk zijn voor medische hulp, sociale voorzieningen en volksgezondheid.

Geen ‘silver bullet’
Hoewel er geen silver bullet werd gevonden, viel hen op dat deze gemeenschapsleiders werken vanuit de gedachte dat obesitas resulteert uit een complex van sociale, gedragsmatige, medische en omgevingsfactoren. Bij hun initiatieven houden ze rekening met al die factoren en de manier waarop mensen daar mee omgaan. Vervolgens nemen ze gericht actie, niet zozeer om 'obesitas' aan te pakken, maar om de levensomstandigheden van de gemeenschap waar ze deel van uitmaken te verbeteren. "Het niveau van samenwerking is heel tastbaar en wordt ondersteund door het sociale verband dat mensen rond hun gemeenschap ervaren", zegt onderzoeksdirecteur Elizabeth Bradley van het Yale Global Health Leadership Institute.

Om gezondheidsinitiatieven te ontwikkelen werken gemeenschapsleiders in laag-obese counties nauw samen met alle sectoren en lokale bedrijven, instellingen en attractieparken. “In één county had de dierentuin een ongezond lunchmenu. Gemeenschapsleiders hebben samen met de mensen van de dierentuin een gezonder menu samengesteld, zodat scholen en andere bezoekers daarvan kunnen profiteren”, aldus onderzoeker Kristina Talbert-Slagle. Ook de aanwezigheid van bijvoorbeeld voetpaden, parken en een aanbod van kooklessen lijken een rol te spelen.

“Er is geen kant en klare oplossing voor obesitas, maar het helpt dat er betrokken gemeenschapsleiders zijn die zien en weten wat er onder inwoners leeft,” aldus Talbert-Slagle.

Het onderzoek biedt steun voor de gedachte dat de samenleving moet zorgen voor een goede leefomgeving. De gedachte dat het individu volledig voor zijn eigen gezondheid verantwoordelijk is, is echter nog altijd dominant.

Dit artikel afdrukken