Lees ook
Arjan Smit van Proeverij de Pronckheer in Cothen is inmiddels een van de beroemdste horeca-ondernemers van Nederland. Hij doet bijzondere dingen. Althans dingen die veel andere koks niet doen. En hij roept weerstand op. Dat komt vooral omdat hij ‘no waste’ als principe hanteert. Als je een dier doodt, moet je het opeten, als het tenminste een beetje te eten is. Dat geldt wat Arjan betreft voor alles. Voor dieren die iedereen als een plaag ziet: muskusratten, ganzen en rivierkreeftjes (waar alle sloten vol mee zitten). Maar ook voor beschermde dieren die mogen en moeten worden geschoten als ze overlast veroorzaken, zoals zwanen en spreeuwen.


Smit hanteert het ‘no waste’ als principe. Als je een dier doodt, moet je het opeten, als het tenminste een beetje te eten is
Arjan draagt met verve uit wat hij doet. Heeft daarom duizenden volgers op facebook en andere sociale media. Maar die zijn hem niet allemaal goedgezind. Er zitten veel ‘dierenvrienden’ tussen; mensen die vinden dat beschermde dieren nooit mogen worden geschoten. Ook al bezorgen ze overlast. En als ze al geschoten worden, mogen ze vervolgens niet verorberd worden. Want, redeneren deze mensen, als je ze mag eten,moedig je aan om ze te schieten. De ‘dierenvrienden’ steken hun opvattingen niet onder stoelen of banken. Ze richten zich met honderden en vol gewicht op de uitbaters van de Pronckheer in Cothen. En die aanval kent geen grenzen. Als de beesten gedood mogen, dan moeten deze horecaondernemers ook maar dood. Dat is niet fijn voor Smit en zijn eega.

Smit vindt zichzelf een dierenvriend. En hij wil niet dat dode dieren eindigen in de kliko
Onheus
Arjan Smit voelt zich onheus bejegend. En voelt zich daarin bevestigd door wetgeving die zegt dat hij de zwanen en spreeuwen die worden geschoten wel degelijk op het menu mag zetten. Hij windt zich op. Stelt vragen aan de Partij voor de Dieren. Die politieke partij verwijt hem illegale praktijken. Niks illegaals aan, zegt de wet. Smit wil met partijleider Thieme praten. Hij is ervan overtuigd dat ze eerder dezelfde dan verschillende belangen hebben. Smit vindt zichzelf een dierenvriend. En hij wil niet dat dode dieren eindigen in de kliko. En je zou toch ook denken dat de Partij voor de Dieren vooral wat heeft tegen het grootschalig en onder ellendige omstandigheden fokken van dieren. Je zou verwachten dat ze iemand die dieren verwerkt die een goed leven hebben gehad met rust laten.

Voor de rechter en dokken
Arjan Smit wil praten met Thieme. Onder vier ogen. Of voor de radio en televisie als iemand dat vraagt. Maar Thieme laat niet van zich horen. Ook niet toen ze afgelopen maandag de vraag kreeg om met Smit een discussie aan te gaan bij Jeroen Pauw. Smit is het zat. Het liefst zou hij Thieme voor de rechter dagen. Moet zij maar dokken voor de inkomsten die hij is misgelopen doordat hij van illegale praktijken is beschuldigd. Maar de Partij voor de Dieren geeft geen sjoege. Niet op persoonlijke vragen en niet op publieke vragen. Behalve dat de partij zegt zich te blijven verzetten tegen de mogelijkheid om beschermde dieren op te mogen eten. Ook al zijn ze geschoten vanwege overlast. Heeft de partij niet de verkeerde tegenstander gekozen?

Deze tekst verscheen eerder op de website van Boss en Wijnhoven

Fotocredits: De Pronckheer, via Facebook
Dit artikel afdrukken