Andy Weir schreef erover in zijn debuutroman The Martian en zijn tweede boek Artemis.

Uit beide boeken begrijp je dat er heel wat nodig is om de mensheid op een van beide te laten wonen. Mars is voorlopig nog een stap te ver. Laten we beginnen bij de maan, zegt bijvoorbeeld astronaut Chris Hadfield. China heeft als ambitie in 2030 de eerste bemanning op de maan te laten landen én leven.

Eerst maar eens onderzoeken of ons eten groeit op de maan. Op gesimuleerde Mars- en maangrond is dat mogelijk, liet de Wageningse ecoloog Wieger Wamelink zien. Hij startte ook een crowdfunding-initiatief voor wormenonderzoek in ruimtebodems. In The Martian lukt het Mark Watney – moederziel alleen op Mars – aardappelen te verbouwen op de rode planeet. Maar lukt dat ook in de echte wereld? Kan de aardappel het ook als “maanappel”?, vraagt Vilt zich af.

Dat willen de Chinezen vanaf volgend jaar onderzoeken. Op 7 december jl. lanceerde de Chinese Space Agency de sonde Chang’e-4, vernoemd naar de Chinese godin van de maan. Begin januari volgend jaar zal de sonde als eerste ruimtevoertuig ooit landen op de achterkant van de maan.



De achterkant van de maan is niet zichtbaar vanaf de aarde. De maan doet er namelijk even lang over om rond de aarde te draaien als om haar eigen as. Communicatie met de aarde van deze kant van de maan is erg lastig. Daarom lanceerde China ter voorbereiding op Chang'e 4 op 20 mei dit jaar een satelliet om communicatie mogelijk te maken.

De Chang'e 4 heeft aan boord een 3 kilogram zware container met een mini-ecosysteem, met aardappelzaden, insecteneitjes van onder meer zijderupsen, water en observatieapparatuur. De Chinezen willen hiermee onderzoeken of aardappelen en insecten in een afgesloten omgeving kunnen overleven op het maanoppervlak. Dit onderzoek en alles wat ervoor nodig is, is ontworpen door 28 Chinese universiteiten, meldt de BBC.

Tot duidelijk is of we er kunnen en willen leven, moeten we het nog even met de aarde doen.
Dit artikel afdrukken