Na een zoektocht van jaren vond hij zijn ideale vis in Australië, een tijgerbaars-soort. Hij haalde een aantal exemplaren naar zijn thuisbasis, Kruishoutem in Oost-Vlaanderen en startte zijn bedrijf Aqua4C. Daar kweekt hij nu de Belgische omegabaars. Samen met de universiteit van Leuven ontwikkelde hij een plantaardig dieet voor de jonge baarsjes, van "maïs, tarwe, soja, lijnzaad en zeewier uit België en de buurlanden". Dat levert een "vette vis met een stevige beet" op, vertelt chefkok Toon Dierickx in het smaakrapport op de site, die zich zowel warm als rauw prima laat verwerken.
'Kwekerij zonder waterverbruik'
Na €5 miljoen aan investeringen lijkt Aqua4C nu de beslissende vis aan de haak te hebben geslagen: sinds vorige week ligt de vis in de schappen bij de Carrefour-hypermarkten. De verkoop neemt in één keer toe van 1 naar 1,5 ton vis per week. Van Hoestenberghe: "Nee, dit mag je geen vis uit de fabriek noemen. Bekijk het als een boerderij waar je geen varkens of kuikens maar vissen kweekt. We zitten nog altijd in de opstartfase. We zitten nog maar aan de helft. Tegen eind volgend jaar denken we op volle capaciteit te draaien." Dan zou het bedrijf ook winstgevend moeten zijn.
Aan plannen mankeert het niet. "We willen een kwekerij zonder waterverbruik worden," zegt Van Hoestenberghe. Hij doelt daarmee op de samenwerking met de naastgelegen tomatenkwekerij. Nu al verwarmt Aqua4C zijn bassins met de restwarmte van de tomatenkwekers en het regenwater dat van de kassen loopt. "Dat wordt binnenkort een tweerichtingscircuit waarbij het bassinwater met nutriënten dient als bemesting voor de serres", schrijft De Tijd.
'Echt vegetarisch'
We vroegen Van Hoestenberghe hoe het zit met het vegetarische dieet van zijn vissen. Hij antwoordde met een wedervraag: "Ken je tilapia kwekers die tilapia volledig veggie opkweken? Bij mijn weten wordt er nog altijd een kleine hoeveelheid vismeel en visolie gebruikt in dat voeder, meestal ook nog aangevuld met bloedmeel of pluimmeel. Maar is wel een feit dat tilapia een van de meer duurzamere gekweekte vissen is, hun voeding is inderdaad grotendeels plantaardig." Zijn eigen vissen krijgen, zoals gezegd, puur plantaardig voer. Per 500 gram slachtgewicht van de vis is 750 gram voeder nodig, "ofte een voederconversie van 1.5."
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#12 Willem, Mijn ervaring met de intensieve vissenkweek is dat er altijd veel problemen opduiken die te maken hebben met de gezondheid van de vissen. Die worden dan met allerlei middelen bestreden om het productierendement toch acceptabel te houden. Dit probleem is inherent aan alle intensieve agrarische productiemethodes waar sprake is van een monoculture.
Wat wel goed is met deze vissenkweek is dat men voer van plantaardige oorsprong gaat gebruiken. Hiermee wordt het energielabel verlaagd en daardoor het biologisch rendement verhoogd. Zeker wanneer zeewieren en algen gebruikt worden. Deze gewassen kunnen goed het vrije stikstof uit de lucht binden dat een belangrijke bouwsteen is voor eiwitsynthese. Dit zijn goede ontwikkelingen. Wanneer dierlijke eiwitten in de vorm van meel gebruikt worden, dan is de biologische efficiëntie veel hoger en daarmee de voedselconversie. Dit is een van de redenen waarom in vissenvoer eiwitten van dierlijke oorsprong toegepast worden. Een bekend nadeel van de toepassing van vismeel is de geuroverdracht als gevolg van de sterke vissenlucht van dergelijk meel. Dit zijn de pyridine achtige stoffen die moeiteloos de visgeur in het eindproduct overbrengen. De pluimveesector weet als geen ander dat men zeer voorzichtig moet zijn om vismeel in het voer te mengen.
Ik lees vaker van die mooie voeder/opbrengst verhoudingen over kweekvis.
800 gram voer voor een kilo "vis" zegt Annemiek Foolen ,
in reactie 11 op:
750 gram voer op 500 gram "slachtgewicht" in het artikel van Cécile Janssen
Zit daar een begrippenverwarring? Als ik een meerval schoonmaak gaat meer dan de helft van de "vis" er af. Kop en buik zijn zwaar. Dus die twee claims ontlopen elkaar niet zo veel lijkt me.
Maar goed, een ratio van 1,5 is niet slecht...
Maar, zijn die getallen echt zo mooi?
Bedenk dat commercieel visvoer vrij droog is. Skretting geeft geen getallen maar ik denk dat het niet meer dan 5% water bevat. Visvlees bevat ca 70% water (afhankelijk van soort, kwaliteit en fraude kan het meer worden:)
Klopt het dat we dus die mooie ratios met 3 mogen vermenigvuldigen voor een eerlijk beeld? Dus ongeveer een ratio van 4,5?
IJsbrand Velzeboer 1 dit lijkt me echt een onderwerp waar jij ook vertaald van hebt. Annemiek en Cécile, wat denken jullie ervan?
Leuk artikel over collega die 'omegabaars' kweekt. Zijn beweringen kloppen niet helemaal. In Nederland kweekt ons bedrijf Claresse zonder gebruik van antibiotica. Ook is slechts 800 gram voer nodig voor 1 kg vis, dus zeker geen 3 kg.
Samen met voerleverancier is de visolie in het voer vervangen door algen.
Met duurzame kweekvis Claresse™ gaat het niet goed. Waarom? Ze krijgen geen ASC-keurmerk en daarom willen supers ze niet.
(Ik heb het wel eens gegeten, in een restaurant en uit eigen pan, maar vond de Claresse™ qua smaak geen succes. Het is maar een mening, n=1, maar ik sluit niet uit dat het ontbreken van het keurmerk niet de enige oorzaak voor het uitblijvende succes is.)
# 8
Ik begrijp wel het verhaal met een varken dat eveneens een kringloop kan bewerkstelligen. Ik snap niet je opmerking over aaibaarheid. Wat bedoel je precies?