‘Vechten voor voedsel’

Samuel, journalist of niet (je kunt via 'anders' in je profiel trouwens invullen wat je volgens jezelf bent, van worstmaker tot cateraar), het verandert niets aan het punt dat hier aan de orde is. Voor een NGO als YFM en jou als oprichter daarvan geldt het minstens zo hard.

Er wordt veel gezegd en naar het hoofd van het publiek geslingerd. Er moet gevochten worden voor van alles, vinden NGO's die inmiddels de achtst (!) grote industrie ter wereld zijn. Dat lukt alleen met heldere en aansprekende beelden die mensen een makkelijk goed/fout beeld geven. De werkelijkheid zit vrijwel altijd anders in elkaar, niet complexer (de meeste problemen zijn het gevolg van vastgelopen concurrentiesystemen en onderhandelingsposities waarin niemand kan bewegen zonder zijn belang te schaden) maar weinig sexy. Omdat er door polarisatie niet samen bewogen kan worden, ontstaan schandalen waar niemand van hoort. Zo juichen NGO's en kritische mensen de export van obesitas naar Derde Wereld landen op dit moment toe. Zonder dat ze het doorhebben. Vastgeluld in hun eigen discours.

Er moet gevochten worden voor de waarheid. Zowel door journalisten als door NGO's. Ik hoop dat YFM een verschil blijft maken.

@Samuel, de zin die Steven nog even uit de reactie van Klootwijk haalt is vreselijk belangrijk. Journalist zijn is (feitelijk) beschrijven wat je ziet en er eventueel een rationele analyse over geven. Klootwijk doet dat ook in zijn programma's; hij oordeelt minimaal. Dat is denk ik de essentie van goed journalistiek. Natuurlijk zijn journalisten ook mensen, mensen met een mening en met hun idealen. Er is niemand die zegt dat dat niet mag of kan. Maar als die idealen teveel het vak 'journalistiek' vertroebelen, dan wordt een journalist politicus, burger met een mening, believer, dominee of columnist.

Op foodlog heb ik overigens liever dat je gewoon Samuel Levie bent; mocht je hier een journalist gaan uithangen dan zou ik dat pas eng gaan vinden. Een gepassioneerde jongeman met een mening en met idealen is veel leuker en interessanter. Op foodlog gaat het over het beargumenteren van je persoonlijke mening. Tenminste, dat is wat ik heel erg waardeer.

PS Het Food Film Festival is een prima initiatief voor in het weekend. Leuke mensen ontmoeten en elkaar inspireren, helmaal niks mis mee. Maar google eens op 'circle of influence', en met een biertje praten we daar dan tzt nog eens over. Aankomende zondag ga ik naar Amsterdam om Body Worlds te bekijken, dat vind ik zelf ook uitermate interessant, en mijn gezelschap inspireert mij om te praten over de mens en gezondheid.

Samuel, je reactie is heel begrijpelijk. Jij bent uiteraard geen engerd. Maar zap eens door het digitale televisie-aanbod. Leg de verslaggeving van het conflict in Syrië of de hetze omtrent Iran van de 5 internationale propagandazenders (CNN, BBC, RT.com, Al Jazeera en CCTV) eens naast mekaar en je begrijpt wat ik uit de woorden van Klootwijk voor mezelf onthoud.

Laat je verder vooral ook lekker gaan op Foodlog. Dat doe ik bij tijden ook. Foodlog mag best dienen om te meppen. Te experimenteren met gedachten. Af en toe krijg je dan een enge reactie of mep terug. Zo gaat dat.

He weten jullie wat, ik heb ooit uit een rijtje gekozen voor journalistiek over voeding. Gewoon omdat ik al die andere dingen zeker niet ben. Maar als je journalist niet je idealen mag dienen en je handen thuis moet houden als je onrecht ziet en voor engerd wordt uitgemaakt dan is er maar een ding dat de mens kan doen. Meteen stoppen met journalist zijn! Ik ben vanaf dit moment gewoon weer Samuel Levie op foodlog.

Hoi Samuel. Je hart zit zonder twijfel of de juiste plaats. Zelf heb ik veel respect voor wat je doet/deed. Ik heb nergens het gevoel dat je ego je in de weg loopt, bijv. Dat is iets waar ik zelf nogal aan hecht. En je bent een beleefde kerel.

Maar die zin die ik uit Klootwijk zijn laatste reactie knipte. Probeer die echt eens enkele keren na mekaar lezen en ontleden.