Het toevoegen van water aan vlees- en visproducten is niet verboden, maar het moet wel op het etiket staan. Volgens de producenten verbetert toegevoegd water de smaak en voorkomt het uitdroging. Onzin, vindt levensmiddelentechnoloog IJsbrand Velzeboer. Ze willen producten alleen maar verzwaren, en misleiden daarmee consumenten. Dat kan zelfs zo ver gaan, dat gekookte ham niet eens meer ham zou mogen heten, ontdekte de Belgische consumentenorganisatie Test-Aankoop begin dit jaar al.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
In principe willen ze in slachthuizen zo min mogelijk stress veroorzaken, bijvoorbeeld door fysieke maatregelen (kleurstelling, geen rechte hoeken).
Maar of er in alle slachthuizen in Nederland niet incidenteel ook 'Belgische' situaties voorkomen is een andere discussie.
De sector zegt van niet, elke grote slachterij heeft ook een dierenwelzijnsmedewerker.
Uiteindelijk heeft dat ook bedrijfseconomische redenen: PSE vlees gaat dezelfde dag nog retour leverancier. En die leveringen gaan bij een centrale slagerij zomaar om tonnen, dat is voor een marge product als varkensvlees voor het slachthuis niet echt handig.
Geen idee over oud en taai. Mijn archief "Wreedheid" is momenteel niet toegankelijk. Of het ook op deze wijze besproken wordt in Keith Thomas boek "Man and the Natural World" (heeft ook een hoofdstukje wreedheid meen ik te weten) weet ik niet meer. Kan het boek ook al maanden niet vinden.
Een opgejaagd of gestressed dier heeft juist te veel glucose in de spieren vanwege adrealine, dit geeft vervolgens teveel melkzuur waardoor de ph te laag word en daardoor geen goed vlees.
Stel een niet goed geschoten zwijn is gewond en het vlucht het bos in en het leeft daarna nog enkele uren en het word daarna gevonden en gedood dan is het vlees niet te bewaren en niet te eten.
Sander geeft overigens ook het antwoord over het verschil Supermarktvlees en vlees van de ambachtelijke slager/boer met huisverkoop, een kostprijsitem.
"Komt simpelweg op het volgende neer: wil men vlees voor weinig euro de kilo, in een consumentenverpakking in een supermarkt met 7 dagen houdbaarheid, dan kan dat niet met een ambachtelijk stukje vlees wat lekker mals is door klassieke bewerkingsmethodes".
Hendrik en Sander, corrigeer me als ik het verkeerd zie: die wreedheid voorafgaand aan de slacht had als reden dat ze oude en dus taaie beesten aten. Dat gold zowel voor volwassen varkens als voor koeien. Ik vermoed dat een te slachten big niet zo opgejaagd werd. Klopt dat?
Klopt, maar onze voorouders produceerden ook geen varkenshaasjes en biefstukken op industriële schaal, waarbij een wetgever bepaalde microbiologische getallen eist gedurende het proces en van het eindproduct.
Komt simpelweg op het volgende neer: wil men vlees voor weinig euro de kilo, in een consumentenverpakking in een supermarkt met 7 dagen houdbaarheid, dan kan dat niet met een ambachtelijk stukje vlees wat lekker mals is door klassieke bewerkingsmethodes.