De transcriptie van het debat geeft het gesprek tussen beiden als volgt weer:
Mevrouw Koşer Kaya (D66): Ik heb een vrij simpele vraag gesteld. Ik heb het niet over "we", ik heb het over de staatssecretaris. Wanneer heeft deze staatssecretaris zelf zich intensief met dit proces bemoeid? Ik kreeg van verschillende kanten te horen dat de staatssecretaris afwezig is geweest en dat het probleem zat in het feit dat hij dit proces niet tijdig en niet aan de voorkant heeft begeleid. Wanneer heeft de staatssecretaris zichzelf intensief met dit proces beziggehouden?
Staatssecretaris Van Dam:
Ik kan niet zo heel veel met de opmerking "ik kreeg te horen dat". Dat zijn in ieder geval niet geïnformeerde bronnen, want zoals ik al zei, ik heb me sinds ik staatssecretaris ben consequent zeer intensief met dit dossier beziggehouden en heb daar ook zelf met verschillende Eurocommissarissen over gesproken om ze te informeren. Vanaf medio september, toen duidelijk werd dat de Europese Commissie van mening was dat er geen sprake kon zijn van geoorloofde staatssteun, heb ik mij dag in, dag uit hiermee beziggehouden. Als uw vraag is hoe intensief ik dat deed, is het antwoord daarop: dag in, dag uit, mevrouw Koşer Kaya, en vanzelfsprekend.
De hoop begint langzaam op te lossen in de berusting dat het niet meer op tijd lukt, zodat de constatering van Schreijer-Pierik een onwelkom element voor Van Dam in het politieke wie-is-de-schuldige-spel is geworden.Vandaag liet Europarlementariër Annie Schreijer-Pierik (CDA) weten dat de uitspraken van Van Dam niet stroken met de informatie die zij van de Europese Commissie (EC) heeft gekregen. Van Eurocommissaris Margrethe Vestager (Mededinging) kreeg zij het volgende te horen in antwoord op de vraag sinds wanneer Nederland op de hoogte is van de afwijzende reactie van de EC:
Op 14 juni 2016 hebben de Nederlandse autoriteiten de Commissie in kennis gesteld van de geplande invoering van een systeem van verhandelbare fosfaatproductierechten voor melkvee en hebben zij verzocht de potentiële staatssteunaspecten van dit nieuwe systeem te bespreken. Tijdens de eerste bijeenkomst met de Nederlandse autoriteiten op 7 juli 2016 heeft de Commissie de Nederlandse autoriteiten ervan in kennis gesteld dat de voorgestelde regeling niet in overeenstemming was met de richtsnoeren staatssteun ten behoeve van milieubescherming en energie 2014-2020. Momenteel worden met de Nederlandse autoriteiten constructieve besprekingen gevoerd om een voor beide partijen aanvaardbare oplossing te vinden.
Kostbare tijd verloren
Van Dam maakte zijn plan voor een fosfaatregeling bekend op 8 september. Op 13 oktober maakte hij bekend dat de EC zijn plan wegens ongeoorloofde staatssteun had afgewezen. Hij meldde daarbij het niet met die lezing eens te zijn, maar zich er bij neer te moeten leggen.
“Nederland heeft veel kostbare tijd verloren. En bovendien informeerde Van Dam de Tweede Kamer verkeerd”, zegt Annie Schreijer-Pierik, die het Kamerdebat bijwoonde. Ze vindt het “onbegrijpelijk dat de VVD-PvdA-regering op deze manier de toekomst van duizenden melkveehouders op het spel zet. De staatssecretaris had dus al veel eerder met een alternatief plan kunnen komen. Van Dam heeft de kans op tijdige invoering van het fosfaatrechtenstelsel fors verkleind. Daardoor heeft hij de nieuwe derogatie in gevaar gebracht.”
Op een hol en een draf proberen boeren, hun toeleveranciers en het ministerie van Van Dam afgelopen weken een plan te maken om de vrijstelling die Brussel Nederland heeft verleend om extra mest te mogen produceren - de zogeheten derogatie - ook voor 2017 te behouden.
Die hoop begint langzaam op te lossen in de berusting dat het niet meer op tijd lukt, zodat de constatering van Schreijer-Pierik een onwelkom element voor Van Dam in het politieke wie-is-de-schuldige-spel is geworden. Volgens schattingen van het CBS kan verlies van de derogatie Nederlandse boeren dwingen tot afvoer van bijna 500.000 van hun 1,6 miljoen koeien.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wouter Klootwijk #14, ik heb netjes gewacht met m'n reactie tot na de jaarwisseling, ik wilde mijn prijs niet riskeren. Ik neem hem bij deze graag in ontvangst.
Ik zal mijn reactie verduidelijken. In het Engels zijn er mooie omschrijvingen voor de situatie rond fosfaatrechten. Ik denk aan "clusterfuck", "fubar", "snafu". In dat soort situaties kan 1 persoon (van Dam in dit geval) niks positiefs meer bijdragen. Een WOB procedure zal wat scheve zaken opleveren, maar ook daar, de personen die eventueel iets fouts of verwijtbaars deden, waren geen van allen echt van belang. Hoog uit de Minister die de allereerste derogatie aanvroeg.
Het was goed gegaan wanneer deze minister bij het verkrijgen van de eerste derogatie destijds had vastgelegd "Boeren, dit is een keer, maar nooit weer, en wen er maar aan, neem de pijn nu maar".
Maar nee, derogatie werd een verworven recht en alle volgende Ministers deden er aan mee als een onverkwikkelijke exercitie in pijnvermijding.
=======
(Clusterfuck: Military term for an operation in which multiple things have gone wrong. Related to "SNAFU" (Situation Normal, All Fucked Up") and "FUBAR" (Fucked Up Beyond All Repair).
In radio communication or polite conversation (i.e. with a very senior officer with whom you have no prior experience) the term "clusterfuck" will often be replaced by the NATO phonetic acronym "Charlie Foxtrot." Voorbeeld, "Tegen de tijd dat de artillerie arriveerde zat de vijand al bovenop ons, 't was een echte clusterfuck".)
En daarmee is het dus ook een kwestie van vertrouwen geworden, Wiebren. Als dat niet hoog is en de inzet meer dan gevoelig (en dat is het geval), ligt het er niet lekker bij.
In Van Dams voordeel werkt dat hij niet heel lang meer hoeft op deze post en de schade die straks mogelijk ontstaat niet politiek hoeft te incasseren. Hoe een regering, cq. staat met dit geval omgaat is straks wel interessant, denk ik maar zo.
Ik beweerde niet dat het een duidelijk antwoord was. Sterker nog, vanwege de expliciete verwijzing van het CDA naar art.68 van de grondwet en de vraag van meerdere fracties naar een 'feitenrelaas' is er juist een omzichtig antwoord geschreven.
'Feitenrelaas' is intussen een alarmbel voor dit kabinet, er zijn al meerdere bewindspersonen afgetreden na zo'n vraag.
Omwille van kabinetsbeleid wordt er geen inzage in alle onderliggende stukken / correspondentie gegeven.
Daarom kun je twee kanten op met dit antwoord. Komen er nog meer van dit soort dingetjes boven dan wordt het een probleem. Of die er ook zijn vraag ik me af. De geschetste procedure (incl. ambtelijke besprekingen voordat het een niveau hoger gaat) is zeker niet ongebruikelijk, eerder standaard. Een formele afwijzing (of goedkeuring) krijg je sowieso niet van de ambtenaren van de Commissie. Dus is hebt stelsel op die 7e of 14e juli niet formeel afgewezen.
Veel nieuwswaarde zit er niet aan, vandaar misschien dat Boerderij maar nieuws maakt van het feit dat de officiële overleggen stillagen tijdens zomerreces. Boeiend.
Uiteraard Wiebren. Ik vroeg het je slechts omdat je zei dat er nu een duidelijk antwoord ligt. In een metafoor: ik zie een cliënt die tegen het advies van een duidelijke advocaat in zijn proces voerde en verloor.
Jij gaf daar - meende ik - ook een oordeel over. En naar jouw beoordeling van de situatie vroeg ik je. Ik heb er overigens alle begrip voor als je past met een antwoord.
Het is spectaculair boeiend theater.
Het zijn parlementaire vragen aan de staatssecretaris Dick Veerman, toch geen vragen aan mij? Leuk geprobeerd hoor.