1 min
Afgelopen vrijdag verscheen op molblog.nl een post van Theo van Vugt over het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen van eetgigant Unilever. Niets dan lof. Ook de commentaren zingen de lof van Unilever.
De merken van Unilever blijken het op te nemen voor de armeren in de wereld. Dat vinden de marketeers geweldig. Ik vind het eerlijk een raadsel dat ze dat vinden.
Wanneer begint Unilever met de producten zélf in plaats van met een paar symbolische aflaten en tearjerckers à la Ronald McDonald? Die zijn ook zonder meer nuttig en liefdadig. Alleen gaat het daar niet over.
Zeker, de transvetten (die Unilever eerst mee in omloop heeft helpen brengen) beginnen te verdwijnen. Maar hoeveel nieuws is er verder te melden over het bedrijf dat een van de belangrijkste bijdragen zou kunnen leveren aan het probleem van vandaag: volvette kinderen en het verzinnen van nieuwe eetmomenten en -behoeften voor die koters?
Of begint MVO niet bij je eigen product?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"Fair Trade light" dan
"Lipton wordt nu geloof ik ook soort van Fair Trade."
Niet dus, niks fair trade. Wouter, je doelt op dit: "Unilever gaat voor duurzame thee in zee met Rainforest Alliance"
Da's gewoon bij het minste van wat je mag verwachten van een geldmachine als Unilever, dat ze de mees elementaire arbeidsvoorwaarden, volgens de FAO, toepassen. Daar gaat het om. Dat keurmerk waar Unilever nu op inspeelt, is oorspronkelijk dat van Chiquita. Het past in een trend, die ik hier binnenkort wel eens uit de doeken wil doen.
Dick, waarom zou het pad van Unilever onheilspellend en verborgen zijn? Het doel is net als altijd om geld te verdienen en het pad is MVO. Of dit daadwerkelijk zal leiden tot minder honger en minder obesitas is misschien de vraag, maar de programma's zijn er. Lipton wordt nu geloof ik ook soort van Fair Trade. Zou er een bezwaar zijn tegen een actie die Egyptenaren laat joggen of laat wennen aan suikerloze thee?
McDonald's, Mars en PepsiCo hebben het veel moeilijker denk ik, om geloofwaardig te zijn. Zij maken vooral producten waar teveel van wordt gegeten. Hoe breng je die toch aan de man? McDonalds zet trouwens best aardige stappen. Beter dan de 30% minder vette chips in plantaardige olie van Pepsi.
Daniel, je maakt daar een punt dat inderdaad niet onder tafel mag verdwijnen. Unilever heeft zijn groeistrategie in belangrijke mate gericht op de Tweede en Derde Wereld. In de Eerste hebben ze teveel terrein verloren, cq. is de concurrentie te groot voor het bedrijf om terug te komen.
Terecht stelt Wouter de vraag of dat erg is. Net als hij heb ik daar in principe geen enkel probleem mee. Vooral niet als ze ook wat doen aan de duurzame sociale en economische ontwikkeling van hun nieuwe markten. Als er zowel geld verdiend kan worden als welzijn geproduceerd wordt als bijwerking is dat uitstekend! Dat vind ik knap en lovenswaardig!
Waar het echter aankomt op obesitas zijn de vooruitzichten van de Unilever-strategie weinig veelbelovend: landen als Egypte behoren tot de snelste vetbuik-groeiers in de wereld, juist onder de arme bevolking. Misschien wel juist door de low fat maar suikerrijke ijsjes van Wouter; en ander versuikerd eten natuurlijk. En niet alleen dat van Unilever.
Wat zo lullig is: presenteer gewoon duidelijk wat je zakelijke doelstellingen zijn en hoe je die wilt bereiken. Op molblog moeten zakdoeken worden aangesleept om de ontroering over zoveel belangeloos goeds op te vangen.
Natuurlijk is het gewoon business, en dat is prima. Wat niet prima is, dat het mogelijk helemaal geen cleane business is terwijl je U. daar niet over hoort en marketingcommunicatie-mensen dat als minor detail wegwuiven. De eerste stap zou gezet zijn. Dat zeker. De vraag is alleen op welk pad.
@Daniel,
Het vergroten van de afzetmarkt is toch niet noodzakelijk maatschappelijk onverantwoord? Sterker nog: ALS honger en armoede zullen verdwijnen, zal dat vermoedelijk door handel en bedrijvigheid komen. Zie hoe de ontwikkeling van Afrika op andere manieren is mislukt. Als de kindertjes in de Sahel straks een lowfat Cornetto in hun knuistjes houden in plaats van een pover kommetje rijst of een machinegeweer, moet je dat toch een verbetering noemen?