In de VS heeft voedselgigant Unilever een nieuwkomer op de mayonaise-markt voor het gerecht gedaagd. Volgens Unilever is Just Mayo een vorm van 'consumentenmisleiding' en veroorzaakt het 'serieuze en onherstelbare schade' voor Unilever en de hele mayonaisemarkt.
Unilever is eigenaar van marktleider Hellmann's. In de VS is mayonaise de meest verkochte smaakmaker, meer dan ketchup of sojasaus. In totaal geven Amerikanen er per jaar 2 miljard dollar aan uit, schrijft The Washington Post
Ei-vrij
Maar Hellmann's (Unilever) voelt zich bedreigd. De Californische start-up Hampton Creek ontwikkelde een eiloze, veganistische 'mayonaise', die ze 'Just Mayo' noemen en in een potje verpakken met op het etiket een gestileerd eitje. En daarin vind Unilever zijn aanleiding voor de rechtszaak. Volgens de Amerikaanse Food and Drug Adminstration moet mayonaise in ieder geval 'eierdooierbestanddelen' bevatten. De veganistische Just Mayo heeft die - uiteraard - niet.
Snelle groei
"Het gaat niet over het gebruik van het woord 'mayo'", zegt advocaat Michele Simon in het artikel. Het gaat om geld. Unilever ziet zijn marktaandeel slinken. Hampton Creek heeft een aantal grote financiers achter zich staan (waaronder Bill Gates) en heeft in een recordtijd een plekje op de schappen van meer dan 20.000 supermarkten, inclusief Walmart, weten te veroveren. Het bedrijf zoekt niet de veganistische of gezondheidsniche, maar mikt juist op het brede publiek: het positioneert zichzelf als gezond, goedkoop en goed voor iedereen. Dat doet het bedrijf door de eieren in de mayo te vervangen door Canadese gele erwten en nog andere eivrije producten te ontwikkelen, tot Just Scramble aan toe: een eiloze mix voor... scrambled eggs.
Unilever stelt in een verklaring dat het ze niet gaat om innovatie. "Het gaat om misleidende etikettering". Hampton Creek ziet in de rechtszaak "de mogelijkheid om te praten over de dingen die van belang zijn". En laat dat nu precies in hun (marketing)straatje passen.
Fotocredits: Hampton Creek, via Facebook
Dit artikel afdrukken
Unilever is eigenaar van marktleider Hellmann's. In de VS is mayonaise de meest verkochte smaakmaker, meer dan ketchup of sojasaus. In totaal geven Amerikanen er per jaar 2 miljard dollar aan uit, schrijft The Washington Post
Ei-vrij
Maar Hellmann's (Unilever) voelt zich bedreigd. De Californische start-up Hampton Creek ontwikkelde een eiloze, veganistische 'mayonaise', die ze 'Just Mayo' noemen en in een potje verpakken met op het etiket een gestileerd eitje. En daarin vind Unilever zijn aanleiding voor de rechtszaak. Volgens de Amerikaanse Food and Drug Adminstration moet mayonaise in ieder geval 'eierdooierbestanddelen' bevatten. De veganistische Just Mayo heeft die - uiteraard - niet.
Snelle groei
"Het gaat niet over het gebruik van het woord 'mayo'", zegt advocaat Michele Simon in het artikel. Het gaat om geld. Unilever ziet zijn marktaandeel slinken. Hampton Creek heeft een aantal grote financiers achter zich staan (waaronder Bill Gates) en heeft in een recordtijd een plekje op de schappen van meer dan 20.000 supermarkten, inclusief Walmart, weten te veroveren. Het bedrijf zoekt niet de veganistische of gezondheidsniche, maar mikt juist op het brede publiek: het positioneert zichzelf als gezond, goedkoop en goed voor iedereen. Dat doet het bedrijf door de eieren in de mayo te vervangen door Canadese gele erwten en nog andere eivrije producten te ontwikkelen, tot Just Scramble aan toe: een eiloze mix voor... scrambled eggs.
Unilever stelt in een verklaring dat het ze niet gaat om innovatie. "Het gaat om misleidende etikettering". Hampton Creek ziet in de rechtszaak "de mogelijkheid om te praten over de dingen die van belang zijn". En laat dat nu precies in hun (marketing)straatje passen.
Fotocredits: Hampton Creek, via Facebook
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hellmann's heeft nu zelf een vegan mayonaise op de markt gebracht. In het Verenigd Koninkrijk en ook in België te koop weet ik. Applaus voor Hellmann's! Maar dat terzijde, dat is mijn mening. Bijzonder is dat Hellmann's zijn protest tegen ei-vrije mayonaise, heeft omgezet in een houding van het bedienen van de vraag in de markt naar vegan mayonaise.
Wouter#7
Wouter, waar ik niet uitkom – en ik gaf dat aan – is het feit dat Unilever qua distributie/logistiek functioneert op een wijze die haast onontbeerlijks is, en niet door alternatieve Spielerei vervangen kan worden.
Het probleem is, hoe stuur en controleer je haar sociaal-maatschappelijke integriteit bij op voedingsgebied ?
Kritiek is zonder meer gerechtvaardigd, maar hoe ziet een haalbare alternatief er uit ?
Maar binnenkort bestaat Unilever helemaal niet meer. Want volgende maand verschijnt de Nederlandse vertaling van een boek van een Engelse journalist. Het gaat over de levensmiddelenindustrie. Maar je hoeft het niet eens echt te lezen want op de cover staat een grote doodskop afgebeeld, nou dan weet je het wel.
Tekst die de uitnodiging voor de presentatie van het boek begeleid:
DE MACHT VAN DE VOEDINGSINDUSTRIE ONTRAFELD
Graag nodigen we je uit voor de boekpresentatie op 9 september van Slik Je Dat?, geschreven door bekroond onderzoeksjournalist en gezaghebbend commentator op de voedselketen Joanna Blythman. In Slik je Dat? legt ze haarfijn uit wat de voedingsindustrie allemaal met ons eten uitspookt.
Voedselschandalen te over, paardenvlees verkocht als rundvlees, met aflatoxine vergiftigde babymelk, gesjoemel met biologische eieren en poep in slachthuizen… Als de media met dit soort berichtgeving komen, zijn we even uit ons doen, maar intussen gaat de voedingsindustrie achter de coulissen door met grootscheepse experimenten om producten nog langer houdbaar te maken en hoe dan ook de kosten te drukken. En de Europese toezichthouders hebben het nakijken.
Weten we wat het cocktaileffect is van al die voedseladditieven? Worden allergenen en gifstoffen nog gevaarlijker? De voedingsindustrie zelf vindt ‘dat het concept van aanvaardbare risico’s onlosmakelijk is verbonden met de vooruitgang van de wetenschap’. En wijzelf, de consumenten? Willen wij wel meedoen aan experimenten met splinternieuwe voedselverbeterende technologieën? Niet dat men werkelijk interesse toont in wat wij willen. De voedingsindustrie vraagt niet wat je ervan vindt, je mening is niet belangrijk.
Het boek wordt op 9 september gepresenteerd in Rotterdam. Door Will Jansen, hoofdredacteur van Bouillonmagazine en vertaler van een op Foodlog gekraakt Frans boekje over E-nummers waar de mensheid al aan dood ging en dan komt dit er nog eens bij. Het belooft wat.
Er zou eens een draad mogen komen over Unilever c.s.
Unilever vertegenwoordigt een fenomeen dat bijna vraagt om een haat/liefde-relatie. Unilever zelf verkeert in een spagaat tussen enerzijds ‘shareholders value kost-wat-kost’, maar maakt anderzijds ook een inmiddels zeer zware verantwoordelijkheid voor aanbod (logistieke continuïteit) voor een voedselkwaliteit waar, die helaas niet meer gebaseerd kan zijn op natuurlijke receptuur.
Met andere woorden: We kunnen ze niet missen, en hun marketing en kwaliteit om boven te blijven drijven is voor veel consumenten van een irriterend niveau.
In de haat/liefde relatie, die ik er mee heb, probeer ik hun producten te ontwijken, wat voor zeker 90% lukt, maar wat voor de bevolking van stedelijke agglomeraties onmogelijk is.
En anderzijds heb ik toch ook weer bewondering voor een fenomeen dat geheel aan ons zicht onttrokken wordt: de moderne triefel-kookkunst van hoog niveau.
We denken dat de eetcultuur door heren als Sergio en kornuiten bepaald wordt, maar daar is totaal geen sprake van. Hun invloed en bloemsierkunst in minder dan marginaal.
Maar wie zijn dan de ‘koks’(food engineers), die binnen Unilever en haar producerende sub-contractors labo-onderzoek doen naar haalbare recepturen, waarbij de natuurlijke smaak zo goed mogelijk artificieel bewaard moet blijven’ ! Ik moet toegeven, dat daar een enorme creatieve wereld achter verscholen moet zitten…
Voedselmodificatie is een zaak van wetenschap geworden.
Vervelend is de macht, die nu voor miljoenen burgers de smaak en kwaliteit van voeding beheert en creëert, dat doet zonder vrijwel inbreng van politiek en zeker van burgers.
Met wie deelt ‘despoot’ Unilever eigenlijk die macht ?
Kort door de bocht:
Je mag stellen dat het verschil tussen Unilever die de burger voert, en de Franse boer die de ‘gavage’ op ganzen toepast, weinig verschil zit.
Burgers zonder keus houden de mond open, en Unilever ‘pompt’ het er in.
Quoot: Unilever stelt in een verklaring dat het ze niet gaat om innovatie. "Het gaat om misleidende etikettering".
Ja, daar weet Unilever alles van, misleidende etikettering! Of heb ik het mis en kwam de slogan "Goed voor hart en bloedvaten" van een ander bedrijf?
Hoe was dat spreekwoord ook al weer? Iets met een splinter en een balk... Of was het een pot en een ketel? Wat gij niet wilt dat u geschiedt... Unilever moet ik niet!