1 min
Unilever heeft last van het imago dat zijn CEO Paul Polman creëert door zijn maatschappelijke betrokkenheid. Drie journalisten signaleren het euvel.
In het FD schrijven Richard Smit, Wouter Keuning en Jeroen Molenaar dat Unilever lijdt onder het 'Bono-complex' van zijn CEO.
"De BBC-onthullingen deze week over misstanden op Indiase theeplantages waar Unilever thee inkoopt, moeten topman Paul Polman en zijn werknemers een erg ongemakkelijk gevoel hebben bezorgd. Onder leiding van Polman is Unilever uitgegroeid tot de absolute voorvechter van duurzaamheid en wereldverbetering door bedrijven. De mensonterende omstandigheden waaronder werknemers van de plantages moeten werken, stroken niet met het duurzaamheidsverhaal dat de ceo onvermoeibaar predikt. De grote broek die Unilever aantrekt op dat terrein, maakt het bedrijf extra kwetsbaar wanneer iets misgaat."
Het praatje strookt niet met de plaatjes die er tussendoor piepen. Er waren meer van dat soort "akkefietjes", noteren de auteurs.
Gangbare gedragsvormen
Als 'natuurlijk’ aangeprezen shampoos bleken vol zitten met synthetische ingrediënten. In India weigerde het bedrijf vervuilde grond bij één van zijn fabrieken op te ruimen. Recent was het bedrijf van plan de veganistische mayonaise Just Mayo juridisch te vervolgen omdat het onterecht zou verwijzen naar de naam mayonaise die wettelijk beschermd is.
Ze vergeten nog de opschudding die Unilever rond zijn theemerk Eléphant in Frankrijk veroorzaakte. In het zuiden van het land maakte het bedrijf theepakkers werkeloos omdat het meer winst kon maken als het hun banen zou verhuizen naar Polen en Brussel. Unilever weigerde mee te werken aan de doorstart van de Franse fabriek.
Ondanks Polmans bevlogenheid voor een duurzamere en ethischere zakelijkheid, laat dat zien, zeggen de financiële journalisten, dat Unilever "een heel gewoon bedrijf" is dat geld moet verdienen en functioneert volgens de gangbare zakelijke gedragsvormen.
Fotocredits: Paul Polman, WEF
Dit artikel afdrukken
"De BBC-onthullingen deze week over misstanden op Indiase theeplantages waar Unilever thee inkoopt, moeten topman Paul Polman en zijn werknemers een erg ongemakkelijk gevoel hebben bezorgd. Onder leiding van Polman is Unilever uitgegroeid tot de absolute voorvechter van duurzaamheid en wereldverbetering door bedrijven. De mensonterende omstandigheden waaronder werknemers van de plantages moeten werken, stroken niet met het duurzaamheidsverhaal dat de ceo onvermoeibaar predikt. De grote broek die Unilever aantrekt op dat terrein, maakt het bedrijf extra kwetsbaar wanneer iets misgaat."
Het praatje strookt niet met de plaatjes die er tussendoor piepen. Er waren meer van dat soort "akkefietjes", noteren de auteurs.
Gangbare gedragsvormen
Als 'natuurlijk’ aangeprezen shampoos bleken vol zitten met synthetische ingrediënten. In India weigerde het bedrijf vervuilde grond bij één van zijn fabrieken op te ruimen. Recent was het bedrijf van plan de veganistische mayonaise Just Mayo juridisch te vervolgen omdat het onterecht zou verwijzen naar de naam mayonaise die wettelijk beschermd is.
Ze vergeten nog de opschudding die Unilever rond zijn theemerk Eléphant in Frankrijk veroorzaakte. In het zuiden van het land maakte het bedrijf theepakkers werkeloos omdat het meer winst kon maken als het hun banen zou verhuizen naar Polen en Brussel. Unilever weigerde mee te werken aan de doorstart van de Franse fabriek.
Ondanks Polmans bevlogenheid voor een duurzamere en ethischere zakelijkheid, laat dat zien, zeggen de financiële journalisten, dat Unilever "een heel gewoon bedrijf" is dat geld moet verdienen en functioneert volgens de gangbare zakelijke gedragsvormen.
Fotocredits: Paul Polman, WEF
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Beste Dick,
No hard feelings en echt aan de kant sta ik al lang niet meer. Nu werk ik zelfs twee dagen bij InHolland waar ik een uitstroomrichting ga opzetten. Ik ben een gelukkig man en ik voelde me gisteren een hele prins met mijn drie vrouwen, die het fantastisch doen om mijn verjaardag van afgelopen Prinsjesdag te vieren.
Ik heb er overigens nog steeds wel moeite mee dat miljoenen aan onderzoeksgeld, subdidies en geld van bedrijven in TIFN (op de terreinen waar ik zicht op had) verspild worden, omdat ze daar niet in staat zijn de brug te slaan tussen fundamenteel onderzoek en praktijk. Mensen hebben er geen notie van hoeveel er binnen Unilever gedaan was en wat ze binnen Unilever overigens zelf al vaak niet meer weten. Zo wordt nu naast het wiel ook nog het vierkante wiel regelmatig opnieuw uitgevonden.
En wat betreft kernenergie, je moet nooit bij voorbaat nee zeggen, maar open staan, je erover verbazen, op zoek gaan naar de persoon, die je verder kan helpen en dan zijn alle oplossingen voor de wereld te vinden, maar niet alleen in je eigen kamp.
Ook bestraling van voedsel hoeft niks mee mis te zijn, mits de context OK is.
En wat betreft Paul Polman, ik kan hem en Unilever een training in Inspirerend Leiderschap bieden, die ik heb opgezet met de oud-bazen van Wouter Bos en Mark Rutte,maar wellicht is dat geen aanbeveling.
En ik ben het er mee eens, dat het met Unilever de goede kant opgaat, zeker in vergelijking met de deels criminele organisatie, waar ik in 2002 - 2005 in beland bleek te zijn, maar gelukkig was Emmo Meijer in Vlaardingen geparachuteerd en die heeft me ontzet. In die tijd had HR ook de competenties Self Confident Integrity and Objective Analytcal Power geschrapt, die eigenschappen waren in research alleen maar lastig. Of ze al weer terug zijn, dat weet ik niet.
Pieter, "Er is meer dan genoeg van alles op deze wereld als we in win-win en verbinding gaan denken. De efficiëntie van de industriële landbouw en veeteelt combineren met minder vlees eten en respect voor plant en dier en de kringloop. Ik ben geen grijzen wollensokkendenker, maar zie ook kansen voor genetische modificatie, kernenergie.
Van de werkelijke zorgen in de landbouw heb je blijkbaar geen flauw idee. Ik zag gisteravond laat op ARTE-TV welke kant het in hoog tempo op gaat. Ik heb er na afloop maar een heerlijke whiskey op gedronken. Daar kun je goed op slapen.
Kernenergie? Moeten we voor die heel korte tijd die dat enige respijt biedt op energie gebied zulk een risico nemen?
Pieter, mijn excuses. Als ik dat had geweten zou ik me anders hebben uitgedrukt. Ik hoop dat je de strekking van mijn woorden ook los van die persoonlijke pijn kunt lezen.
Dick,
Paul Polman denkt m.i. niet 100% in het wij-wij denken. Of hij heeft marketing niet onder controle, waar loze claims en misleiding nog regelmatig voorkomen, maar of je dat als eindverantwoordelijke wil toegeven. Ik heb een keer, de Eerlijk is Heerlijk campagne aangepakt, waar E-nummers werden zwart gemaakt. Consumentenmisleiding valt bij mij dus niet onder het wij-wij denken. Ook de promotie van te zoute producten zoals Cup-A-Soup of te zoute rookworst zijn voorbeelden waar volumegroei en winst gepaard gaat met een stijging van de ongezondheid.
Aan de kant staan is van jouw kant wel een aardig zure opmerking voor mij. Ik ben in 2002 uit mijn functie gezet omdat ik misstanden op het spoor kwam en in 2003 overspannen geraakt toen er een ontslagdossier tegen mij werd opgebouwd. Een jaar ziektewet en WAO en vervolgens "reïntegratie" in de bibliotheek. Emmo Meijer, de nieuwe R&D directeur las en begreep gelukkig mijn dossier in 2005 wel en ik kreeg zelfs een afscheidsetentje in 2006, maar terug als leider van mijn groep kon ik niet meer. Die was inmiddels ook helemaal wetenschappelijk afgebroken. Ik had toen bijv. al ideeën voor interactive labelling om consumenten beter voor te lichtten en hoe je kwaliteit in meerdere dimensies kon optimaliseren. Nog steeds actueel.
Pieter, dus je bedoelt dat Polman niet wij-wij- denkt? In de woorden die hij hieronder schreef, geeft hij daar juist wel blijk van. Dat er spanningsveld bestaat - maar nu herhaal ik mezelf - tussen de tanker en de leiding, vind ik normaal. Ook wie wil stoppen met roken, moet daar hard aan werken.