Over voornaammerken gesproken. Presenteren Nederlandse boerenkaasmakers en hun wederhelft zich graag met hun voornaam om extra ambachtelijk over te komen, in de VS is er een oude, merkwaardige traditie op dit vlak met merken als Uncle Ben's en Aunt Jemima. De dienende, goedlachse neger of negerin uit vervlogen tijden is bij deze bekende merkproducten ooit als symbool gekozen en deze merken hebben die tijden overleefd (maar merk de moderne gezondheidtriggers op). Hier staat een recente presentatie over raciale merktypetjes. Met natuurlijk aandacht voor de bizarre promotie van Uncle Ben (onderdeel van het dieronvriendelijke Mars-concern). Op de Amerikaanse site is hij, tot hilariteit van de wereld, de baas van het bedrijf geworden:
Het belangrijkste kritiekpunt is dat hij ondanks zijn hoge positie nog steeds geen achternaam heeft gekregen.
Ik heb het gevoel dat de echte boer Piet Verberne van Volwaard, Dick Veerman heeft deze man aan mogen raken, en de ambachtelijke kaasmakers die in de kaashandel met naam en toenaam genoemd worden, zichzelf tot een dergelijk soort typetje maken. Ilja Gort doet dat letterlijk en effectief. Maar wordt de wereld daar nou duidelijker mee?
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wouter, inderdaad goed om zo eens even te laten zien dat voornaamgebruik allang en fundamenteel gekaapt is. Arme boeren die zo creatief dachten gewoon zichzelf te kunnen zijn en zo alleen maar karikaturen produceren.
Okee, Wouter, ik snap het. Juiste analyse en goed dat je ze effe opsomt. Maakt het toch wat helderder.
@Steven,
Ik bedoel dat makers van authenthieke(re) producten net als nepauthentieke merken in hun marketing dreigen te vervallen in karikaturen, die zo bizar zijn als Uncle Ben's, namelijk door:
– de ambachtelijkheid te overdrijven (voornaamgebruik, boeren die op tv komen met baret)
– ouderwetse symboliek (klompen, plattelandsdialect)
– fantasiespelling (kaes, pannekoecken)
Daarmee wordt iets wat echt is, een gewoon goed gemaakt product, alsnog nep gemaakt.
Wouter, ik weet niet precies waar je naar toe wilt. Ik weet ook niet of iemand weet wat die zwarte hoofden op de verpakking doen. Maar wat zou je denken van een Aunt Jamima op Hollandse boerenklompen?
Enkele jaren geleden gidste ik de tentoonstelling Wit over Zwart en de zwarte medemens moest er het hardst om lachen. Misschien moet onze landbouwer-medemens dat ook wel met het geromantiseerde streekproducten-verhaal?