De Sydney Morning Herald komt met een nieuwe invalshoek op obesitas. De oprukkende verdikking van de Australische bevolking zorgt er voor dat begrafenisrituelen in toenemende mate aangepast moeten worden. Zo is het op de schouders dragen van de kist uit arbo-overwegingen niet verantwoord meer, moeten kisten in toenemende mate op (grote) maat gemaakt worden en blijken crematoria niet berekend op het verbranden van grote hoeveelheden vet. Daardoor blijken ze regelmaat is een ovenbrand te ontsteken.

Paardencrematorium
Er zijn inmiddels crematoria die om die redenen dikke mensen weigeren. Eerder meldde Foodlog al dat voor extreem dikke mensen in Nederland kan worden uitgeweken naar het paardencrematorium in Beverwijk.

Tillen vermijden
De krant meldt dat de gemiddelde kist tegenwoordig 182 centimeter lang is, bij 50,8 cm breed en 33,5 cm diep. Twintig jaar geleden was dat nog 175x46x30. Ook moet er voor obese overledenen vaak een groter graf worden gegraven en wordt extra mankracht en mechanische hulp ingezet voor het verplaatsen en laten zakken van de kist. Het grootste probleem is gelegen in de hanteren en verplaatsen van zware kisten. Het blijkt niet gemakkelijk om dat altijd 'met eerbied en respect' te doen. Daarom wordt gezocht naar manieren om verplaatsingen van de kist waarbij die getild moet worden zoveel mogelijk te vermijden.
Dit artikel afdrukken