1 min
De Amerikaanse vleesverwerkende industrie wordt hard getroffen door het coronavirus. Zo hard, dat zeker 30 slachthuizen de afgelopen weken de deuren moesten sluiten. De toeleveringsketen van vlees hapert. Lege schappen voor de consument zijn het gevolg. President Trump verordonneerde de bedrijven weer op te starten. Met als gevolg dat in de staten waar vleesverwerkende bedrijven staan, het aantal coronabesmettingen inmiddels twee keer zo hoog is als het landelijk gemiddelde. Vleesbedrijven zijn corona-hotspots. Hoe kan dat?
In de week nadat Trump met een 'executive order' de vleesbedrijven gebood weer aan het werk te gaan, liep het aantal Covid-19-besmettingen met 40% op in de deelstaten met grote slachthuizen, stelt Bloomberg vast op basis van data van de Johns Hopkins University. Het landelijk gemiddelde steeg met 19% in diezelfde week.
In de deelstaten met minder dan 1 miljoen inwoners maar wel een groot slachthuis, was de toename van het aantal besmettingsgevallen zelfs 47%. Die 72 deelstaten huisvesten 3,1% van de Amerikaanse bevolking, maar leverden 5,8% van de nieuwe besmettingsgevallen.
Volgens het the Midwest Center for Investigative Reporting waren er tot deze week zeker 12.500 Covid-19-gevallen en 51 doden toe te schrijven aan de vleesverwerkende industrie, schrijft BusinessInsider. Alleen al voor Tyson, de grootste vleesverwerker van het land, zou het aantal Covid-gevallen ruim 4.500 bedragen, met 18 overlijdensgevallen.
Iedereen wijst naar iedereen
Politici maar ook insiders uit de sector wijten de snelle verspreiding aan de thuissituatie van de werknemers in de fabrieken. De werknemers verwijten hun bazen dat de werkomstandigheden bijdragen aan de snelle verspreiding. De werkgevers zeggen op hun beurt dat het een gevalletje van antiselectie is. Ze denken het hoge percentage te kunnen schuiven op de veel intensievere tests van personeel uit de vleesverwerkende industrie dan van de gemiddelde bevolking.
Wat als een paal boven water staat, is dat meer dan de helft van de arbeiders in de vleesverwerkende industrie immigranten zijn. Grote gezinnen en krappe huisvesting maken het aannemelijk dat het virus zich door ontoereikende social distancing snel in de gemeenschap kan verspreiden. Lage lonen, onvolledig ziekengeld (waardoor mensen wel móeten komen werken om nog enig inkomen te genereren) en onvoldoende hygiënische arbeidsomstandigheden versnellen de verspreiding binnen de beroepsgroep.
Een kip-en-ei-variant, of in de woorden van Nicholas Christakis, Yale University’s Human Nature Lab en gespecialiseerd in hoe besmetting zich door sociale netwerken verspreidt: "Wat in een slachterij begint, blijft niet in de slachterij."
Dit artikel afdrukken
In de deelstaten met minder dan 1 miljoen inwoners maar wel een groot slachthuis, was de toename van het aantal besmettingsgevallen zelfs 47%. Die 72 deelstaten huisvesten 3,1% van de Amerikaanse bevolking, maar leverden 5,8% van de nieuwe besmettingsgevallen.
Volgens het the Midwest Center for Investigative Reporting waren er tot deze week zeker 12.500 Covid-19-gevallen en 51 doden toe te schrijven aan de vleesverwerkende industrie, schrijft BusinessInsider. Alleen al voor Tyson, de grootste vleesverwerker van het land, zou het aantal Covid-gevallen ruim 4.500 bedragen, met 18 overlijdensgevallen.
Iedereen wijst naar iedereen
Politici maar ook insiders uit de sector wijten de snelle verspreiding aan de thuissituatie van de werknemers in de fabrieken. De werknemers verwijten hun bazen dat de werkomstandigheden bijdragen aan de snelle verspreiding. De werkgevers zeggen op hun beurt dat het een gevalletje van antiselectie is. Ze denken het hoge percentage te kunnen schuiven op de veel intensievere tests van personeel uit de vleesverwerkende industrie dan van de gemiddelde bevolking.
Wat als een paal boven water staat, is dat meer dan de helft van de arbeiders in de vleesverwerkende industrie immigranten zijn. Grote gezinnen en krappe huisvesting maken het aannemelijk dat het virus zich door ontoereikende social distancing snel in de gemeenschap kan verspreiden. Lage lonen, onvolledig ziekengeld (waardoor mensen wel móeten komen werken om nog enig inkomen te genereren) en onvoldoende hygiënische arbeidsomstandigheden versnellen de verspreiding binnen de beroepsgroep.
Een kip-en-ei-variant, of in de woorden van Nicholas Christakis, Yale University’s Human Nature Lab en gespecialiseerd in hoe besmetting zich door sociale netwerken verspreidt: "Wat in een slachterij begint, blijft niet in de slachterij."
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
.jpg){kind=link}
"In de deelstaten met minder dan 1 miljoen inwoners maar wel een groot slachthuis, was de toename van het aantal besmettingsgevallen zelfs 47%. Die 72 deelstaten huisvesten 3,1% van de Amerikaanse bevolking, maar leverden 5,8% van de nieuwe besmettingsgevallen."
De VS heeft maar 50 deelstaten. Wordt hier niet "counties" bedoeld? Een goede maar onhandige vertaling zou "staats-delen" moeten zijn. Gewoon het Engelse woord gebruiken is makkelijker.
Temperatuur verschillen (product en omgeving), fysiek zwaar werk, vocht op allerlei oppervlakken (constante schoonmaak), kleine werkruimtes en luchtcirculatie i.v.m. koeling...
En aerosolen en luchtvochtigheid in de slachthuizen (en vleesverwerkende bedrijven). Werk een halve dag, en je hebt een ‘carnaval’.
"My husband and I are meatpacking workers. He recently tested positive for Covid-19—this is our life in isolation." Een verhaal van binnenuit in The Counter.