GLB-uitgaven, een draadje over feiten en fabels nu er van alles circuleert op Twitter dankzij een artikel in Trouw gisteren.

Eerste feit: er is een verschil tussen wat inwoners van de EU afdragen aan de EU, en wat een boer daarvan terugziet.

De door Trouw gebruikte cijfers komen uit een notitie uit 2017. In 2015 waren er 508 miljoen inwoners in de EU-28. Op basis van de werkelijke uitgaven aan het GLB in 2015 (ruim 48 miljard euro) is de bijdrage aan het GLB per EU-inwoner 96 euro. Daar komt nog een bedrag per jaar bij aan wat lidstaten nationaal moeten bijdragen aan maatregelen voor het platteland (voor liefhebbers: co-financiering).

Tweede feit. Het GLB-budget beslaat 35-40% van de EU-begroting. Dat lijkt veel, maar landbouwbeleid is één van de weinige terreinen waar echt sprake is van beleid op EU-niveau. NL betaalt als netto-betaler wel meer dan andere lidstaten. Via de EU-begroting komt dat geld weer bij de Europese boeren. Plattelandsfondsen worden breder ingezet dan enkel boeren. In NL ligt daar de nadruk op steun voor investeringen op agrarisch bedrijf (50% beschikbare budget plattelandsbeleid) en op agrarisch natuurbeheer (33% budget plattelandsbeleid).

Maar wat zeggen al die cijfers nou? Niet zo heel veel. Want is het veel of weinig? Waar zet je dat tegen af? Van belang is of je met dat geld bereikt wat je wilt. Haal je de gestelde doelen? Kan het beter? Anders? Die discussie speelt voortdurend in het GLB en is de basis geweest voor vele veranderingen de afgelopen jaren.

Kern van die veranderingen: geen prijssteun meer maar toeslagen per hectare. Toeslagen waaraan steeds meer voorwaarden zijn verbonden en die dus geen inkomen 'om niet' zijn. Toeslagen die duidelijk in de Europese begroting staan. En dan tot discussies leiden op Twitter.

Ik wens een ieder een feitenrijk en fabelvrij 2020!

Een dingetje. Hans Marijnissen - die in zijn tekst doet alsof hij zich op Berkhouts expertkennis baseerde - twitte dat ook nu.nl zijn nieuws overnam, maar repte met geen woord over zijn onjuiste suggestie dat de Nederlandse boer zeurt om waardering, maar stiekem al veel geld van de burger krijgt dat hij niet goed besteedt. Nederlands 'overproducerende en verder schaalvergrotende niet-groene landbouw' zou het gevolg zijn van landbouwsubsidies waar ieder Nederlands gezin duur voor moet betalen.

De vraag is: waarom doet een journalist in de groenste krant van Nederland alsof jij iets crimineels sponsort via je blauwe envelop en doet hij vervolgens of zijn neus bloedt als zijn bron hem erop wijst dat hij weinig heeft begrepen van de subsidies van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid van de EU? Berkhouts tweets dateren al van gisteren.

Dit artikel afdrukken