1 min
Stel: je bent slager en telg uit een familie die al generaties echt laat zien dat vlees van dieren komt. Dat doe je in de etalage van je winkel.
En dan opeens mag het niet meer.
Dat overkwam een slager in Sudbury, Suffolk. The Daily Mail schrijft er uitvoerig over en plaatst er een uitgebreide fotoserie bij.
De ouders van kleine kinderen willen niet meer dat de slager laat zien wat vlees echt is als ze snoepjes voor hun kroost gaan kopen. Ze vinden dat het netjes en onherkenbaar als dier neergelegd moet worden. Net als in de super.
De slager wil dat niet, want hij wil juist anders zijn dan de super. Anders hebben mensen immers geen enkele reden om juist bij hem zijn bijzondere, andere en betere vlees te komen kopen. Maar van de townies - 'stadjers' zouden ze in Groningen zeggen - mag het niet meer. De slager heeft besloten zijn etalage voortaan niet meer met dooie beesten te behangen.
Da's toch n rare ontwikkeling. Zou zoiets in Amsterdam ook gebeuren? Wij denken van niet. Daar zou het juist helemaal passen in de 'alleen bewust vlees'-trend. In Manhattan, New York? Ook niet. In Haren of Laren? Daar misschien weer wel. En in Gorinchem dan? Dat verschilt vast geen haar van Suffolk.
Wat bepaalt toch die verschillen die je ergens in je onderbuik kunt voelen?
Fotocredits: JBS Butchers, uitsnede, Daily Mail
Dit artikel afdrukken
Dat overkwam een slager in Sudbury, Suffolk. The Daily Mail schrijft er uitvoerig over en plaatst er een uitgebreide fotoserie bij.
De ouders van kleine kinderen willen niet meer dat de slager laat zien wat vlees echt is als ze snoepjes voor hun kroost gaan kopen. Ze vinden dat het netjes en onherkenbaar als dier neergelegd moet worden. Net als in de super.
De slager wil dat niet, want hij wil juist anders zijn dan de super. Anders hebben mensen immers geen enkele reden om juist bij hem zijn bijzondere, andere en betere vlees te komen kopen. Maar van de townies - 'stadjers' zouden ze in Groningen zeggen - mag het niet meer. De slager heeft besloten zijn etalage voortaan niet meer met dooie beesten te behangen.
Da's toch n rare ontwikkeling. Zou zoiets in Amsterdam ook gebeuren? Wij denken van niet. Daar zou het juist helemaal passen in de 'alleen bewust vlees'-trend. In Manhattan, New York? Ook niet. In Haren of Laren? Daar misschien weer wel. En in Gorinchem dan? Dat verschilt vast geen haar van Suffolk.
Wat bepaalt toch die verschillen die je ergens in je onderbuik kunt voelen?
Fotocredits: JBS Butchers, uitsnede, Daily Mail
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het zal de huidige tijd wel zijn, we moeten allemaal met onze kop op onze smartphones/Ipads enz gericht zitten, dom naar de tv kijken hoe de bekende nederlanders weer allerlei schandalen aan hun broek hebben, net als kuddedieren de trends volgen enz en ja dan hoort daar waarschijnlijk ook bij dat kinderen niet mogen weten dat hun karbonaadje van een varkentje komt.......
Ik heb nog nooit gehuild als ik met moederlief bij de slager of poelier naar binnen liep (of erlangs) terwijl in de etalage en winkel zat nepdieren stonden en hingen, ja zelfs opgezette konijnen en fazanten bij de poelier. Ik ging lekker naar de kinderboerderij om koetjes en geitjes te aaien(nou hebben we nooit geit gegeten) maar ik at nog stees met smaak mijn karbonaadje, balletje gehakt enz. Straks als onze generatie(40 jaar en ouder?) er niet meer is weet men niet beter dan dat eten uit een 3D printer komt................ja als je dan een koetje geslacht ziet worden is dat natuurlijk heeeeeeeeeel zielig, die kant gaan we gewoon op.
Wa zou zo'n slager dan in zijn etalage moeten zetten, foto's van mensen die als beesten op vlees zitten te kauwen zodat de klant honger krijgt? Of misschien wat technische gadgets om klanten te lokken? Dan denk je algauw dat er een telfort winkel zit ipv een slager..............
@Hans Pollemans: dat vind ik juist zo lastig te verdedigen, dat we varkens mogen mesten en eten, maar veulentjes niet. Dat betekent namelijk dat de waardering die wij als mens voor een bepaald dier hebben, bepalend is voor de "rechten" van dat dier. Dat je dieren slecht mag behandelen als ze goedkoop te krijgen zijn, bijvoorbeeld. Dat lijkt me nu juist iets wat een vegetarienne niet zou willen, die ongelijkheid. Tegelijkertijd kan ik me een reactie van "ook veulentjes zijn niet meer veilig" wel weer voorstellen, hoewel paarden normaliter ook geen natuurlijke dood sterven...
gisteren was ik in een cafe waar een jong echtpaar met baby in wagentje iets aan tafeltje zat te drinken (in mijn tijd ondenkbaar, maar alla), die baby werd na de verschoonbeurt ( op een tafeltje in dat cafe) even losgelaten, en begon prompt over de vloer te schuifelen, hoofdje opgeheven, lijfje vlak erachter aan, echt kruipen kon hij dus nog niet; vanaf een afstandje precies, werkelijk precies de zeehonden in de wadden, plotseling begreep ik die creche in pieterburen en alles eromheen! dieren en mensen, het is immers niet meer duidelijk uit elkaar te houden!
Hans van der Made #21
Ik denk dat je je best een voorstelling kunt maken, wat zij, vegetarienne behalve voor vis, de slager had willen vertellen. Dat had gevarieerd van 'moordenaar' tot 'gemene schoft'. En dat kun je aan de Amstel misschien maken, maar niet in Gent.
Je raakt wel een bijzonder punt. Ik heb het boek 'Lief Dier' van Midas Dekker, en ik ga het eens opzoeken, want ik weet bijna zeker dat hij daar over schreef: de 'menselijke' gradaties bij beesten.
Niet alleen het lief en treurig kijken van zeevarkentjes, maar ook het edele paard met zijn hoofd en benen..
All animals are equal, but some animals are more human than others.
1974 Heilig Hart School te Venlo (hoogste groep)