Trends zijn steeds belangrijker als het gaat om de afzet van tomaten. Volgens trendwatcher Anneke Ammerlaan komt dit vooral door het feit dat er meerdere groepen consumenten zijn die allemaal wat anders willen.
Ammerlaan zelf onderscheidt drie soorten consumenten: de early adaptors, de majority en de laggards. De early adaptors gaan voor specialty tomaten, terwijl de majority (meerderheid) voor de trostomaat gaat. Laggards zijn de wat conservatievere consumenten die de voorkeur geven aan een losse tomaat. Volgens Ammerlaan is er ook een indeling mogelijk in traditioneel en modern. De moderne consument wil afwijkende vruchtvormen, lokale variëteiten en losse tomaten. De traditionele consument heeft een voorkeur voor trostomaten en Middellandse Zee-tomaten. Verder zijn er nog cultural creatives. Dit zijn goed opgeleide consumenten die voor eerlijke teelt en authenticiteit gaan.
De telers moeten rekening houden met al deze groepen. Ze moeten tomaten beter herkenbaar aanbieden door bepaalde eigenschappen mee te geven in bijvoorbeeld kleur of vorm. Toch blijkt uit onderzoek van Syngenta dat consumenten op zich niet zoeken naar een bepaald type tomaat. De consument koopt een tomaat vooral op basis van uiterlijke kenmerken als versheid, uitstraling en stevigheid.
Bron: Vakblad voor de handel in aard., groenten en fruit - p. 22 met dank aan MKB-net
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Maren, heel beleefd leer je de watcher daarmee een behartenswaardig lesje kijken. De watcher watcht een markt die niet de markt is die voor jou als zaadveredelaar - die aan het stuur van de smaak van een tomaat zit - de realiteit is. Losse tomaten zijn een prijsproduct. De andere hebben meerwaarden die je op hun gebruik en niet als voor speciale groepen mensen moet zien. Alsof - voor de watcher - bepaalde mensen geen recht hebben op een goeie tomaat op een moment dat ze daarvan kunnen genieten.
De watcher ziet verschillende groepen. Jij ziet verschillende tomaten. Hoera! Want inderdaad, dezelfde mens eet nu eens dit en dan eens dat. Zoals de volkswijsheid het zegt: verandering van spijs doet eten. Je neemt andere tomaten voor in de soep dan in de salade. Andere voor doordeweek dan in het weekend met vrienden. Bij warm weer frisse. Bij minder weer zoetere. Andere om te bakken, dan om te stoven.
Het resultaat van het watchen is een marketingbenadering die de enorme voordelen van jouw manier van kijken niet laat ontstaan. Ammerlaan zal het me kwalijk nemen, maar jouw vanuit het product gedreven benadering is me dierbaar omdat ik er als consument iets door kan ontdekken: een tomaat is geen tomaat, maar een wereld vol verschillen. De hare wat mij betreft een boel lucht. Helaas is die zodanig heet gebakken dat de supermarketeer - die geen verstand heeft van tomaten en dat ook niet wil hebben - jouw aanpak uit de winkel houdt.
Ik zou het maar eens harder gaan roepen, want je ideetje lijkt me prima. Ik denk zelfs dat er nog een boel achteraan kan rollen. De Ammerlaans gaan je daar niet bij helpen. Tenzij ze ophouden met watchen en 'ns gewoon gaan nadenken vanuit een productinhoudelijke kijk. En marktcijfers. Uiteraard.
Ik geloof wel dat de door Anneke aangehaalde groepen bestaan, maar dat een individu gedrag van verschillende groepen vertoont.Ik lees niets over de factor prijs. Losse tomaten worden gepositioneerd als het goedkope alternatief, daarboven trostomaten, verpakte trostomaten en daarna de kleinere tomaatjes van Tasty Tom tot cherry.
Tomaten op stevigheid beoordelen is er over een paar jaar niet meer bij, want dan zijn ze allemaal verpakt, hopelijk in composteerbare verpakkingen.
Trends zijn er zeker, maar het doelgroepen denken is niet meer van deze tijd denk ik. Bij een product als tomaat zijn er nauwelijks mensen die de modernste willen. Mensen willen een verse, betrouwbaar lekkere tomaat, met een goede prijs -kwal. verhouding, en liefst aan de tros. De fijnproevers kiezen een kleinere tomaat zoals de troscherry of cocktailtomaat. Daarnaast willen een aantal mensen af en toe verrast worden met een bijzonder type, zoals San Marzano of Wilde Tomaat (AH).
Kwantitatief onderzoek hierover staat in de steigers bij De Ruiter Seeds en wageningen Universiteit en zal de komende 3 jaar de theorieen toetsen in de praktijk van het winkelschap.
Moderne telers kunnen twee keer planten per jaar en dat lijkt me een uitstekende mogelijkheid voor twee verschillende tomaten: een herfst/winter (kruidig, zoet)en een lente/zomer tomaat (friszoet). ideetje?
Juist Wouter, als je de curve ziet van innovator naar laggard, dan weet je dat je moet mikken op de early majority voor de 'vernieuwende' producten, en voor de massaproducten op de late majority en de laggards. Dat piepkleine groepje innovatoren en iets grotere groepje early adopters zet zelf wat in de tuin of op het balkon, of heeft 'adresjes', bezoekt de boerenmarkt etc.
Daar kun je als profi tomatenteler qua omvang en omzet niet aan beginnen. Hooguit als Spielerei erbij.
Trends zijn steeds belangrijker als het gaat om de afzet van tomaten. Volgens trendwatcher Anneke Ammerlaan komt dit vooral door het feit dat er meerdere groepen consumenten zijn die allemaal wat anders willen.
De vraag naar trendy tomaten speelt alleen bij die innovatoren en de creatieve cultureel. De conservatie groepdn zijn blij met tomaten die gewoon "tomaat" heten. Hoe groot zijn die groepen, willen de telers weten, voordat ze gaan telen met trendy zaad voor een maf uitziende tomaat.
De drie typen hier genoemd komen uit een jaren negentig handboek over de introductie van technologische innovaties. Crossing the CHams van Geoffrrey A. Moore uit 1991. Odnertitel: Marekting and Selling Technology Products to Mainstream Customers. Dat 'early adapters' is oorspronkelijk 'early adopters'.
De indeling is oorspronkelijk iets uitgebreider dan de hier genoemde drie:
Innovators, Early Adopters, Early Majority, Late Marjority en Laggards.
Zinvol boek voor mensen die in marktinnovatie geïnteresseerd zijn.