Onder het mom van transparantie verplicht Italië vergaande vermeldingen op voedseletiketten. Protectionisme en slecht voor de EU, zegt FoodDrinkEurope (FDE), de Europese bond van Voedselproducenten.
De Italiaanse overheid heeft de laatste jaren de nationale regels voor voedseletikettering flink uitgebreid. Zuivelmakers, bijvoorbeeld, zijn sinds 2016 verplicht om op het etiket te zetten waar hun ruwe grondstoffen vandaan komen. In september volgden de tomatenverwerkers en vanaf februari 2018 geldt de regel ook voor pasta- en rijstproducenten.
Dat leidde al tot opschudding omdat de fabrikanten van spaghetti, maccheroni en andere deegwaren, vrezen dat het publiek pasta van buiten-Europese tarwe niet zouden kopen. Die gebruiken ze namelijk veelal. Toch zette de overheid door.
Deze week diende FoodDrinkEurope (FDE), de organisatie van Europese voedselproducenten, tegen die nieuwe regels een klacht in bij de Europese Commissie. FDE beschouwt het beleid van de Italiaanse overheid als een vorm van protectionisme. De regels voor tomatenproducten, bijvoorbeeld, zouden zijn bedoeld om de import van goedkopere purée uit China tegen te gaan.
Italië heeft de bepalingen ingevoerd zonder de Europese Unie daarvan op de hoogte te stellen.
De regering van het schiereiland beroept zich op de Italiaanse consument, die gebaat zou zijn bij transparantie. Uit onderzoek van het ministerie van Landbouw blijkt dat 85% van de Italianen het belangrijk vindt om te weten waar de grondstoffen vandaan komen. Dat heeft wel als nadeel dat er maar een kleine hoeveelheid Italiaans product gemaakt kan worden tegen bovendien flink hogere consumentenprijzen.
De FDE werpt zich op als verdediger van die ene grote EU-binnenmarkt zonder grenzen die Europa heeft voorzien van “een voortdurende beschikbaarheid van veilig en divers voedsel, van hoge kwaliteit op het hele continent.” Volgens de FDE hebben soortgelijke nationalistische maatregelen in onder meer Frankrijk, Finland en Spanje een aanwijsbaar negatief effect gehad op de handel in de interne markt. Nederland exporteert voor een waarde van €2,8 miljard aan voedingsmiddelen naar Italië.
Dit artikel afdrukken
Dat leidde al tot opschudding omdat de fabrikanten van spaghetti, maccheroni en andere deegwaren, vrezen dat het publiek pasta van buiten-Europese tarwe niet zouden kopen. Die gebruiken ze namelijk veelal. Toch zette de overheid door.
Deze week diende FoodDrinkEurope (FDE), de organisatie van Europese voedselproducenten, tegen die nieuwe regels een klacht in bij de Europese Commissie. FDE beschouwt het beleid van de Italiaanse overheid als een vorm van protectionisme. De regels voor tomatenproducten, bijvoorbeeld, zouden zijn bedoeld om de import van goedkopere purée uit China tegen te gaan.
Italië heeft de bepalingen ingevoerd zonder de Europese Unie daarvan op de hoogte te stellen.
De regering van het schiereiland beroept zich op de Italiaanse consument, die gebaat zou zijn bij transparantie. Uit onderzoek van het ministerie van Landbouw blijkt dat 85% van de Italianen het belangrijk vindt om te weten waar de grondstoffen vandaan komen. Dat heeft wel als nadeel dat er maar een kleine hoeveelheid Italiaans product gemaakt kan worden tegen bovendien flink hogere consumentenprijzen.
De FDE werpt zich op als verdediger van die ene grote EU-binnenmarkt zonder grenzen die Europa heeft voorzien van “een voortdurende beschikbaarheid van veilig en divers voedsel, van hoge kwaliteit op het hele continent.” Volgens de FDE hebben soortgelijke nationalistische maatregelen in onder meer Frankrijk, Finland en Spanje een aanwijsbaar negatief effect gehad op de handel in de interne markt. Nederland exporteert voor een waarde van €2,8 miljard aan voedingsmiddelen naar Italië.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wel bizar dat de Italianen overdreven veel bovenwettelijke herkomstaanduidingen op hun voedsel willen. Het land waar veel geknoeid wordt naar mijn idee. Dan noem ik de schimmige olijfolie handel maar als voorbeeld.
Herkomstaanduiding in de EU is alleen verplicht voor eiwitten van dierlijke oorsprong in oorspronkelijke en herkenbare staat, zoals een biefstuk. Dan moet het land van geboorte, mest, en slacht vermeld worden.
Er is een zeer groot gat in deze EU regelgeving. Wanneer het vlees op de een of andere manier be- of verwerkt is dan hoeft deze herkomstaanduiding niet vermeld te worden en dan hoeft de laatste bewerker alleen zijn EU registratie- of erkenningsnummer te vermelden. Hierdoor is het mogelijk om Paraguyaans of Afrikaans rundvlees te verwerken tot gehakt onder een Nederlands EU nummer. Juist met een riskant product als gehakt wordt op grote schaal buitenlands vlees omgekat tot Nederlands. Dit is pas consumentenbedrog.
Kippenvlees van buiten de EU wordt in Nederland gefileerd of geportioneerd en de herkomstaanduiding van het vlees hoeft er niet meer op. Slechts het EU erkenningsnummer van het fileerbedrijf prijkt op de verpakking.
In theorie is het best logisch dat de NVWA de competenties van de buitenlandse confrères accepteert mits zij zich aan de talloze EU verordeningen houden. De boze praktijk is helaas anders. Men gaat veelal in dat soort landen heel anders met de strenge controle methodes om. De consument realiseert zich nauwelijks dat de keuringen van het geïmporteerde vlees op basis van steekproeven plaatsvinden die soms wel zeer wijdmazig kunnen zijn vanwege capaciteitsproblemen.
Daarom verbouw ik ook in de winter groenten en kruiden in huis. In de VS al een trend aan het worden want mensen willen niet meer besodemieterd worden.
En in de zomer wat zelf verbouwen. De rest bij de lokale bio boer.
Leuk al die initiatieven want verder is mijn vertrouwen in hetgeen ik in de supermarkt kan kopen volledig weg.
Iedere week eieren met teveel Fipronil in de supermarkten bijvoorbeeld...
En altijd weer dezelfde reactie: het is onder de norm...Tja alles bevat tegenwoordig gif onder de norm. Laat ze het uitzoeken, wij verbouwen zelf.
Geleidelijk ook wel beangstigend, die Orwelliaanse censuur op het gebruik van woorden als: "diversity" en "evidence-based", verstopt in Trumps nieuwe conservatieve belastingwet.
Altijd weer leuk: Liberalen versus transparantie!