1 min
De markt voor graan verkrapt. Onderwijl worden consumenten bewuster en neemt de vraag neemt naar GMO-vrij eten toe, bijvoorbeeld in het Verre Oosten. Dat begint te leiden tot rare situaties: wij moeten GMO-graan gaan importeren omdat handelaren ons GMO-vrije Europese graan duur kunnen verkopen.
Vanuit de haven van La Rochelle vertrok deze week voor het eerst in de geschiedenis een groot vrachtschip met Frans graan naar Zuid-Korea. De MV Christina IV vervoert 61.000 ton GMO vrije maïs naar het Aziatische land.
"Opmerkelijk!", zegt onze Franse contactpersoon. Hij is goed thuis in de graanhandel. Hij legt ons uit dat Frankrijk zijn mais naar zijn buurlanden en naar Noord-Afrika verkoopt, maar export naar Azië kan hij zich niet heugen. Nog opmerkelijker is de prijs waarvoor de lading gaat. Franse mais, geleverd in Zuid-Korea, kost maar liefst $40 per ton meer dan Braziliaanse. In juni zou de keuze voor Franse mais logisch zijn geweest. Toen was Franse maïs goedkoper dan Braziliaanse; deze lading is echter voor de hoofdprijs ingekocht. Waarom?
"Frankrijk is het enige land ter wereld dat GMO-vrije mais exporteert", zegt onze contactpersoon vanuit La Rochelle. "Wie de lading gekocht heeft, weten we niet precies. Daarom is niet met zekerheid te zeggen dat het gaat om een lading die gekocht is omdat hij GMO-vrij is. Maar als dat zo is, dan is het een teken aan de wand." De Volkskrant joeg Nederland gisteren angst aan met een verhaal over naderende graantekorten in de minder bedeelde gebieden van de wereld. Als inmiddels kapitaalkrachtige Aziaten onze GMO-vrije graan kopen omdat ze die prefereren boven GMO Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse, dan zullen wij ons graan daarvandaan moeten importeren. Dat is niet alleen onduurzaam en maakt ons afhankelijk, maar het gaat ook in tegen de wensen van menige Europeaan. Europa houdt immers niet van GMO-voedsel, maar wat kan het met zijn tanende economie inbrengen tegen het steeds rijker wordende Azië dat voor kwaliteit gaat?
In de VS is inmiddels een sticker ontwikkeld voor gegarandeerd GMO-vrij voedsel. Er is zelfs sprake van ''Proposition 37', die Amerikaanse consumenten een nieuw fundamenteel recht moet geven. Ze moeten mogen weten of ze wel of geen GMO's in hun eten hebben.
Als de MS Christina IV een voorbode is van een trend, zullen we in ieder geval de stickers in Europa vermoedelijk ook gaan zien. Rijkere consumenten zullen er extra voor betalen. Ze zullen om ons eigen graan te kunnen eten, moeten opbieden tegen kopers in verre vreemde landen.
Fotocredits: MV Christina IV door Robertvh, fleetmon.com
Dit artikel afdrukken
"Opmerkelijk!", zegt onze Franse contactpersoon. Hij is goed thuis in de graanhandel. Hij legt ons uit dat Frankrijk zijn mais naar zijn buurlanden en naar Noord-Afrika verkoopt, maar export naar Azië kan hij zich niet heugen. Nog opmerkelijker is de prijs waarvoor de lading gaat. Franse mais, geleverd in Zuid-Korea, kost maar liefst $40 per ton meer dan Braziliaanse. In juni zou de keuze voor Franse mais logisch zijn geweest. Toen was Franse maïs goedkoper dan Braziliaanse; deze lading is echter voor de hoofdprijs ingekocht. Waarom?
"Frankrijk is het enige land ter wereld dat GMO-vrije mais exporteert", zegt onze contactpersoon vanuit La Rochelle. "Wie de lading gekocht heeft, weten we niet precies. Daarom is niet met zekerheid te zeggen dat het gaat om een lading die gekocht is omdat hij GMO-vrij is. Maar als dat zo is, dan is het een teken aan de wand." De Volkskrant joeg Nederland gisteren angst aan met een verhaal over naderende graantekorten in de minder bedeelde gebieden van de wereld. Als inmiddels kapitaalkrachtige Aziaten onze GMO-vrije graan kopen omdat ze die prefereren boven GMO Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse, dan zullen wij ons graan daarvandaan moeten importeren. Dat is niet alleen onduurzaam en maakt ons afhankelijk, maar het gaat ook in tegen de wensen van menige Europeaan. Europa houdt immers niet van GMO-voedsel, maar wat kan het met zijn tanende economie inbrengen tegen het steeds rijker wordende Azië dat voor kwaliteit gaat?
In de VS is inmiddels een sticker ontwikkeld voor gegarandeerd GMO-vrij voedsel. Er is zelfs sprake van ''Proposition 37', die Amerikaanse consumenten een nieuw fundamenteel recht moet geven. Ze moeten mogen weten of ze wel of geen GMO's in hun eten hebben.
Als de MS Christina IV een voorbode is van een trend, zullen we in ieder geval de stickers in Europa vermoedelijk ook gaan zien. Rijkere consumenten zullen er extra voor betalen. Ze zullen om ons eigen graan te kunnen eten, moeten opbieden tegen kopers in verre vreemde landen.
Fotocredits: MV Christina IV door Robertvh, fleetmon.com
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik kan me voorstellen dat de GMO-industrie er alles aan doet om meer GMO in Europa te krijgen. In andere gebieden blijken andere oplossingen veel beter te werken.
"Zaterdag 20 oktober zendt ARTE-tv de (Duitstalige) documentaire 'Die Zukunft pflanzen - Bio für neun Milliarden' van Marie-Monique Robin uit. Volgens Robin kunnen we nu en in de toekomst zonder gebruik van pesticiden voldoende voedsel produceren voor de hele wereldbevolking." Zie: Die Zukunft pflanzen - Bio für neun Milliarden
Samstag 20. Oktober 2012 um 14.40 Uhr
Wiederholung am Dienstag 30. Oktober um 10.35 Uhr und Donnerstag 8. November um 14.10 Uhr
(121mn)ARTE
Uit: Biojournaal.nl
De getoonde voorbeelden tonen overduidelijk dat die hele GMO-zaden totaal niet nodig zijn. Wat terecht in op een gegeven moment gestelt wordt, is dat boeren wel opgeleidt moeten worden om op een duurzame manier hun grond goed te kunnen verbouwen. Maar zoals de documentaire duidelijk laat zien hoef je daar geen geleerde voor te zijn, om dat te kunnen toepassen.
Misschien wordt het eens tijd dat "wij hier in het westen" eens ons licht gaan opsteken wat lokale instituten in 'de 3e wereld' (en de wereldbank) voor oplossingen hebben. Daar hebben ze wel een antwoord op de droogte-problemen, zoals die in de VS/Canada voorkomen.
Dit is inderdaad opmerkelijk, ik volg de bewegingen van MV Christina IV om te zien waar het aanlegt. Overigens maakt een zwaluw nog geen zomer "It is unclear if the reason for the shipment is related to GM (genetically modified) issues or more simply that a shipper owned the corn and got a very competitive freight rate" las ik hier.