Het nieuws stortte zich gisteren over de markt uit. Op de TV gisteren beelden van supermarkten die Iers varkensvlees afvoerden.
Alles vanwege een dioxinebesmetting. Een voerfabrikant had 'per ongeluk' dieselolie in het varkensvoer laten lopen. Alles kan natuurlijk, maar je vraagt je af hoe. Ook in het verleden gebeurde dat weleens.

Wat me opviel waren de nogal verschillende 'tones of voice' zoals ze gisterochtend naar voren kwamen uit de respectabele Engelse Times en de al even respectabele Nederlandse NRC. De eerste slaat alarm. De tweede vindt het nogal meevallen. Tweehonderd keer de toegestane hoeveelheid dioxine, daar ga je niet zomaar dood van. Je krijg er niks van en merkt er zelfs niks van.
Klopt. Nou ja.

Wist je dat er medici zijn die vermoeden dat niet vetbuik het probleem is, maar dat wat we zo duurzaam in dat vet opslaan? Dat zijn met name allerlei gifstoffen zoals PCB's en ... dioxine. Allemaal stofjes uit een vervuilde wereld en mogelijk de helemaal niet 'vette' oorzaak van de kwaliteit van vet in ons lijf. Het dioxineprobleem - het is maar een hypothese - kon dus wel eens veel ernstiger wezen. Hoe zou het trouwens komen, iedere keer ergens zo'n dioxine-schandaaltje in diervoeders? Het is toch niet normaal dat we chemisch afval aan de beesten geven? Af en toe schijnt er wat vet dat wordt gerecycled uit niet alleen slachtafval maar ook uit frituurkotten en motoren in het voer te gaan. Da's niet gek maar regel. Soms gaat er wat fout. Da's dan vervelend, maar overall blijft het lekker goedkoop en zo valt er toch nog wat extra te verdienen aan het varkensvlees waar we toch al niks voor willen betalen. De boer weet van niks, maar gaat voor een beetje goedkoper voer. Misschien niet eens. De voerhandelaar doet het gewoon en spekt zijn zak.

Thieme kwam met haar Meat the Truth in de problemen. Ze eet kaas, maar moet toch aan de kip. Gevolg van een dom foutje: als je het milieu en niet dierenrechten als uitgangspunt neemt, kun je voor verrassingen komen te staan.Daarom deze tip: Marianne pak de dioxine aan! Die is voor niemand goed en misschien wel het antwoord op het vertbuikprobleem. Het heeft bovendien een plezierig gevolg: in planten zitten de minste dioxines. Ze kunnen ze niet zo makkelijk opslaan en kosten door de bank genomen maar liefst 50-90% minder aardoppervlak om te produceren dan vlees en zuivel. Zo worden planten om 2 redenen voorkeursvoedsel.

Er is ook een andere oplossing: laat het varken weer natuurlijker eten in plaats van al die 'uitgekiende' voeders op basis van recycling van afval waarvan wij dachten dat het echt de wereld uit moest. Wij gooien voor zo'n drie miljard aan echt eten in de vuilnisbak. Dat is eten dat het varken aan onze zijde als duizenden jaren heerlijk vindt. Als we daar nou eens mee beginnen. Toevallig hoorde ik het afgelopen vrijdag: in Nederland kunnen zo'n 4 tot 5 miljoen varkens leven van het afval van onze tafel. Da's uitgerekend door Nederlandse wetenschappers, die niet eens alle eetafval hebben meegerekend en zeker niet het dierlijke (want dat mag echt niet vanwege het risico van varkenspest). Iedere Nederlander (we zijn met zo'n 16 miljoen hier) mag dus straffeloos, want klimaatneutraal ieder jaar dik een kwart varken eten. Gegarandeerd zonder extra dioxines.

Waarom hebben we het eigenlijk niet veel vaker over dioxines? Het is een onderwerp vol duurzame kansen.

Tsja, Marianne mag dan natuurlijk opeens ook aan het varken. Als ze nou besluit dat ze het gewoon niet wil eten, is er niets aan de hand en kan ze veel doen. Zowel voor de dieren als de mensen en hun leefomgeving.
Dit artikel afdrukken