In de Ondertussen van vrijdag 10 januari vallen mij deze berichten op:

- een lang interview met Frans Timmermans, de Nederlandse Green Deal Eurocommissaris, over zijn duurzaamheidsvisie, boeren en energie in de NRC. Verduurzaming moet worden opgestart met groene subsidies maar uiteindelijk uit de markt komen, blijkt uit zijn woorden. Timmermans blijkt niet principieel tegen kernenergie, maar vindt het een te dure energievorm. Hij blijkt een discipel van het geloof van de Delftse hoogleraar Ad van Wijk die al sinds jaar en dag het groene waterstofevangelie predikt. Waterstof is een energievorm die in de natuur niet bestaat, maar moet worden opgewekt met elektriciteit en water. Die elektra moet komen van wind- en zonne-energie. Maar daar kunnen we in Nederland zonder blijvende subsidie onmogelijk rendabel waterstof van maken, zei onlangs de Groningse hoogleraar Machiel Mulder in ESB. Geen nood, denkt Timmermans met Van Wijk: dan maak je het gewoon in de Sahara van zonne-energie en zet je de waterstof op de boot of voer je die aan via een pijpleiding uit Afrika. Volgens de NRC in weer een ander artikel vandaag moet dat echt mogelijk zijn. Met maar 8% van de Sahara onder de zonnepanelen zou de hele wereld gered zijn en kunnen hier die lelijke windmolens ook weg. Dat moeten we in ieder geval geloven. The Conversation checkte die blijde boodschap laatst nog eens: Solar panels all over the Sahara desert?

- de zachte winter heeft verschillende bij-effecten. We mogen ons alvast opmaken voor de eikenprocessierups, met alle overlast van dien. Maar ook muggen blijken te profiteren van de milde temperaturen en de warmte die stedelijke gebieden kenmerkt. De universiteit van Wageningen krijgt uit het hele land meldingen van steekmuggenoverlast, zegt muggenonderzoeker Arnold van Vliet. Wil je ook een bijdrage leveren aan de wetenschap? Meldt je muggenoverlast dan via muggenradar  (De Gelderlander).

- het smelttempo van de gletsjers op de 'derde pool' van de aarde, de Hindu Kush Himalaya, is sinds het begin van deze eeuw verdubbeld. Maar ook in de stroken tussen de boomgrens en de sneeuwgrens treedt een opvallende verandering op: daar groeien meer grassen en struikjes. Het gebied met deze begroeiing is wel 5 tot 15 keer zo groot is als de eeuwige sneeuwgebieden zelf. Wetenschappers maken zich ongerust: we weten vrijwel niets over hoe dit ecosysteem reageert op de klimaatverandering. Het kan goed uitpakken (toenemende verdamping kan tot verkoeling leiden) of juist slecht (de planten nemen meer licht op en warmen de bodem op). In het laatste geval kunnen versnelde sneeuwsmelting en overstromingsrisico's voor grote problemen zorgen (The Guardian).

Iedereen is begaan met de bosbranden in Australië. We worden geraakt door de dode kangoeroes en koala's. Maar waarom maken we ons niet druk om de kippen hier, die regelmatig met enkele tienduizenden tegelijk in stallen verbranden? Die vraagt stelt vegan-activist Tobias Leenaert in Knack vandaag. Zijn antwoord: "We kunnen het ons eenvoudigweg niet veroorloven om te geven om de dieren die we eten, of om hun capaciteiten naar waarde te schatten. Dat zou voor veel mensen te moeilijk worden." Verder rekent hij voor dat het miljard dieren dat in Australië is omgekomen, gelijk is aan vijf dagen wereldwijde consumptie van speciaal voor de slacht gehouden dieren. Toch een puntje voor 'we': in de publieke opinie maken 'we' van die brandende stallen wel degelijk een punt.

Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is!
Dit artikel afdrukken