2 min
Oil and energy: "We have an entirely oil-based food economy, and yet oil is running out. The impact of that on agriculture is one of the drivers of the volatility in the world food commodity markets."
Water scarcity: "One of the key things that I have been pushing is to get the UK government to start auditing food by water," Professor Lang said, adding that 50% of the UK's vegetables are imported, many from water-stressed nations.
Biodiversity: "Biodiversity must not just be protected, it must be replaced and enhanced; but that is going to require a very different way growing food and using the land."
Urbanisation: "Probably the most important thing within the social sphere. More people now live in towns than in the countryside. In which case, where do they get their food?"
Het verslag laat een onbevredigend gevoel achter. De kop - Food needs 'fundamental rethink' - laat je verwachten dat er oplossingsrichtingen aan de orde komen. In plaats daarvan komen de bekende probleemstellingen aan de orde. Interessant (en tekenend?) is Tim Lang's pleidooi voor zelf-tuinieren:
Whatever amount of space you have in your backyard, it is possible to create a fantastic little garden that will allow you to reconnect with the real value of gardening, which is knowing how to grow food.
"And once you know how to grow food, it would be very nice to be able to cook it. If you are growing food, then it only makes sense that you know how to cook it as well.
"And cooking food will introduce you to the basic knowledge of nutrition. So you can see how this can slowly reintroduce food back into our culture."
Het laatste heeft strict genomen niks te maken met het feit dat we onze voeding duurzamer moeten leren produceren en er minder ongegeten weg hoeven te gooien. Maar ik zou het toch ook graag eens wat harder uit Nederlandse universiteiten willen horen: laat mensen hun eigen eetbare tuinen gaan maken.
Interessanter als grootschalige oplossingsrichting voor een duurzamere manier van voeding produceren is het boek The Hungry City van de Engelse architect Carolyn Steel.
Hungry City is a sinister real-life sequel to Animal Farm with the plot turned upside down by time in ways even George Orwell could not have foreseen. Its key image is the Pig Tower, a 21st-century Dutch invention for producing pork in custom-built city blocks, each 76 floors high, designed to house pigs in comfortable apartments with lavish bedding and ample rootling space on large, open-air balconies. 'The towers would be powered by bio-gas digesters run on pig manure, and connected to a central abattoir to which the pigs would be moved by lift.'
This perfectly rational project would deliver a lifestyle not essentially different, as Carolyn Steel points out, from the conditions currently enjoyed worldwide by many urban human beings. She calculates that 1,000 huge, mixed 'vertical farms' constructed in and around central London could feed the entire city. The savings (zero food miles, on-site waste disposal, no hidden pollution costs) take us back to something like the old sustainable style of farming still practised in England in 1945, when Animal Farm came out.
Ik zou het boek kopen en met rooie oortjes genieten van een verfrissende visie op een realiseerbare en uiterst moderne, stadse en duurzame manier van landbouw. Bij The Hungry City hoort een uitvoerige website. Warm aanbevolen!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_480_289_84_s_c1.jpg)
best(s) swientje, ik denk dat je voorop loopt in de fanfare, met je kop in de wind en de regen. Maar de muziek klinkt! Er komt steeds meer ruimte om experimenten met duurzaamheid te ondernemen. Nu nog met het waared halen uit mest, wellicht straks ook met maatregelen aan de andere kant van de keten (de aanvoer). Want, (om de link naar de topic weer te maken) het duurzaam voeden van de stad doe je alleereerst door het voer wat in de stad is aan de dieren te geven.
Ik zeg: hou vol!! Wij doen mee!
@Onno:
Als varkensboer,meer dan 200 % bewust van risico's op ziekten, probeer ik al meer dan een jaar om niet-genuttigd brood voor mijn biodiversiteit-bevorderende varkens te krijgen. NOT Hungry City, maar Hungry Pigs zul je bedoelen.
Het wil maar niet lukken met de 'oude' ketenpartijen. "Hobbel hier, hobbel daar, we krijgen het niet voor mekaar", luidt de alombekende slogan.
Mag ik aub, met toestemming van LNV, hiermee dan zelf beginnen ? Ik wacht al zo lang :)
De varkenshouderij verwerkt ook nu al een hele hoop van het gestructureerde afval uit de voedingsindustrie. Broodkruim van de bakkerijen, aardappelschillen, bierbostel etc. etc. Dit wordt voornamelijk door het hoofdvoer vermengd.
De restjes van restaurants en consumenten mogen sinds eind jaren 80 niet meer worden gevoerd. Het bleek namelijk wat moeilijk te handhaven dat al die resten ook goed werden gekookt voor het voeren. Met alle risico's op dierziekten en/of ziekten voor de mens.
De uitdaging is nu om al onze technologie in te zetten om weer veilig ook de restjes van het eind van de keten terug te kunnen leiden naar het varken. Op die manier wordt het varken weer een dier dat in symbiose met ons leeft, in plaats van in concurrentie om hoogwaardig voedsel.
Technologie om oude evenwichten te herstellen, oude kringlopen te sluiten.
Dat mag. Als je nog oudere berichten leest, zul je ontdekt hebben dat ik van mening ben dat gentech niet te stoppen is en we daarom niet kunnen doen of we nog een keuze hebben. De VS, China en India gaan er lustig mee door en filen wekelijks zoniet dagelijks patenten. Als we daar niet bij zijn met ons terecht minder ongebreidelde vertrouwen in het gebruik van techniek wordt het pas gevaarlijk. Met name de laatste 2 grootmachten zijn zich maar al te zeer bewust van het probleem van voedsel voor iedereen en laten zich door weinigen in de weg staan.
Ik zou mezelf dan ook liever een realist noemen.
Dick, prima om steden meer "eetbaar" te maken en "alle elementen van dierlijke en
plantaardige voedselproductie weer met elkaar te verbinden". Maar over de oncrete
invulling daarvan en over de wenselijkheid en haalbaarheid van varkens- en andere mensenvoedselflats verschillen we van mening. Trouwens, hoeveel eet een vleesvarken in zijn korte bestaan eigenlijk. Zal toch gauw 250 kilo voer zijn in een half jaar. Zijn we echt in staat zes miljoen varkens te voorzien van 1500 miljoen kilo voer in de vorm van onze schillen en weggegooid eten, de restjes van de restaurantborden, de misbaksels van de koekjesfabrikant, de bladeren en stengels van uitgeproduceerde tomatenplanten?
Wat jouw opmerking over gentech betreft: ik lees deze interessante site nog niet zo lang en het is niet mijn bedoeling een discussie over gentech te starten waaraan helemaal geen behoefte is. Ik heb vluchtig bekeken wat er in het verleden over dit onderwerp gezegd is en het valt me op dat jij telkens herhaalt dat er in wezen niets mis is met gentech en dat het draait om de manier waarop we het gebruiken. Dat kan je natuurlijk van elke technologie, van elke wetenschappelijke ontdekking zeggen en daarmee heb je niets gezegd. Je presenteert dus jouw persoonlijke oordeel als een feit. Er valt veel tegen de *inherent* onbeheersbare en onvoorspelbare gentech in te brengen. Ik vind het nogal makkelijk om tegenstanders het etiket "technofoob" op te plakken, zoals jij doet. Maar ik neem aan dat je er dan geen bezwaar tegen hebt als ik jouw vertrouwen in regelgeving "naief" noem.