1 min
Het aantal imkers in Nederland is de laatste jaren snel gegroeid. Daarmee neemt ook het aantal honingbijen toe. Wetenschappers zijn bezorgd over de gevolgen van die opmars. Ze vrezen dat wilde bijen verdrongen worden door hun gedomesticeerde familieleden. Dat schrijft de Volkskrant.
Het nieuws is al wat langer bekend: waar veel honingbijen zijn, raakt de wilde bij in het gedrang.
Het aantal imkers is het probleem, legt Koos Biesmeijer uit in de krant: Een volk honingbijen bestaat uit tienduizenden individuen. De meeste wilde bijen leven daarentegen solitair, zegt Koos Biesmeijer, bijenexpert en wetenschappelijk directeur van Naturalis Biodiversity Center. "Dat zijn alleenstaande moeders, die af en aan vliegen om nectar te halen voor hun larven. Die kunnen nooit op tegen de efficiëntie van een bijenvolk. Bovendien worden honingbijen door imkers bijgevoerd, terwijl wilde bijen helemaal alleen de winter moeten zien door te komen."
Biesmeijer noemt de dichtheid van honingbijen "overal in Nederland onnatuurlijk hoog". De redding voor wilde bijen zit in bloemen zoals de dovenetel of akelei. Die bevatten veel nectar maar zijn voor honingbijen te diep, terwijl hommels er wel bij kunnen.
Het nieuws is al wat langer bekend: waar veel honingbijen zijn, raakt de wilde bij in het gedrang.
Het aantal imkers is het probleem, legt Koos Biesmeijer uit in de krant: Een volk honingbijen bestaat uit tienduizenden individuen. De meeste wilde bijen leven daarentegen solitair, zegt Koos Biesmeijer, bijenexpert en wetenschappelijk directeur van Naturalis Biodiversity Center. "Dat zijn alleenstaande moeders, die af en aan vliegen om nectar te halen voor hun larven. Die kunnen nooit op tegen de efficiëntie van een bijenvolk. Bovendien worden honingbijen door imkers bijgevoerd, terwijl wilde bijen helemaal alleen de winter moeten zien door te komen."
Biesmeijer noemt de dichtheid van honingbijen "overal in Nederland onnatuurlijk hoog". De redding voor wilde bijen zit in bloemen zoals de dovenetel of akelei. Die bevatten veel nectar maar zijn voor honingbijen te diep, terwijl hommels er wel bij kunnen.
René de jong , #21 , één van de schrijvers van het artikel, Roel van Klink, waar Syp Wynia naar verwijst, wijst op Twitter naar een uitgebalanceerde samenvatting. Lees dat verhaal ook. De teneur: het is gelukkig minder erg dan de Duitse studie suggereerde; de achteruitgang van de landinsecten met 9 % per decade is nog steeds zorgwekkend. Waterinsecten, veel minder talrijk, doen het beter (+11%), wat te maken zou kunnen hebben met de inspanningen om de kwaliteit van oppervlaktewater te verbeteren sinds 1990.
Daarnaast is de conclusie dat de aantallen niet of nauwelijks dalen in Zuid Amerika, Azië en Oceanië en dat de afname het sterkst is in Europa gevolgd door Noord Amerika. Kortom de rest van de wereld buffert de afname in Europa.
In 1990 werd er trouwens zowat 50% meer dierlijke mest gebruikt in Nederland dan nu. Als het zo;n positief effect op insecten zou hebben, zou je op grond van dalend mestgebruik een afname van de aantallen insecten bij landbouwgebieden verwachten.
Ook de ondergang van de insecten was vals alarm.
Driekwart van de vliegende insecten was sinds 1989 verdwenen, zeiden onderzoekers van de Nijmeegse Radboud Universiteit in 2017, en die neerwaartse trend was nog in volle gang.
Ecologen wisten het wel: het ligt aan de landbouw, zijn het diezelfde ecologen die het ook zeker weten dat alles door stikstofdepositie komt ??
Het blijkt zelfs dat in landbouwgebieden méér insecten zijn dan in natuur gebieden ra ra hoe zou dat komen.
Zonder mest geen leven, geen leven in de grond betekend geen leven boven de grond..
#19 Bij m'n schoonvader zit al jaren een volk in een niet gebruikte schoorsteen op het huis, die overleven prima zonder zorg.
Ik ga ieder jaar de voorzwerm scheppen het zijn nogal chagrijnige beesten maar ze halen als de beste.
#13, ellen, de honingbij (de tamme) is een mensenbeest geworden, gedomesticeerd. Wordt goed gevolgd en verzorgd (parasieten, ziektes, de overwintering, wordt naar voedsellocaties gebracht, en zal ook opgelet worden of er neonics gebruikt worden, kweekprogramma's). De tijd dat varoamijt en ziektes ongestoord hun werk deden ligt achter ons. Imkeren is tegenwoordig ook veel meer een netwerk, georganiseerd. De honingbij is een soort veebeest geworden. Het gaat dus 'goed'.
Echter, als de mens zich er niet mee bemoeid had, was er van de honingbij niet veel meer over. Gaat het dan wel goed? Net zoals de mens zelf.
Ken nog een oude dame, die met haar man destijds 120 kasten had. Heeft moeten stoppen door alle problemen destijds. Bij haar moest 'het gewoon gaan' en dat deed het op een gegeven moment niet meer.
Hier bij ons vliegen nog wilde honingbijen rond. Zijn kleiner van stuk, en hebben in de natuur voldoende keus en overleven. Worden niet behandeld en zijn niet los gekoppeld van de natuur.
#17 je hebt ook van die hommels die de bloesem van de bonen losbijten dat schiet ook niet op.