Een opiniepeiling na al dat gepalaver en de ontdekking dat zaadverdelaars Monsanto en Syngenta de zeggenschap willen over een belangrijk deel van ons eten zoals het van het land komt:
- vind je het erg als we nog maar een paar varianten van een gewas kunnen eten (wist je überhaupt dat tarwe uit honderden en zelfs duizenden varianten bestaat)?
- ben je voor gentech, maar tegen de Monsanto's of ben je voor gentech en voor de Monsanto's?
Leest hier trouwens iemand me die kan vertellen hoe groot de soortenrijkdom in bijv. granen die we vroeger (bijv. tussen 1850 en 1950) aten was ten opzichte van die van vandaag en die van de verwachten toekomst?
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik denk dat Wouter de Heij een goede formule heeft neergezet.
De risico-analyse lijkt mij nog steeds moeilijk. Je schat met behulp van de huidige technieken en kennis in dat een stof of een veredelingsproduct volkomen veilig is. Over tien jaar kan dat totaal anders liggen.
Aha, maar dan is het ook geen 'gereedschap', maar gewoon kennis.
Laten we teruggaan naar die slimme wending en de vraag stellen waarin nou precies de toevoegde waarde zit van de thans bekende GMO toepassingen.
Ik weet er wel eentje waar ik dagelijks mee te maken heb. Een antireuma middel (Remicade, een zgn. tnf-alfa blokker) terwijl niets anders voor mij werkt. En wat heb ik een boel andere dingen geprobeerd. Eerst alternatief (jarenlang, niet zo maar even), toen regulier (een beetje korter, goddank, want ik zat uiteindelijk aan de chemo).
Maar nu al die andere. Hogere winsten door marktdominantie? Of betere waterhuishouding, hoger gewasrendement, een hogere voedingswaarde, beter bodembeheer, minder bestrijdingsmiddelen en grotere biodiversiteit?
En de kernvraag: weten we wat er gebeurt met de totale context waarin we het massaal toepassen? Huib's DDT voorbeeld is een mooie. Volstrekt 'harmlos', alleen bleken de ontvangende organismen de nare eigenschap te hebben het eindeloos op te slaan, door de hele voedselketen heen.
Dat kan zelfs gebeuren met een natuurlijk gemuteerd product, zegt Jurgen. Klopt als een bus. Maar er klopt iets niet in de risico-analyse van die redenering. Ik kan niet precies zeggen wat. Wie wel?
Dick, je stelt de verkeerde vraag. Zo werkt een innoverende maatschappij niet. In de jaren 50 was de ontwikkeling van de laser nutteloos, nu niet meer weg te denken. In welke gevallen pascalisatie iets toevoegt, zijn we nu aan het ontdekken. Pas nu weten we wat we met internet kunnen.
Inherent aan nieuwe technologie is dat je nog niet kan inschatten welke toepassingsgebieden het gaat hebben. In EU denken we nieuwe technologieën te kunnen reguleren/blokkeren (en lopen we daarom achter op Azie en USA). De juiste aanpak is om eisen te stellen aan applicaties of toepassingen.
Begrijp me niet verkeerd, de vraag "in welke gevallen deze nijptang iets toevoegt" is nuttig om kansen en bedreiging in te schatten. De primaire taak van de ondernemer richt zich op de kansen, de taak van een overheid op potentiële bedreigingen. Politiek gezien zie je in NL en de EU dat we eerst de potentiële bedreigingen in kaart willen brengen en dan pas toestemming geven om kansen te onderzoeken. Resultaat is stilstand, geen ondernemerschap en dat andere regios economisch beter zijn.
"Vertrouwen hebben in ondernemers (zonder naief te zijn) EN eisen stellen aan eind-applicaties (maar niet aan de nijptang)" dat is mijn globale advies aan overheden, politicy en GNO's.
Dat stelt dus ook meteen de vraag: in welke gevallen voegt deze nieuwe nijptang iets toe?
Mooi, nou komen we ergens:
1. GM is dus niet slecht of goed. Met GM kan je iets ontwikkelen. Deze applicatie of toepassing kan gewenst of ongewenst zijn.
2. Met GM is het gereedschapskistje van ontwikkelaars groter geworden. Maar de rest van het 'oude' gereedschap is ook nog nuttig. Gebruik nieuw gereedschap daar waar het toegevoegde waarde heeft.
3. Ontwikkelaars dienen de gereedschapskist te kennen (wanneer gebruik je welke techniek) en weten welke gereedschap bij welke toepassing het beste tot zijn recht komt.
4. De media/pers zou kritisch moeten zijn over het product dat ontwikkelt is (=de applicatie). Teveel praten over het gereedschap is zinloos.
(5. om de risico's van een applicatie te kunnen inschatten moet je WAT en HOE VAAK vragen kunnen beantwoorden).
(6. het is aan de maatschappij (de politiek) om normen te creëren over wat wij geaccepteerde risico normen vinden)