In de VS voelen veel mensen met obesitas zich onbegrepen en onderbehandeld. Artsen blijken er een handje van te hebben klachten af te schuiven op het overgewicht, met als gevolg dat patiënten zich onheus bejegend voelen en de juiste behandeling mislopen.
De New York Times verzamelde een aantal van deze verhalen. Een patiënte vertelt dat ze niet kon meten of haar dieet werkte, omdat de weegschaal van haar arts niet verder ging dan 350 pounds. Op een weegschaal voor auto’s moest zij ontdekken dat ze 502 pounds (227 kilo) woog. Denk ook aan de patiënte die trots was op het feit dat ze al meer dan 30 kilo was afgevallen maar wier dokter haar heupklachten direct als ‘obesitas gerelateerde klachten’ afdeed, zonder ook maar verder te kijken.
American Board of Obesity Medicine
Louis Aronne, een van de oprichters van de American Board of Obesity Medicine (ABOM), hoort dit soort verhalen continu. Zijn doel is om met de ABOM artsen te leren hoe ze mensen met obesitas beter kunnen behandelen en om patiënten te kunnen doorverwijzen naar een arts die bij een medisch probleem verder kijkt dan hun gewicht. “Artsen hebben meer kennis over obesitas nodig en een andere attitude. Ze moeten inzien dat obesitas een ziekte is, net als diabetes en andere ziektes waar ze mensen voor behandelen.”
Problemen bij diagnose en behandeling
Het begint al bij het lichamelijk onderzoek; obese mensen krijgen niet altijd de diagnostische tests die slankere mensen wel krijgen. Soms omdat de arts het overgewicht de schuld geeft, maar in andere gevallen omdat de diagnostische apparatuur niet geschikt is voor te zware mensen. Hierdoor kunnen achterliggende diagnoses over het hoofd worden gezien. Ook slaan medicamenteuze behandelingen vaak minder goed aan, omdat onbekend is welke dosis zwaarlijvige mensen nodig hebben.
Aronne kent ook verhalen van patiënten waarbij bijvoorbeeld een orthopeed bij een doorverwijzing voor knie- of heupklachten alleen telefonisch contact opneemt. Als de BMI te hoog blijkt, moeten ze eerst afvallen voordat ze een afspraak kunnen maken. Deze artsen zijn vaak bang voor de risico’s als ze extreem zware mensen moeten opereren. Niet alleen kunnen complicaties ontstaan door de operatie aan knie of heup, ook de narcose kan voor problemen zorgen. Ook hierbij is vaak niet bekend welke dosis obese mensen toegediend moeten krijgen.
Wapenen tegen het stigma
Om deze redenen blijven mensen met obesitas niet zelden weg bij de dokter, met alle gezondheidsrisico’s van dien. Wat kunnen de mensen met obesitas zelf doen om zich niet weg te laten sturen met een dieetadvies? In de krant geeft een aantal obesitasexperts tips.
De patiënten moeten zich proberen te wapenen tegen het stigma en begrijpen dat het niet normaal is dat ze anders worden behandeld dan iemand die minder zwaar is. Ze moeten extra goed voorbereid de spreekkamer in gaan, met vragen waar ze antwoord op willen krijgen. Rebecca Puhl van het Rudd Center for Food Policy and Obesity geeft als tip: “Schrijf precies op welke klachten je hebt, wanneer het is begonnen en waarom het volgens jou zelf wel of niet gerelateerd is aan je gewicht.”
Verder is het verstandig om iemand mee te nemen naar de doktersafspraak, zodat diegene de vragen kan stellen die de patiënt zelf niet durft. Als de arts maar terug blijft komen op het gewicht, dan is het zaak hem of haar te vertellen dat het veroordelend voelt. Veel artsen handelen vanuit oprechte zorg voor de patiënt en zijn zich er soms niet eens van bewust dat het zo overkomt. “Mocht je er echt niet doorkomen en stuiten op onbegrip, overweeg dan een second opinion of zoek naar een andere arts,” geeft Puhl als laatste tip.
Dit artikel afdrukken
American Board of Obesity Medicine
Louis Aronne, een van de oprichters van de American Board of Obesity Medicine (ABOM), hoort dit soort verhalen continu. Zijn doel is om met de ABOM artsen te leren hoe ze mensen met obesitas beter kunnen behandelen en om patiënten te kunnen doorverwijzen naar een arts die bij een medisch probleem verder kijkt dan hun gewicht. “Artsen hebben meer kennis over obesitas nodig en een andere attitude. Ze moeten inzien dat obesitas een ziekte is, net als diabetes en andere ziektes waar ze mensen voor behandelen.”
Problemen bij diagnose en behandeling
Het begint al bij het lichamelijk onderzoek; obese mensen krijgen niet altijd de diagnostische tests die slankere mensen wel krijgen. Soms omdat de arts het overgewicht de schuld geeft, maar in andere gevallen omdat de diagnostische apparatuur niet geschikt is voor te zware mensen. Hierdoor kunnen achterliggende diagnoses over het hoofd worden gezien. Ook slaan medicamenteuze behandelingen vaak minder goed aan, omdat onbekend is welke dosis zwaarlijvige mensen nodig hebben.
Aronne kent ook verhalen van patiënten waarbij bijvoorbeeld een orthopeed bij een doorverwijzing voor knie- of heupklachten alleen telefonisch contact opneemt. Als de BMI te hoog blijkt, moeten ze eerst afvallen voordat ze een afspraak kunnen maken. Deze artsen zijn vaak bang voor de risico’s als ze extreem zware mensen moeten opereren. Niet alleen kunnen complicaties ontstaan door de operatie aan knie of heup, ook de narcose kan voor problemen zorgen. Ook hierbij is vaak niet bekend welke dosis obese mensen toegediend moeten krijgen.
Wapenen tegen het stigma
Om deze redenen blijven mensen met obesitas niet zelden weg bij de dokter, met alle gezondheidsrisico’s van dien. Wat kunnen de mensen met obesitas zelf doen om zich niet weg te laten sturen met een dieetadvies? In de krant geeft een aantal obesitasexperts tips.
De patiënten moeten zich proberen te wapenen tegen het stigma en begrijpen dat het niet normaal is dat ze anders worden behandeld dan iemand die minder zwaar is. Ze moeten extra goed voorbereid de spreekkamer in gaan, met vragen waar ze antwoord op willen krijgen. Rebecca Puhl van het Rudd Center for Food Policy and Obesity geeft als tip: “Schrijf precies op welke klachten je hebt, wanneer het is begonnen en waarom het volgens jou zelf wel of niet gerelateerd is aan je gewicht.”
Verder is het verstandig om iemand mee te nemen naar de doktersafspraak, zodat diegene de vragen kan stellen die de patiënt zelf niet durft. Als de arts maar terug blijft komen op het gewicht, dan is het zaak hem of haar te vertellen dat het veroordelend voelt. Veel artsen handelen vanuit oprechte zorg voor de patiënt en zijn zich er soms niet eens van bewust dat het zo overkomt. “Mocht je er echt niet doorkomen en stuiten op onbegrip, overweeg dan een second opinion of zoek naar een andere arts,” geeft Puhl als laatste tip.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook