De Nederlandse supermarkten moeten stoppen met het lokken van klanten met lage vleesprijzen. Wekelijks hebben zij meer dan negen vleesaanbiedingen in hun winkelfolders gezet, met een gemiddeld kortingspercentage van 26,9%. Vlees wordt extreem goedkoop aangeboden waardoor er geen cent overblijft om in dierenwelzijn te investeren. Dat stelt de Stichting Varkens in Nood naar aanleiding van een onderzoek dat Stichting Varkens in Nood heeft gedaan naar vleesreclames bij vijf grote supermarktbedrijven in Nederland: Albert Heijn, C1000, Super de Boer, Dirk van den Broek en de Plus supermarkten. In een brief aan de directies van de supermarkten heeft Stichting Varkens in Nood verzocht om geen klanten meer te lokken met goedkope vleesaanbiedingen. Verder gaat de Stichting actie voeren om de supermarkten van Nederland te bewegen haar aanbiedingenbeleid te veranderen.
Uit het rapport 'Vlees als Lokmiddel' blijkt dat vleesacties een prominente plaats in de winkelfolders krijgen. In de onderzoeksperiode van week 8 tot en met 15 in 2007 werden bij de 5 genoemde supermarktenketens 354 reclameacties voor vlees gevoerd. Slechts drie keer was biologisch vlees in de aanbieding en drie keer was er extra aandacht in de folder voor een vleesvervanger.
Consument wordt prijskoper gemaakt
Vlees wordt in de supermarktbranche gezien als een klantenlokker bij uitstek. Kippenbouten worden regelmatig voor slechts €1,99 per kilo verkocht en bij een supermarktbedrijf is de gemiddelde actieprijs voor varkensvlees niet meer dan € 4,50 per kilo. Kortingsacties op vlees van 50% komen regelmatig voor.
Zo worden de vleesprijzen laag gehouden en wordt de consument een prijskoper. Varkensvlees kost nog maar 40% van wat het veertig jaar geleden kostte, kip is meer dan zes keer zo goedkoop geworden.
Door de prijsacties wordt het verschil met biologisch vlees of met vleesvervangers ook steeds groter. Vleesvervangers zijn zelfs vaak drie maal zo duur als regulier vlees. In de onderzoeksperiode van 8 weken werd in minder dan 2% van alle vleesreclames aandacht besteed aan biologisch vlees of vleesvervangers.
Supermarkten bepalend
Supermarkten hebben een bepalende rol in de vleesconsumptie, want 60% van het vlees dat we consumeren wordt verkocht via de kassa van de supermarkt. Het stimuleren van de vleesconsumptie en het lokken van klanten met goedkoop vlees van dieren die onder erbarmelijke omstandigheden hebben moeten leven, is onethisch, onmaatschappelijk en moet stoppen, aldus Varkens in Nood.
Zie voor meer informatie het rapport Vlees als lokmiddel op de website van de Stichting Varkens in Nood.
Stichting Varkens in Nood
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
ik vind het gewoon zielig hoe dieren zo worden mishandelt. een mooi stuk vlees verkeerd klaarmaken is een betekenis dat het dier mishandeld is. (vind ik)
Zoals ik hier wel vaker heb vermeld slacht ik mijn kippen zelf. Dat geschied met een stroomstoot dan zijn ze knock out. Daarna snij ik ze de keel door en laat ze leegbloeden. Dan volgen wat stuiptekkingen.
Toen ik mijn kippen nog met een knuppel knock out sloeg hadden ze na het slachten veel meer stuiptrekkingen. Dat is wat minder leuk.
Ter zijde: op grond van de wet ter zake moet je kippen eerst buiten bewustzijn brengen wil je ze mogen slachten. Dat buiten bewustzijn maken mag alleen door een stroomstoot of door een klap met een afgronde knuppel. Dus meteen de kip de kop afhakken is verboden.
Bij het slachten viel me altijd op dat de hanen veel manmoediger de dood ingingen. Ze ondergaan hun lot zwijgend zonder verzet. De hennen beginnen te gillen, een soort doodsgil, en verzetten zich ook bij het plaatsen in de stroomstoter.
Geef mij even tijd en ik laat het weten hoe we dit gaan organiseren.
Een excursies naar en slachtlessen (Dick over Klootwijk hierboven)lijkt mij echt een goed idee!
Slachtverhalen. Gewoonste zaak.
Per toeval was ik bijvoorbeeld ooit bij een Nederlandse BD-boer (Demeter)in Duitsland. Deze beste boer had veel respect voor het dierenleven. Kon ik zien op zijn bedrijf. De man vroeg of ik meeging naar de slachterij. Er moest een koe weg omdat ze te veel mastitis had gehad in haar leven. Clara88 was 6 jaar. (hebben jullie enig idee hoe snel normaal geslacht wordt?)Meegeholpen de trailer in. Koe ging gewoon zonder stress mee. 10 km verderop aangekomen bij de ambachtelijke streekslager (nooit afgevraagd waarom of boeren nu wel of niet aan erf mogen slachten? Maar dat doet nu niet ter zake)moest ze mee naar een voorportaal. De slagers (3 stuks) stonden te wachten. Moesten nog meer slachten en om 5 uur naar huis. Dit keer geen gedicht vóór het slachten) Eén van de slagers, hele aardige man, begeleide de Clara88 en ontdeed haar van het touw en mompelde rustige woorden terwijl hij een klopje op haar schouder gaf. Wij (de boer en ik)keken toe. Boer was rustig zonder enig emotie. (Voor mij was dit ook al de 5 keer) Slager 2 kwam naar voren en schoot een pin door haar hoofd terwijl slager 3 haar keel meteen daarna doorsneed. De boer duwde mij nog wat naar achter want Clara88 begon nog wat na te schoppen. (zenuwtrekken) Langzaam begon het warme bloed te stromen naar het putje. De koe had haar werk goed gedaan -zouden de boeren dan zeggen. We gaven de slagers een hand en reden terug naar de boerderij. Op een heuvel hielden we nog even stil en inspecteerden we de pas ingezaaide kroot op de akker aldaar. Die avond aten we hamburger. Niet van Clara88 maar van Kootje108. Doe boer kon haar nog maar al te goed herinneren. Lovende woorden..
Oei, ik ben er normaal als de kippen bij om iets te organiseren. Maar ik heb al iets te veel op m'n bordje liggen op dit moment. Voor een niet-tijdrovend klusje kan ik altijd wel ingeschakeld worden. Ik doe in elk geval graag mee aan de excursie. Al heb ik, om Joep's vraag te beantwoorden, in mijn jonge jaren regelmatig de slacht van een van onze kippen meegemaakt en daar ook aan meegeholpen (om een of andere reden mocht ik de hakbijl nooit hanteren....).
Kijkt iemand overigens naar de TV-serie 'Fat men can't hunt'? Gaat over een 8-tal 'omvangrijke' Britten, die bij een stam in Afrika neergezet zijn om van hun gebruikelijke voedselpatroon af te komen. Er zijn daar immers geen winkels, als je wilt eten, dan zal je erop uit moeten, jagen (op wild) of verzamelen (plantjes, wortelen/knollen, noten, bessen). Ruim binnen een week hoorde ik een Britse zeggen: "I will never again take food for granted". Je zou bijna de hele Westerse bevolking een keer de binnenlanden van Afrika in sturen......