Recycling Netwerk Benelux roept consumenten op, lege blikjes en plastic flesjes van straat te rapen en terug te sturen naar de drankenproducenten. Hopelijk zal dat hen ertoe brengen de uitbreiding van de statiegeldregeling te zullen steunen, aldus de milieuorganisatie.
Volgens het Recycling Netwerk is een statiegeldsysteem de enige methode "waarvan bewezen is dat het 90 procent minder plastic flessen in zwerfafval kan realiseren." Frisdrankproducenten verkopen wereldwijd 1 miljoen flessen per minuut, wat er met de verpakkingen gebeurt interesseert ze niet.
Terugsturen kan via het gratis antwoordadres van fabrikanten of virtueel met een foto van zwerfafval en de hashtag #BackToSender op sociale media.
Distrifood - Milieuclubs: zwerfafval terugsturen naar producent
Volgens het Recycling Netwerk is een statiegeldsysteem de enige methode "waarvan bewezen is dat het 90 procent minder plastic flessen in zwerfafval kan realiseren." Frisdrankproducenten verkopen wereldwijd 1 miljoen flessen per minuut, wat er met de verpakkingen gebeurt interesseert ze niet.
Terugsturen kan via het gratis antwoordadres van fabrikanten of virtueel met een foto van zwerfafval en de hashtag #BackToSender op sociale media.
Hier vind je trouwens een zeer interessant artikel over hoe het bedrijfsleven in de VS in de jaren vijftig al begon met vingerwijscampagnes richting de burger, om de productie van de eigen wegwerpproducten te legitimeren. https://orionmagazine.org/article/the-crying-indian/
Beste Wouter Klootwijk Precies die logica: de burger is verantwoordelijk, wordt al decennia gehanteerd met weinig resultaat. Als al die communicatiecampagnes, boetes, openbare vuilnisbakken, opruimacties, enzovoorts, nou resultaat hadden opgeleverd... Maar dat doet het amper.
Een flesje of blikje is instant nutteloos na gebruik en is een hinder voor de gebruiker. Dat is een design-feature, niet een vanzelfsprekendheid en dat design leidt tot zwerfafval. Het gegeven dat sterk wordt ingezet op out of home consumptie, in combinatie met dat design, in combinatie met het gebruik van materialen die niet vergaan, maken de producenten meer dan een beetje verantwoordelijk voor het zwerfafval en de impact ervan.
Wat wij doen met #backtosender richting Coca-Cola met onze oproep om flesjes en blikjes terug te sturen naar hun antwoordnummer is ze een klein beetje laten meebetalen voor de logistiek van het opruimen van het zwerfafval: iets wat nu collectief via belastingen wordt gedragen, wat op zichzelf al absurd is. De oplossing is simpel: voer statiegeld in op kleine flesjes en blikjes, iets waar Coca-Cola al jaren tegen vecht, terwijl 74% van de bevolking volgens een onderzoek van Radar daar voorstander van is.
Een studie in opdracht van het ministerie wijst uit dat statiegeld ervoor zorgt het aandeel flesjes en blikjes in het milieu dan met 70-90% daalt. In feite lost statiegeld een designfout op: het product wordt niet langer instant waardeloos na gebruik. Geen vingerwijscampagne richting de 'godvergeten verwende wensten' die ook maar in de buurt komt van dergelijke resultaten.
Wat de auto-industrie betreft: er worden normen vastgesteld om te zorgen dat die dingen bij gebruik minder milieubelastend zijn. Gelukkig maar. Als we de bal tot vervelends toe blijven leggen bij de individuele consument, dan verandert er bar weinig.
Mijnheer directeur van Recycling Netwerk Benelux, Rob Buurman,
Vergelijkingen zijn verleidelijk en maken mist.
Iemand die in een stinkauto rijdt, zoals u oppert, is zelf verantwoordelijk voor wat hij doet en het is niet eerst en vooral de verantwoordelijkheid van Volkswagen. Alle auto's zijn stinkerds. Alle mensen die in een auto rijden zijn zelf verantwoordelijk voor wat ze doen.
De wereld-priklimonadeindustrie draag ik geen goed hart toe. Morgen failliet graag. Maar wat u doet met uw oproep om Coca cola te pesten, is burgers wijs maken dat zwerfvuil de schuld is van priklimonadefabrikanten en niet van godvergeten verwende nesten die de boel van zich af smijten.
Wouter Klootwijk Zo’n 3 miljard kleine flesjes en blikjes komen jaarlijks op de markt. Ieder daarvan is by design onmiddelijk waardeloos op het moment dat het drankje op is. Het bedrijfsleven zet in op out of home consumption en maakt de flessen ook nog eens van een materiaal dat schadelijk is voor het milieu omdat het niet vergaat. Als je een product op de markt zet dat door de intrinsieke aard ervan in het milieu komt en daar schade aanricht, ben je dan niet verantwoordelijk? Ter vergelijking: vinden we dat de auto-industrie een verantwoordelijkheid heeft om de schadelijke gassen die worden uitgestoten te verminderen, of schuiven we het af op alle individuele ‘hufters’ die met zo’n ding door de stad rijden?
Hier in het dorp wordt 1 maal per jaar een dag georganiseerd dat het gehele dorp zwerfvuil-vrij wordt gemaakt. Het gaat dan met name om wat er zoal rond de fietspaden buiten het dorp wordt weggegooid, want in het dorp zelf zie ik nooit iets liggen (behalve appels en peren die uit de bomen zijn gevallen).