Dat is een slechte zaak voor ons milieu én voor onze economie. Als er namelijk één zinvol en rendabel exportgoed is, dan is het wel de kunde om met zo weinig mogelijk milieu- en biodiversiteitsimpact gewassen te telen. Daar zit de hele wereld op te wachten. Ook de EU zelf heeft daar dringend behoefte aan, want juist in ons deel van de wereld doen de autoriteiten keer op keer middelen in de ban, terwijl er niet snel genoeg natuurvriendelijke middelen voor in de plaats komen.
’Onveilige’ magere melk
Uitgerekend groene middelen hebben te lijden onder lange doorlooptijden omdat ze vaak extra tests vergen om zekerheid te krijgen over veiligheidsaspecten waarvan het gezonde verstand al zegt dat meer zekerheid niets toevoegt.
Tijd daarom om vaart te maken en gezond verstand van voedsel- en milieuveiligheid weer een plek te geven in het beoordelingskader van de toelatingsautoriteitenVan der Tak noemt het voorbeeld van magere melk als ontsmettingsmiddel van gereedschap in kassen. De melk dient al decennia om de overdracht van virussen van de ene plant op de andere te blokkeren. Met duidelijk in de praktijk bewezen succes. Maar dat succes en het intuïtieve gegeven dat een melkbadje geen gevaar voor de voedselveiligheid of het milieu op kan leveren, is binnen de EU niet meer voldoende.
Niet alle groene middelen zijn zomaar veilig en behoeven wel degelijk tests; sommige zelfs langdurige. Zoals echter het melkvoorbeeld laat zien, zijn er ook de nodige die in de praktijk hun nut hebben kunnen bewijzen. Tijd daarom om vaart te maken en gezond verstand van voedsel- en milieuveiligheid weer een plek te geven in het beoordelingskader van de toelatingsautoriteiten.
Twee werkgroepen
In samenwerking met een aantal Nederlandse bedrijven en organisaties namen Koppert Biological en Foodlog vorig jaar het initiatief tot de conferentie Landbouw zonder chemie - hoe dan?
Inmiddels heeft dat initiatief, samen met Agrifirm en LTO Glaskracht Nederland, geleid tot de vorming van twee werkgroepen die de bestaande regelgeving en de beleidsdoelen daarachter gaan onderzoeken. Doel: een bepaling van de gevallen waarin meer experimenteerruimte veilig kan worden toegekend. De resultaten zullen naar verwachting medio februari 2019 kunnen worden aangeboden in zowel Den Haag als Brussel. Over de voortgang van het werk van beide groepen en de inzichten die daarin worden opgedaan houden we het publiek op de hoogte via Foodlog en andere media die daarin geïnteresseerd zijn.
Wil je persoonlijk op de hoogte worden gehouden? Mail naar Bianca van der Ha (bianca@foodlog.nl), projectleider voor de twee werkgroepen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Van de 100 meeste giftige stoffen ter wereld zijn er maar een paar chemisch en veruit het grootste deel biologisch.
De neo nics waren een antwoord op het verbieden van het biologische nicotine.
De chemische middelen zijn plaatsspecifiek toe te brengen, veel van de biologische middelen zijn niet specifiek.
De aangehaalde laag risico middelen zijn gewoon simpel aan te vragen, maar wie doet dat voor bv melk, campina?
Het vergiftigen van een insect biologisch of chemisch maakt natuurlijk geen enkel verschil, de afbraak stoffen zijn al grotendeels getackeld. Het biologisch bestrijden dmv schimmels of nemathoden is effectief, maar een onevenwichtige inbreng van levende organismen in de natuur door deze te kweken in laboratoria is dat altijd verstandig
Het vergiftigen van een plant is biologisch nog niet beschikbaar en chemisch zijn de afbraak stoffen nog niet getackeld.
Het bestrijden van schimmels biologisch is nog niet getackeld alleen het aanbrengen van andere populaties of het verstevigen van de weerbaarheid van de plant of het soort is mogenlijk. Dit is vergelijkbaar met de 10.000 ltr koe op de stal of de dubbeldoel koe in de wei. Puur een economisch verhaal waarbij de consument en politiek boter op zijn hoofd heeft.
Ja Michel dat snap ik ook wel maar er zijn andere voorbeelden die wel dubbel kunnen werken.
#10 Sommige van die laag risico middelen werken alleen preventief. Dus als het probleem er is, heb je er weinig meer aan.
Echt groene plaagbestrijding begint bij preventie maatregelen. De natuurlijke middelen zijn per definitie niet schadelijk maar de doses kan dat wel zijn. Het is maar net welke denkkaders je hanteert.
Kan het zo zijn dat dat de chemische industrie hierin een kwalijke rol speelt. Als je de procedures ingewikkeld maakt krijgen zij de mogelijkheden in het overname proces een rol van betekenis te spelen. En ik voorspel, heb daar al voorbeelden van, dat de industrie de middelen in de behandelfase gaat gebruiken en niet in de preventie fase want aan een probleem kun je meer verdienen.
“Groene” “biologische” Dat zijn bijvoeglijke naamwoorden die de lading niet altijd correct dekken.
Zelf noem ik het liever “laag-risico middelen”. Want het gaat om de risico’s voor mens, dier en milieu. Er zijn namelijk chemische middelen die een lager risico profiel hebben dan sommige biologische middelen.
Groen en biologisch wordt vaak als marketingterm gebruik. Want dat klinkt goed. En of het dan wel of niet groen of biologisch is, dat is niet voor iedereen gemakkelijk te achterhalen.
Voor de term “laag risico middel” is wetgeving in de vorm van verordening (EG) Nr. 1107/2009.
link