Ómdat er veel meer op het spel staat. Zowel op het gebied van wat we drinken als – nog veel meer zelfs – wat we eten.
De boodschap is luid en helder. We staan niet eens meer op de drempel van een nieuw tijdperk, maar zitten er al lang middenin:
Food & drinks zijn
- very big financial business (het is zelfs de allergrootste industrie die er bestaat, groter nog dan 'automotive' en chemie)
- in handen van steeds minder mensen die steeds meer bepalen wat wij lekker moeten vinden (en – zo zitten we nu eenmaal in ekaar – dat gáán we dus ook lekker vinden en kopen)
- na de industrialisatie van de productie aanbeland aan de vooravond van een veel ingrijpender techtijdperk (nanotech, GMO, ‘pimpen’ vanuit gezondheidsbeleid)
Onderwijl zijn ‘wij’ consumenten (gewoon als ‘gemiddeld Nederland’) geheel los van de motor:
- ondanks onze belangstelling voor koken, kunnen we dat al drie generaties niet meer en kopen we dus steeds meer kant & klaar en maaltijdcomponenten uit pakjes, zakjes, doosjes en blikjes
- wat eten in ons lijf doet weten wij (én zelfs overheden en andere beleidsmakers) allang niet meer, dus eten we ons ziek
- wat ‘lekker’ betekent weten we allang niet meer, want we hebben ‘smaak’ uitbesteed aan de industrie ipv overgenomen uit de traditie waaruit we stammen
En eet- en drinkjournalisten? Teveel hebben hun beroepsopdracht – het publiek informeren zodat het inhoudelijk kan kiezen – aan de wilgen gehangen en zijn bezig met het bevestigen van zg. trends of hun eigen belevingswereld. Terwijl het zo leuk zou kunnen zijn: open de ogen van mensen voor de kooi waar we ons vrijwillig in bewegen, voor andere genots- en gezondheidsbelevingen of simpelweg voor 'hoe het ook kan'.
Vandaar de vraag aan iedereen die het culinair, maatschappelijk, beleidsmatig, wetenschappelijk of gewoon persoonlijk interesseert:
welke 3 onderwerpen moeten de food & drinks agenda bepalen?
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fantastisch stuk, goede reacties! Net terug van een vakantie waarin we geprobeerd hebben ook op de camping geen gemakseten klaar te maken, bevalt deze discussie (nou ja, voorlopig zijn het allemaal eens) me uitstekend.
Vroeger kochten we altijd kant-en-klaar pakketten bbq-vlees uit de hypermarché, nu marineren we zelf onze runderlapjes en varkenshaasjes en rijgen we zelf onze moten zalm en jacobsschelpen aan spiezen. Topper van ons én onze kinderen: eendeborstfilet met nectarines en daarbij aligot, een plaatselijke aardappelpuree met kaas (oké, kant-en-klaar van de harde werker op de markt gekocht...).
Ik heb nog een boel leesachterstand, maar zal er ongetwijfeld op terugkomen!
Maar Petra, je bedoelt dus dat het gebruik van interactieve communicatie bovenaan de lijst moet ;-)
Aan een heel andere communicatie over wijn (en eten!!!) wil ik zeker meedoen. Je geeft op Hyves trouwens een mooi voorbeeld: "wat schenk ik als ...." - maar dan zitten we weer in de marketing van het goede leven. Daar gaan we later op door.
1. Begin bij de basis; voeding als verplicht vak op scholen, liefst met tuin erbij waarin de kinderen kunnen leren hoe gewassen groeien.
2. Laat voeding kosten wat het wérkelijk kost, dan wordt kiezen voor biologisch vanzelf logischer.
3. Je mening uitdragen en mensen bewust maken. Dus meer aandacht voor o.a. journalisten die wél hun nek uit durven te steken.
Om dan maar even bij de prietpraat te blijven ga ik een poging doen om (goede) wijn toegankelijker te maken voor het grotere publiek. Onderzoeken wijzen uit dat vooral de instappende wijndrinker wijn vaak 'eng', 'moeilijk' en 'ingewikkeld' vindt. Daar wil ik proberen verandering in te brengen. Doe je mee Dick? http://wijnvrienden.hyves.nl
Ok Dick, ik neem graag het voortouw in het antwoord op de stellingen.
1) Verantwoorde gerechten en wijnen
2) Gezond, terug naar de basis
3) Lekker,omdat eten tenslotte geen strafexcercitie is!
Nog even terugkomend op de industrie die, zoals je terecht opmerkt bij punt drie van je stelling na de industrialisatie van de productie is aanbeland aan de vooravond van een veel ingrijpender techtijdperk (nanotech, GMO, ‘pimpen’ vanuit gezondheidsbeleid):
Vanmorgen kwam ik een artikel tegen op foodnavigator dat dit dik ondertreept :o)