Stokvis, klipvis, walvis

Een plaatje voor Diny Schouten. Ook om nog wat aandacht te vragen voor haar meeslepende stukje, wat lager op dit foodlog, over Zierikzeese kabeljauw. En over de gedroomde visboer. Zo eentje waar we er nog wel duizend van zouden willen. De tijd is rijp voor nieuwe specialisten. Een keur aan jonge zelfslachtende slagers, groenteboeren met knaksperzies en viswinkeliers met zilt bloed.
Op de foto een Noors kottertje dat rond de Lofoten op kabeljauw vist (het is daar nu het seizoen voor kabeljauw). De weinig milieubezwaarlijke vistechniek, snurrevaad, waar niet veel paardekrachten bij nodig zijn, alleen een sterke lier, levert de beste kwaliteit kabeljauw op.

In het stukje van Diny merkt de visboer van Zierikzee op dat hij stokvis heeft van echte kabeljauw en geen goedkope klipvis. De kabeljauw van de Lofoten wordt ook vers verhandeld, maar een groot deel van de vangst wordt te drogen gehangen om stokvis te worden, of gezouten en gedroogd, dan is het klipvis. Stokvis en klipvis zijn niet altijd kabeljauw. Ook ‘kabeljauwachtigen’ zoals koolvis worden er voor gebruikt.
Haast onvoorstelbaar maar toch: het Noorse kottertje op de foto gaat ook op walvisvangst en komt terug met een vis die groter is (was) dan het schip.
Wie weet meer over de wijze van doden van grote zeezoogdieren? Zie hieronder, walvis en milieu.