De stikstofcrisis lijkt maar niet op te lossen. De Rijksoverheid komt er niet uit. Processen tegen de Staat en provincies worden met gemak gewonnen door NGO's en burgers die een ander beeld van het ideale Nederland hebben dan de overheid. Onderwijl komt de (wegen)bouw tot stilstand en kunnen boeren en hun opvolgers geen beslissingen meer nemen over investeringen in hun bedrijf of stoppen.

1Vandaag maakte een item over al 3 jaar bestuurlijke stikstofcrisis in Nederland. Duidelijke oplossingen ontbreken nog altijd, ondanks het bestaan van ruim 70 werkgroepen.

Alleen al op het ministerie van Landbouw en Natuur werken bijna 60 ambtenaren fulltime aan het probleem. Maar de resultaten vallen tot dusver flink tegen, constateren ecoloog en stikstofdeskundige Roland Bobbink en hoogleraar Milieu en Duurzaamheid Jan-Willem Erisman (Universiteit van Leiden).

"Dat lijkt me rijkelijk veel", reageert Erisman op de aantallen mensen en groepen die aan het vraagstuk werken. "En dan gaat dit alleen nog over het Rijk." Hij wijst ook op de overlegorganen bij alle provincies die niet zijn meegerekend. "Ik vraag me af of het allemaal wel zo nuttig is." Dat is een nette manier om te zeggen dat schaamte het openbaar bestuur zou passen.

Eerdere deze week stelde econoom en hoogleraar Laurens Sloot voor het probleem uit handen van de regering te nemen. De Kamer - volgens ons rechtsstelsel de wetgever - moet volgens de hoogleraar opnieuw beginnen door alle belangen goed te wegen en vervolgens politiek een nieuw kader vaststellen omdat het bestaande tot een onoplosbare knoop heeft geleid.


  • Deel
Druk af