Maar hoe baanbrekend zijn werk ook was in academisch opzicht, Hawking werd pas echt bekend bij het grote publiek toen hij in 1988 A Brief History Of Time publiceerde (in het Nederlands uitgegeven als Het Heelal). In het boek, op zich een 'gemiddeld werkje', zet Hawking in begrijpelijke taal zijn kennis over de fundamentele natuurkunde en het ontstaan van het heelal uiteen. Omdat zijn uitgever het geniale idee had de auteur, in zijn rolstoel en met zijn spraakcomputer, op de cover te zetten, kreeg het boek een onweerstaanbare aantrekkingskracht: het verhaal van de wetenschapper, gevangen in zijn kapotte lichaam, die in staat is dankzij zijn intellectuele vermogens de meest abstracte theorieën uit te denken en bovendien al jaren de dood te slim af is. "Niemand kan het idee van een kreupel genie weerstaan", zei Hawking daar zelf over.
A Brief History Of Time is het best verkochte wetenschappelijke boek ooit, wereldwijd zijn er meer dan 11 miljoen exemplaren van verkocht. (Of ze ook allemaal gelezen zijn, is de vraag: volgens de statistieken van Amazon's ereader Kindle, houdt de gemiddelde lezer het na 6,6% van het boek voor gezien, weet The Times).
Het beeld van Hawking als de 'perfecte wetenschapper' en van wetenschap als een product van zuivere geestkracht, los van materiële beperkingen, was echter gebouwd op een werkelijkheid die buiten zicht bleef, schrijft Le Figaro. Hawking kon functioneren dankzij een complex en volcontinu systeem van wetenschappelijke assistenten, technologische hulpmiddelen en medische zorg.
De laatste jaren was Hawking het boegbeeld van een groep van meer dan honderd wetenschappers en ondernemers die waarschuwde voor het gevaar dat kunstmatige intelligentie op enig moment niet meer beheersbaar is door mensen.
"Hij was een groot wetenschapper en een buitengewone man wiens werk en nalatenschap nog vele jaren zullen voortleven", laat zijn familie in een verklaring weten.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik denk dat "kreupel" (mag dat woord nog?) essentieel bleek in de wording van Hawking. Zijn ziekte gaf hem enerzijds een gevoel dat er haast bij was om zijn theorieën uit te werken. Anderzijds heeft een man die niets meer kan "doen", alle tijd om te denken. Je moet je in die rolstoel toch met iets bezighouden?
Wat dit allemaal met voeding te maken heeft, is mij wel een raadsel
Foodlog redactie,
Wat is het nut, of waarom zou het respectvol zijn, om in de subtitel te vermelden dat deze man "kreupel" is?
Een koe of dier kan kreupel (is vaak te genezen) zijn maar deze man was ongeneeselijk ziek!
Ik heb het boek gelezen van kaft tot kaft. Het duurde even, elke avond voor het slapengaan een stuk, maar ik sliep er heerlijk op. Jammer, een icoon weg, wie stapt in zijn plaats (of rolstoel)?
Alleen, waarom moeten het mensen zijn, Hans Pollemans? 'We' hebben nog duizend jaar. Wat is er beangstigend aan dat 'we' er over duizend jaar niet meer zijn?
Als het al nodig is dat er vanaf de aarde reizen gemaakt moeten worden voor weet ik veel, dan kunnen spinnen dat ook en keldermotten.
Voordrachten over het heelal (nacht van de nacht, RWS, etc.) sloot ik, lid van de Volkssterrenwacht Philippus Lansbergen in M'burg, altijd af met een kleine animatie die ik maakte naar aanleiding van Stephen Hawking.
Een creatief denker, die ook anderen aan het denken zette.
En een die waarschuwde dat we hooguit nog duizend jaar voor de boeg hebben, als we niet ingrijpen.
Op reis nu in het oneindige.