De onderzoekers namen vetweefselmonsters af bij 65 volwassen patiënten die tot 31 jaar geleden een beenmergtransplantatie hadden ondergaan.
Meer 'donorvetcellen' bij obesitas
Uit het onderzoek bleek dat uiteindelijk zo'n 10% van het onderhuidse vet van de ontvangers van beenmerg de kenmerken van de donor bevatte. Sekse of leeftijd maakten hierbij geen verschil. Wel bleek dat mensen met overgewicht of obesitas tot wel 2,5 keer zoveel 'donor-vetcellen' hadden dan patiënten met een normaal gewicht. De onderzoekers concluderen dat beenmergcellen zich dus wel degelijk in andere celsoorten kunnen ontwikklen en dat dat proces beïnvloed wordt door kenmerken van de ontvanger, zoals obesitas.
"De volgende stap is nu uit te vinden welke beenmergcellen zich tot vetcellen kunnen ontwikken", zegt onderzoeksleider Mikael Rydén in ScienceDaily. "Deze onderzoeken betroffen mensen die een beenmergtransplantatie hadden ondergaan tegen leukemie. Nu moeten we erachter komen of de resultaten ook gelden voor mensen die geen transplantatie hebben ondergaan." Als dat het geval zal blijken, hopen de onderzoekers een basis te leggen voor nieuwe behandelingen van metabole ziekten waarin vetcellen de hoofdrol spelen.
Het onderzoek is verschenen in Cell Metabolism.
Fotocredits: 'Het oogsten van beenmerg voor een beenmergtransplantatie Wikimedia
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ter aanvulling: in de paper zelf staat nog wat interessante aanvullende data:
Zo is er geken naar percentage donorcellen in enerzijds vetweefsel en anderzijds specifiek vetcellen. Bij de eerstgenoemde was het percentage heel wat hoger, waarschijnlijk door het nog aanwezige bloed in het weefselmonsters. Maar de genoemde 10% gaat dus echt over vetcellen.
Ook staat er een grafiek in met de verlopen tijd tegen percentage vetcellen afkomstig van donorcellen. Alhoewel er redelijk wat spreiding is, laat deze heel mooi zien dat dit percentage toeneemt met de tijd.
Tot slot blijken er slechts 11 van de 65 deelnemers overgewicht te hebben. De conclusie dat zij gemiddeld meer uit donorstamcellen ontstane vetcellen hebben, is bij nader inzien niet zo heel krachtig en lijkt m.n. door één uitschieter in die groep te komen (alhoewel de trend wel iewat hoger ligt).
Al met al erg interessant. Ben benieuwd wat dit betekent voor bijvoorbeeld de hypothese dat een verstoorde insulinehuishouding tot overgewicht leidt door grotere netto vetinflux in vetcellen. Kennelijk genereert het lichaam ook nieuwe vetcellen uit o.a. stamcellen in beenberg, en een vraag is dan welke invloed insuline daarop heeft.