1 min
In de Twijnstraat, de oudste winkelstraat van Utrecht, viert Kazerij Stalenhoef deze week het eerste lustrum. Een mooie gelegenheid voor de Utrechters die de winkel nog niet kennen om even langs te gaan. Ook voor mensen uit de rest van het land is er in de Twijnstraat genoeg te beleven.
Eigenaresse Pascha Stalenhoef is het bruisende hart van deze eigentijdse kaasspeciaalzaak. Vaste klanten krijgen een persoonlijke begroeting, nieuwe klanten worden met hartverwarmend enthousiasme ingewijd en ondertussen is er altijd tijd voor een praatje over nieuwe ontdekkingen of actuele ontwikkelingen in kaas- en smaakland. Want Pascha is zeer geïnteresseerd in alles wat er op en rond het 'kaasplankje' speelt en is voortdurend op zoek naar nieuwe lekkernijen voor haar klanten. Want daar gaat het natuurlijk om. Ook vaste kaasklanten moeten steeds weer verrast worden. Pascha verruimt je kaashorizon.
Kazerij Stalenhoef is een modern ingerichte oude en je-het-water-in-de-mond-doen-lopende winkel. Naast Pascha staat regelmatig vader Ton in de winkel. Hij is zelf gepokt en gemazeld in het kaasvak en leerde Pascha de fijne kneepjes ervan. De andere medewerkers doen er nauwelijks voor onder. Je kunt rustig zelf rondkijken, er is veel te proeven, en zoals gezegd is deskundig advies ook altijd voorradig. De Kazerij levert daarnaast kaasplankjes aan diverse restaurants in de directe omgeving.
Vijf jaar blijkt lang en kort tegelijk: vanuit het niets heeft de Kazerij zich ontwikkeld tot een niet meer weg te denken vaste waarde van 'speciaalstraat' Twijnstraat. Niet te missen!
Dit artikel afdrukken
Kazerij Stalenhoef is een modern ingerichte oude en je-het-water-in-de-mond-doen-lopende winkel. Naast Pascha staat regelmatig vader Ton in de winkel. Hij is zelf gepokt en gemazeld in het kaasvak en leerde Pascha de fijne kneepjes ervan. De andere medewerkers doen er nauwelijks voor onder. Je kunt rustig zelf rondkijken, er is veel te proeven, en zoals gezegd is deskundig advies ook altijd voorradig. De Kazerij levert daarnaast kaasplankjes aan diverse restaurants in de directe omgeving.
Vijf jaar blijkt lang en kort tegelijk: vanuit het niets heeft de Kazerij zich ontwikkeld tot een niet meer weg te denken vaste waarde van 'speciaalstraat' Twijnstraat. Niet te missen!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zo misschien Nick? http://www.lamuse.nl/
'Les fromages américains aussi bon que les fromage français?' 2 mins video van Franse/amerikaanse kaasproeverij http://www.culturecheesemag.com/news/mateo_kehler_french_cheese_tasting_video
Ik ben maar een schaars Londenkenner, Dick.
op de openbare markten in Engeland heb ik echter al vaak pareltjes van kazen getroffen. meestal rauwemelks, vaak moddervet en vol smaak. (een shropshire van jerseykoeienmelk gekocht in Devon..., ik droom er nog van) Engeland is.
Engeland is vandaag hét kaasland, als je het mij vraagt.
"Eigentijds" is meestal een cosmetische term, die NIETS met de kwaliteit van het geboden voedsel te maken heeft.
Neal's Yard is wat mij betreft eigentijds, zowel voor wat betreft de (deels vals-romantische) inrichting als de producten. Toch zie ik er zwarte sloven. Ze staan je bij de winkel zelfs buiten te verwelkomen.
Als Pascha die kant op kan ontwikkelen mag de Twijnstraat helemaal drie handen dichtknijpen.
Neal's Yard is mij niet onbekend, heeft trouwens 2 winkels in Londen en fungeert ook als groothandel (en exporteert).
Ik schreef er iets over op http://abitor2.wordpress.com/2010/01/08/een-saksische-stilton-bastaard/
Traditie gekoppeld aan innovatie … Neal's Yard is daar al jaren 'daadwerkelijke' promotor van. Een kerel die met 'visie' bezig is rond/met (rauwmelkse) ambachtelijke boerderijkazen.
De British Cheese Awards is net achter de rug en kende weer een recordaantal ingeschreven kazen, waarvan weer een resem nieuwe kazen. Deze tendens is al van 2006 bezig (http://abitor2.wordpress.com/2010/06/08/cheese-of-course/).
In UK zie ik hoe langer hoe meer jonge mensen het kaasambacht oppakken en die komen met meer dan aardige producten voor de dag.
Op Cheese 2011 waren de Amerikanen deze keer zeer uitdrukkelijk aanwezig met een grote delegatie uit o.a. Wisconsin.
De kaasvernieuwing komt uit de Angelsaksische landen. Dat zeg ik al jaren en dat wordt nu meer en meer concreet bevestigd.
In UK (en ook in US) vind je een resem cheesemongers die onder de winkel zelf hun kazen (verder) rijpen, die via allerlei workshops hun klanten de wondere en rijke wereld van het kaasambacht laten ervaren.
In België ken ik één dergelijke kaaswinkel en die organiseert al zeker 10 jaar een paar keer per jaar een open kelderdag. 's Zondags van 10u tot 18u staan de mensen daarvoor in rijen uren aan te schuiven om met 10 personen de kelder te kunnen induiken. Daar kleven ze dan 20 minuten van rijpingscel naar rijpingscel als honingbijen aan je mond, eager naar het verhaal achter de kaas, de kleine weetjes … Ik heb een aantal keren mee die kelderbezoeken verzorgd. Nu, na meer dan 10 jaar, staan er nog altijd die lange rijen … op 'zondag'.
Is dit eigentijds of ouderwets goed?