“Mensen zijn zich niet bewust dat ze eten tot zich kunnen nemen wat niet goed is voor je. Omdat specialisten klakkeloos voorgeschreven protocollen volgen, wordt er niet echt gezocht naar oorzaken van bepaalde klachten, worden maagzuurremmers voorgeschreven en moeten mensen levenslang aan de pillen” aldus Rico Bongaarts, biotechnoloog uit Breda. Hij heeft een hartgrondige afkeer van (onnodige) pillen en begon daarom een zoektocht naar de oorzaak van zijn klachten. Dankzij een dieet zonder gist, ei en mosterd is hij inmiddels verlost van zijn slikklachten.

Een dieet helpt beter dan pillen
“Bij een onderzoek twee jaar geleden werd een slokdarmontsteking bij me geconstateerd. Toen bleek ik een te hoog gehalte aan eosinofiele cellen te hebben, een bepaald type witte bloedlichaampjes. Iedere leek kan op internet vinden dat dit te maken heeft met allergische reacties. Ik had al langere tijd last van psoriasis. Maar nu had ik er ook slikklachten bij gekregen” vertelt Bongaarts.

In het ziekenhuis volgden de gebruikelijke allergieonderzoeken. Ziekenhuizen doen dan zowel de klassieke huidtesten met prikjes en stoffen en een bloedtest.

“De rest van je leven zal je, zoals 2 miljoen Nederlanders, maagzuurremmers (protonpompremmers) moeten gebruiken,” was de reactie van de specialist nadat uit dat onderzoek was gebleken dat er geen sprake was van klassieke allergieën. Maar daarmee nam Bongaarts, die ervaring heeft met immunologie, geen genoegen.

Uit een groot wetenschappelijk onderzoek bleek dat veelvuldig gebruik van protonpompremmers de samenstelling van de darmflora behoorlijk kan veranderen. Onderzoeksleider prof. dr. Rinse Weersma waarschuwde dan ook voor dit type medicijn: "Als je een goede reden hebt om dit middel te gebruiken, bijvoorbeeld vanwege een maagzweer of chronische klachten, dan moet je die bijwerkingen voor lief nemen. Maar als je het medicijn zonder urgente reden gebruikt dan zijn de bijwerkingen van belang." Bijwerkingen van protonpompremmers zijn onder meer darminfecties, nierfalen en osteoporose (botontkalking).

Overgevoeligheden
Op basis van zijn vakgebied wist Bongaarts dat er naast allergieën ook sprake kan zijn van overgevoeligheid voor bepaalde voedingsingrediënten. Omdat het ziekenhuis geen testen doet op overgevoeligheid heeft hij vervolgens contact gezocht met Pro Health, een onderzoekslaboratorium in Weert. Hij heeft daar op eigen kosten 240 voedingsingrediënten laten testen.

Uit dat onderzoek bleek dat hij overgevoelig is voor vooral gist, ei en mosterd. Bongaarts hield zich een jaar lang aan een dieet zonder die ingrediënten. Vervolgens liet hij een nieuw onderzoek (een endoscopie) doen. Daaruit bleek dat zijn ontsteking weg was en dat de betreffende eosinofiele cellen weer op normaal niveau waren. Na een jaar blijkt ook zijn psoriasis minder te zijn geworden en zijn cholesterol stevig gedaald te zijn.

Uw argument dat u CZ €43.000 bespaart door geen protonremmers te nemen, kan geen reden zijn om toch €414 aan onderzoekskosten te vergoeden die niet onder de verzekering vallen
Protocollen
Bongaarts declareerde de kosten van dat laboratoriumonderzoek, €414,-, bij zijn zorgverzekering. Het antwoord van CZ was duidelijk: “Dit is geen verzekerde zorg. Uw argument dat u CZ €43.000 bespaart door geen protonremmers te nemen, kan geen reden zijn om toch het onderzoek te vergoeden dat niet valt onder de verzekering”. Hij kreeg nul op rekest omdat het laboratorium dat hij gebruikte geen contract heeft met de verzekeraar.

Bongaarts is ontevreden over de protocollen die gehanteerd worden: “Voor veel behandelingen zijn tussen verzekeraars en zorgverleners protocollen afgesproken die uitgaan van gemiddelden. Mijn verwijt aan de medische wereld is dat men teveel uitgaat van die protocollen en niet zoekt naar de werkelijke oorzaken van klachten. Door het voorschrijven van pillen doet men aan symptoombestrijding en wordt niet onderzocht of de oorzaak bij voeding kan liggen.”

Het is vergelijkbaar met de opmerkingen van sportarts Edwin Goedhart onlangs in De Volkskrant (12 januari 2019): “Protocollen laten zich niet zo snel aanpassen omdat ze zekerheid bieden aan verzekeraars en zorgverleners. Afwijken van de richtlijn, daar is tijd voor nodig maar vooral durf”, zei Goedhart.

Bongaarts daarover: “De verzekeraars hebben mijns inzien een te grote invloed gehad op de standaardisering in de zorg. Het wordt tijd dat men zich in de zorg realiseert dat standaarden en protocollen ten koste kunnen gaan van optimale zorg voor de patiënt.”

Bongaarts heeft een paar maanden geleden een brief met zijn ervaringen gestuurd aan het Zorginstituut, het orgaan dat in Nederland advies geeft over welke zaken in het basispakket thuishoren en wat niet. Tot op heden heeft hij geen reactie gekregen.
Dit artikel afdrukken