1 min
Deze zak Snatt's trof ik onlangs bij een horeca-groothandel. Duidelijk bedoeld voor degenen die daar hun betere boodschappen komen doen en dan ook een zak 'premium chips' meenemen.De prachtige verpakking suggereert natuurlijke chips. Ze zouden zo in een hippe biowinkel kunnen liggen: het kleurgebruik (groen), olijfolie als basis voor een 'balanced diet', puur natuur ('only chips' en zeezout, geen kleur- en geurstoffen), nadruk op goede aardappelen en eigentijds gemaakte traditie.
Weinig vet (33% minder dan in een 'normaal bakproces') én olijfolie. Wat moet je nog meer? Het Voedingscentrum zou er zo een prijs voor geven.
We hebben ze geprobeerd. Ik had warempel het idee dat ze vulden en voelde niet de drang om de hele zak leeg te moeten eten (zoals bij 'normale chips' die daarop gemaakt zijn). Ze smaken trouwens lekker ouderwets gefituurd.
Zou het dan toch?
Of is dit nou de ultieme, niet wordnapping, maar complete soulnapping? De volledige virtualisering van mijn eetbeleving. Misschien wel een nieuw soort invasie van de bodysnatchers?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Prachtige, vrolijk stemmende (kerstmis!) verhalen over drie aardappeltelers in de Hoeksche Waard die zelf chips zijn gaan maken: www.ambachtelijkechips.nl
Met in een van de stukken een opmerking die me zeer aanspreekt. 'We wassen de chips niet vooraf, zodat het zetmeel er op blijft. Dat zorgt er voor dat minder vet in de chips doordringt.'
Ze claimen een vetgehalte van rond de 33 procent.
In alle kookboeken en ook in het aardappelboek van Alma Huisken staat dat je frieten eerst moet wassen voor je ze bakt. Er staat nooit bij waarom dat moet. Er wordt langs de straat wel beweerd dat ongewassen frieten aan elkaar kleven tijdens de bak.
Ik was mijn frieten en chips nooit. Ze kleven niet aan elkaar.
Vanavond weer!
Het ging me om de chips, want die verketteren we zonder aanzien des aardappelchips terwijl ze hier als nature's own worden neergezet (zie die pracht reclamespot). Die mooie verpakkingen vind ik juist prima. Spaar me de zelotigheid van de jaren '70 bio. Kwaliteit gaat om smaak en nutritieve waarde.
Soulnapping: dat doet reclame sowieso met de niet-meer-zo-geinformeerde consument.Bij deze reclame en verpakking raak zelfs ik - excuus, voor zoveel eigendunk - in verwarring.
De tekens en hun betekenissen zijn niet helder meer. Ik kan de daadwerkelijke boodschap niet meer onderscheiden van 'de verpakking'. Dat was ook mijn punt rond wordnapping.
Dick, wat bedoel je nou precies met soulnapping? Zijn die chips heel erg lekker of is je punt dat 'eerlijke' voeding eigenlijk niet in een oneerlijk mooie verpakking mag zitten? Dat is een heel interessant onderwerp. Veel verpakkingen in de natuursuper zijn heel erg lomp, boers van ontwerp. En ook daar zit duivelse sluwheid achter: je krijgt associaties met het ouderwetse, eerlijke platteland in plaats van met kosmopolitische hipheid. Een vergelijkbaar geval: de personeelsleden in mijn buurtnatuursuper dragen altijd grove, handgebreide truien. Zouden ze die echt mooi vinden, of denken ze dat ze daarmee meer biogevoel uitstralen? De nieuwe strategie om bioproducten als premiumproducten te vermarkten en dus een premium verpakking gebruiken toont aan dat niet helemaal meer duidelijk is wat dat echte biogevoel is.
Ter info: het zijn de 'meest premium' chips die je kunt kopen. De enige prijsvergelijking die ik heb kunnen vinden is een Franse internetwinkel. Vlgs een Nederlandse stuntsite zouden ze nu op 1,99 voor de helft van de prijs gaan. De gewone retailprijs lijkt echter ergens rond de € 2,50-2,75 te liggen.
Zoek even op de site van grefusa.es, de maker van deze chips, naar het filmpje (onder producten): echt, je eet pure aardappelen, zuiver graan enz. Ook weer prachtig gemaakt in dat hippe, wereldse sfeertje van Noord-Spanje. Es natural!