Dat berekende de aan Oxford verbonden econoom Olivier J. Wouters. Hij baseerde zich op publiek toegankelijke informatie. “Deze bevindingen kunnen bijdragen aan de discussie over hoe de invloed van de industrie op het Amerikaanse gezondheidsbeleid beperkt kan worden,” schrijft Wouters.
De giften aan landelijke en regionale politici, die invloed kunnen uitoefenen op het volksgezondheidbeleid, resulteerden vooral in hogere prijzen voor medicijnen op recept, constateert de econoom.
Het smeergeld over de periode is slechts 0,1 % van het totaal bedrag dat aan voorgeschreven medicijnen is uitgegeven in de Verenigde Staten. Althans, volgens de officiële cijfers. Wouters schat in dat de giften aan politici misschien wel 30% hoger kunnen liggen.
Zeker. Maar poltici financieel steunen is hier een misdrijf.
Wij kennen dit ook nog alleen op een andere manier. Zo is in het verleden de gratis bijscholingscursussen aan artsen, etentjes betaald door lobbyisten, bouwfraude affaire, appartementen in den haag huren van vrienden en dergelijke. Het is vaak minder direct en opvallend en we doen er alles aan om te voorkomen want het is een glijdende schaal.
Zo rechtstreeks gaat het hier niet, al denk ik dat tabak en wapenlobby in VS ook sterk is.
In Nederland is dat niet zo, omdat in beschaafde landen dit soort betalingen tegen de wet zijn. Simpel.
En hydroxichloroquine heeft in een recent Braziliaans onderzoek geleid tot veel meer doden dan in de onbehandelde controlegroep.
Gelukkig heeft Nederland daar geen last van. Ik lees er in ieder geval nooit wat over *kuch*
Zouden ze in Amerika meer open zijn over dit soort zaken of is het minder gevaarlijk om misstanden elders aan te kaarten?
Zoals het wegmoffelen/in een slecht daglicht stellen van het gebruik van het spotgoedkope hydroxychloroquine. Dat op tijd gegeven moet worden en graag samen met zink en nogal politiek beladen is.
Hydroxychloroquine is overigens wel een middel dat het RIVM noemt als betrouwbaar bij Q koorts.
>> Chronische infecties
Een standaard voor de behandeling van patiënten met chronische Q-koorts ontbreekt. Het algemene beleid is dat een combinatie van twee middelen wordt aanbevolen, waaronder ten minste doxycycline. De geadviseerde minimumduur van de behandeling varieert, afhankelijk van de focus, van 18 maanden tot 4 jaar. Doxycycline (1 d.d. 200 mg) plus hydroxychloroquine (3 d.d. 200 mg) is vooralsnog de eerste keus. << RIVM
Maar toen had Trump zich er nog niet mee bemoeid ;)