1 min
Een maandagmorgen en een mooie discussie. Naar aanleiding van Marco's vraag of Nederland geen voorbeeld zou moeten nemen aan Foodplay's smaaklessen, barste hier gisteren een schitterende discussie los. Ik trek hem even naar boven, want hij is belangrijk genoeg.
Wouter Klootwijk reageert zojuist heel 'plas-tisch': waarom smaakles, is er dan ook zoiets als plasles? Korter kun je dat punt bijna niet maken.
Je krijgt alleen les in iets wat je moeder of je vader je niet leert. Wiskunde bijvoorbeeld, of scheikunde. Plassen niet. Eten ook niet. En toch willen we opeens dat onze kinderen leren eten en proeven op school. Waarom?
Educatie of 'les' - de overdracht van praktische routines en theoretische kennis, van het zo-'doen'-en-'denken'-we-hier - is grofweg te verdelen in wat je moeder (of vader, of je hele familie en vrienden en ....) je wel leren in het dagelijks leven (spelenderwijs) en wat niet (in de bankjes), cq. wat NIET MEER.
Daarom moet Klootwijk's vraag een beetje worden aangescherpt: krijgen kinderen geen 'smaakles' (= opvoeding) meer van moe? En zo nee, moet het daar dan niet zo snel mogelijk weer naar toe?
Van de ballorige weeromstuit zou bovendien de vraag gesteld moeten worden: is er misschien ook reden om plassen en slapen een plek te geven in het onderwijs nu kinderen tegenwoordig te lang onzindelijk blijven of slapeloos blijken?
In feite constateert Klootwijk dat ouders uit hun verantwoordelijkheid worden ontzet. In je achterhoofd zie je er een bijna onverholen middelvinger bij in de lucht. Wat hem betreft moet de conclusie zijn: breng de opvoeding dan terug naar moe en het dagelijks leven. Niet naar school, dat is een denkfout.
Wat ik me nou afvraag: waarom gaat het precies omgekeerd?
Wat zegt dat over de manier waarop we over onszelf en onze kinderen denken?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Beste Arie,
Ook ik hoor graag van je uitkomsten. Is voeding een insteek die verandering kan creeren .... of creert verandering de voeding .....
ik zie het graag terug.... hier!?
Sorry, dat was je vraag helemaal niet. Iedereen die zich op deze thread heeft geabonneerd krijgt automatisch een melding.
Als je onderzoek is afgerond, maken we er uiteraard een posting van op de voorpagina. Bij deze beloofd.
Ik ben in ieder geval bereid met je mee te lezen. Wie begeleidt het onderzoek?
Inderdaad, wellicht is het beter in dit stadium 'zwijgen' over voorlopige uitkomsten.
Hoewel de (laat ik zeggen: op kantiaanse 'praktischen Vernunft'-oordelen gestoelde?) uitspraken mij uitlokken hierop verder te gaan.
Ik ben bovendien wel benieuwd, of er nog anderen zijn die willen reageren (of uberhaupt nog meelezen?).
Eind mei/begin juni zal ik het onderzoeksverslag afronden. Ik houd jullie/je op de hoogte.
Vlgs mij mag ik deze conclusie alvast trekken: eten - en dus ook goed eten - wordt bepaald door de context waarin je leeft. Is die 'fout', dan gaat het fout. Is die 'goed' dan krijg je gewenst gedrag. Het gaat dus om het creëren van 'contexten'. Vormen van social engineering dus, met enorme morele implicaties voor degene die daarvoor de verantwoordelijkheid op zich neemt
Je werpt een uiterst interessante vraag op: welk belang heeft de overheid van waaruit 'gewenst' wordt gedefinieerd? Idem voor de bedrijven die ons dagelijks brood maken.
Ik popel natuurlijk om je nu al verdere uitspraken te ontlokken, maar misschien moeten we eerst je onderzoek afwachten. Wanneer verwacht je het af te ronden?