Het kan aan mij liggen, of ik begin oud te worden, maar mijn moeder zette de koffie ook op deze wijze.
En toch wordt het als een innovatie binnen gehaald. Zie ik iets niet of zijn het de nieuwe kleren van de keizer ?
Dit systeem wordt als volgt omschreven:
"The Clever Coffee Dripper was considered a pretty innovative product when it was first released in Australia some six months ago. Since then it has fast become the brewing method of choice for both cafes and home brewers wishing to explore the world of black coffee."
The CCD in Action from Five Senses Coffee on Vimeo.
bron: Jeroen Veldkamp
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Berti, fastcoffee = espresso!
De Romboutsen zijn inderdaad een speciale familie. Zij lanceerden de plastic filter voor de Expo'58 in Brussel. De huidige baas, Hugo Rombouts, is zo ook de uitvinder van de negendagenweek. Hij verdeelt zijn tijd over België en Zuid-Frankrijk en vindt (zo hoorde ik hem ooit vertellen op een zondagochtendradioprogramma) voor zichzelf de zevendagenweek niet praktisch, dus hanteert hij zijn eigen systeem.
De individuele filter lijkt bijna uitsluitend Belgisch, hier en daar zijn de zilveren nog te krijgen in de betere cafés, maar inderdaad nooit op een terras. (voorbeeld: Brasserie du Parc in Oostende of café Metropole, Brussel)
op rommelmarkten verkoopt men zilveren filters voor een schijntje.
Ha Guillaume, Rombouts: de echte innovators. Die filterkoffie van hen is een stukjeugdsentiment. Niet dat wij als kind er ooit een hebben gedronken. Ons was het meer te doen om sjiekebollen en de halfjaarlijkse cola :-)
Hugo Rombouts: “1 2 3 Spresso, ons espressosysteem, is minder bekend dan Senseo. Maar wij zijn niet zoals Senseo. Het is andersom. De koffiefilter bijvoorbeeld is een Romboutsuitvinding sinds 1958.”
PaulO@
De Romboutsfilters waren namaak (goede) filters. Opzetdeel incl. koffie om weg te gooien op een mooie dikke porceleine mok. Dosering dus afgepast.
De echte torentjes zijn heel zoms van zilver, soms verzilverd maar meestal van inox verdwenen door het toerisme vrij snel.
Er was geen houden aan. Ik was er getuige van hoe op terassen in Brugge een zeer reislustig volkje ten noorden van belgie een complete filters en melkkannetjes in de tas lieten verdwijnen den wegsloop..
Deze kocht ik nieuw op een rommelmarkt in Spa in een door met 6, het vloeipapier zat er nog om (nieuw van voor WOII) voor de totaalprijs van Bfrs 150,00 (ca. dfl. 8,00). Dat was geluk hebben. En ik kocht ze niet van een kind van 6, want dan had ik het niet gedaan. Ze verdwenen onmiddelijk in mijn rugzak.
Het leuke van de dit soort koffiefilters is dat het nog een echte ceremonie is, en wat ik boven schreef over 'koude maling'... dat speelt wel degelijk een rol. Koffiebonen mag je niet electrisch malen; daar komt redelijk wat hitte/smaakverlies bij vrij.
ach....ze weten gewoon van gekkigheid niet meer wat ze nu moeten verzinnen dus dan maar zo, he.
nooit een fan geweest van fast coffee trouwens (senseoooooohhh)maar maak de mijne (nadat de nespresso weg ging) met een bialetti (aluminium koffiepruttel ding op fornuis)
gelukkig zijn er nog consumenten zoal wij die niet in dit soort malligheid (oude wijn in nieuwe zakken) trappen maar onze hersens gebruiken.
kennelijk moet je daar een bepaalde leeftijd voor hebben (zijn jullie ook boven de 40?).