Volwassenen hebben genoeg aan 8 uur per nacht. Kleuters hebben maar liefst 13 uur slaap nodig. Tieners hebben nog altijd 9,5 uur nodig.

Dat zegt Judith Owens. Ze is directeur van het Center for Pediatric Sleep Disorders in het Boston Children’s Hospital. Tieners blijken bovendien een verschoven slaapritme te hebben, waardoor ze 's ochtends niet echt 'wakker' zijn.

Volgens Owens zijn de gevolgen voor jeugdige hersenen erger dan gedacht. "Ze moeten wakker worden om naar school te gaan op een moment dat hun brein ze vertelt dat ze diep in slaap moeten zijn. Een kind om 6 uur 's ochtends wakker maken heeft hetzelfde effect als een volwassene om 3 uur 's nachts", zegt ze in The New Yorker.

Ons 'normale' slaaptekort beïnvloedt ons presteren alsof we dronken zijn
Ook volwassenen lijden meer onder een slaaptekort dan gedacht. Twaalf nachten op rij 6 uur slapen heeft hetzelfde effect op ons cognitief en fysiek functioneren als 24 uur helemaal zonder slaap. Iemand die 24 uur gewaakt heeft, presteert op hetzelfde niveau als iemand met een borrel op en een alcoholpromillage van 0,1. Dat is het dubbele van van de toegestane maximum bij autorijden met een glaasje op. Met andere woorden: ons 'normale' slaaptekort beïnvloedt ons presteren alsof we dronken zijn.

Constante jetlag
Een en ander heeft tot gevolg dat we in een soort constante jetlag verkeren. Eentje die nog verergert door in de weekends uit te slapen. Het resulteert er in dat we minder nauwkeurig handelen, onze emotionele reacties niet beheersen, minder goede besluiten nemen en mogelijk zelfs onze kinderen tot hyperactiviteit of juist depressie brengen. Bekend is bovendien dat een tekort aan slaap ook nog eens tot gewichtstoename en obesitas te leiden. Op termijn leidt het mogelijk tot dementie.

Mensen met een slaaptekort zijn zich daar dikwijls niet van bewust. Ze denken aan 5 of 6 uur slaap genoeg te hebben en en toch te functioneren op de toppen van hun kunnen. Dat blijkt niet het geval.

Slaaponderzoeken
Slaaponderzoekster Elizabeth Klerman liet in een experiment mensen gedurende twee weken hun eigen slaapritme bepalen. Ze mochten kiezen hoeveel uren ze wakker wilden zijn, en hoeveel uren ze wilden slapen. Daarna gingen ze het slaaplaboratorium in, waar de tijd om in te slaap te vallen en de slaapduur werden gemeten. Gemiddeld sliepen de proefpersonen gedurende de tweede dag en nacht 12,5 uur. Sommigen bleken bovendien in slaap te vallen nog voor de laborantmedewerker de kamer uit was. Volgens Klerman duidelijke indicaties dat de deelnemers 'pathologisch slaperig' waren, terwijl ze dachten dat ze helemaal wakker waren.

Een andere slaaponderzoeker, Charles Czeisler, stelde vast dat we alleen de eerste twee dagen bewust ervaren dat we te weinig slaap hebben gehad. Daarna realiseren we ons eenvoudigweg niet meer dat we niet op ons best zijn. Het merendeel van ons bestaan brengen we door als de 'walking dead'. We weten niet meer wat het is om alert en volledig wakker te zijn.

We raken meer kwijt door op onze rust te beknibbelen dan we ooit terug kunnen winnen door een paar uurtjes aan onze dag toe te voegen. We zijn minder productief, hebben minder inzicht, zijn minder gelukkig en lopen een groter risico ziek te worden
'Niemand kan voor jou slapen'
Maria Konnikova besluit: "Alles bij elkaar leert het huidige slaaponderzoek ons een belangrijke les. We willen allemaal productief en effectief zijn. Maar als we onze productiviteit proberen te vergroten door meer uren te maken, maken we daar niemand blij mee. We raken meer kwijt door op onze rust te beknibbelen dan we ooit terug kunnen winnen door een paar uurtjes aan onze dag toe te voegen. We zijn minder productief, hebben minder inzicht, zijn minder gelukkig en lopen een groter risico ziek te worden. En we beseffen niet hoezeer we onze vaardigheden en gezondheid daarmee tekort doen. Vraag het een willekeurig iemand en ze zeggen dat ze het prima doen op 5 of 6 uur. We onderwaarderen slaap systematisch en toch is genoeg slaap van fundamenteel belang voor ons presteren van vandaag en morgen. Slapen is bovendien een van de weinige dingen die we alleen maar zelf kunnen doen. Niemand kan voor jou slapen."

Power nap
Mocht je nog niet overtuigd zijn om slaap een belangrijkere plek in je leven te geven, dan biedt de Huffington Post uitkomst. Ons 'dutje' of de Amerikaanse power nap, zou de ergste gevolgen van ons chronisch slaaptekort te kunnen verzachten. Er zijn zeven redenen om een dutje te doen.
1. Je wordt er geduldiger van
2. Het maakt je alerter - zelfs 10 minuten doen je je al alerter voelen
3. Alleen al de gedachte aan een dutje doet je bloeddruk dalen
4. Het helpt je dingen beter onthouden
5. Het kan je creatiever maken
6. Het kan het risico op een hartaandoening verlagen
7. Zelfs van 10 minuten rust - zonder slaap - knapt je humeur al op.

Fotocredits: 'Autoportrait. Awakening/Alarm Clock', Ludosphère
Dit artikel afdrukken