Kinderen jonger dan 5 jaar die regelmatige bedtijden hebben, eten op vaste tijden en beperkte schermtijd hebben zijn emotioneel sterker. Dit vermindert de kans op obesitas. Dat concluderen Amerikaanse en Britse onderzoekers na een studie onder ruim 10.000 kinderen, waarmee ze eerder onderzoek naar dit onderwerp bevestigen.

Hoewel we nog steeds niet goed weten hoe slaap de stofwisseling beïnvloedt, vinden steeds meer onderzoekers een verband tussen obesitas en slecht slapen
Drie routines en zelfregulatie
De onderzoekers bekeken drie huiselijke routines van 3-jarigen: de regelmaat in bedtijden, of ze eten op vaste tijden en of televisie en schermpjes beperkt werden tot maximaal een uur per dag. Daarnaast vroegen ze de ouders hoe goed de kinderen met hun emoties om konden gaan, bijvoorbeeld hoe snel een kind gefrustreerd werd, doorzettingsvermogen hadden en hoe afhankelijk ze waren. Van de 10.955 kinderen had 41% vaste bedtijden, 47% had vaste tijden voor de maaltijden en 23% had een beperkte schermtijd.

Toen de kinderen 11 jaar waren, bekeken de onderzoekers of er een verband was tussen de routines en de zelfregulatie enerzijds en obesitas anderzijds. Ongeveer 6% van de kinderen op die leeftijd was obees.

Meer routines, minder obesitas
De kinderen die problemen hadden met het reguleren van hun emoties waren vaker obees op 11-jarige leeftijd. Het risico op obesitas was het grootst voor de kinderen die geen vaste bedtijden hadden, maar ook kinderen die ‘meestal’ op dezelfde tijd naar bed gingen toonden al een vergroot risico. Onafhankelijkheid en doorzettingsvermogen waren niet gerelateerd met het risico op obesitas.

“Slaap is zo belangrijk en vooral voor kinderen”, zegt onderzoeker Sarah Anderson. “Hoewel we nog steeds niet goed weten hoe slaap de stofwisseling beïnvloedt, vinden steeds meer onderzoekers een verband tussen obesitas en slecht slapen.” Dat die verklaring nog uitblijft moet ouders er niet van weerhouden hun kinderen een gezond bedritueel aan te leren. “Een goede bedtijd-routine doet het kind geen kwaad, en lijkt kinderen alleen maar te helpen.”
Dit artikel afdrukken