Deze week werd de nieuwe Melkveewet door de Tweede Kamer aangenomen. Details moeten nog worden geregeld in een Algemene Maatregel van Bestuur (AMVB). De wet is sterk gebaseerd op grondgebondheid, dat wil zeggen het verbinden van de mestproductie met het land waarover boeren kunnen beschikken om die mest in een lokale kringloop te kunnen brengen.
Brabant versus de rest van Nederland
Gisteravond noemde Martin Scholten, algemeen directeur Wageningen UR Animal Sciences, de nieuwe wet in Nieuwsuur 'bijna oneerlijk'.
Hij vindt het niet kunnen dat melkveehouders die geen mogelijkheid hebben om hun mest in een lokale kringloop te brengen nu gestraft worden voor de investeringen die zij eerder hebben gedaan in mestverwerking vanuit de verwachting dat de overheid ook de mogelijkheid voor aanwending van de mest elders zou honoreren. Met name in Brabant is dat de enige mogelijkheid voor boeren om hun bedrijven te kunnen laten groeien. Dat willen ze om mee te kunnen in de concurrentiestrijd die zal ontstaan na het wegvallen van de melkquota in Europa. In het Midden, Noorden en Oosten van ons land speelt die problematiek niet of veel minder. Daar kunnen boeren gemakkelijker grondgebonden uitbreiden. De Brabantse koeienboeren hebben te maken met grondschaarste en staan als het ware tegenover de rest van Nederland in hun wens om niet-grondgebonden te kunnen groeien.
'Principiële schoolvorming'
Foodlog sprak vanmiddag met Scholten over de vraag waarom hij zo scherp uithaalde en waarom hij dat deed nadat de wet inmiddels door de Kamer is. De wet wacht nog slechts op detailleringen in een AMVB.
Scholten blijkt zich te storen aan wat hij beoordeelt als bestuurlijk onhandige en onverstandige processen. "In de natuur gaat het allemaal om balans. Die kun je in verschillende situaties op heel verschillende manieren bereiken. In het Zuiden van het land is mestverwerking een uitstekende oplossing als je dat doet binnen scherpe milieunormen. Diezelfde normen kun je in het Noorden gebruiken om grondgebonden diezelfde balans, maar dan op een heel andere manier bereiken. Regelgeving op de nu bereikte one size fits all basis en heel specifieke regeltjes is dodelijk en niet goed voor het bereiken van de best mogelijke balans. Daarom stoor ik me aan het proces zoals dat heeft plaatsgevonden in de Tweede Kamer", zegt Scholten. Wat hem betreft hebben maatschappelijke organisaties "via milieumaatregelen weidegang willen afdwingen door allerlei vormen van principiële schoolvorming rond wel of niet weidegang en verplichte kringlopen in gebieden waarvoor veel betere alternatieve oplossingen zijn."
Volgens Scholten had de Kamer het heel anders moeten aanpakken. "Veel beter was het geweest om doelwetgeving te formuleren die boeren zelf in hun specifieke context kunnen toepassen. De randvoorwaarden waaraan ze moeten voldoen, moet je scherp handhaven. Aan zo'n aanpak zouden we wat gehad hebben. In plaats dreigen er nu wettelijk details te worden bepaald die boeren in problemen gaan brengen en milieutechnisch een suboptimaal resultaat zullen hebben. Dat is een gemiste kans."
Vanmorgen brachten Scholten en zijn collega Annie de Veer, directeur Wageningen UR Livestock Research, hun reactie op de wet in een korte schriiftelijke reactie op de website van de WUR naar buiten. Waarom komt die visie nu pas en kwam de WUR niet me een visie voorafgaand aan de Kamerbeslissing over de wet? "Die zat al in mijn pen toen ik het stuk tegen de oorspronkelijke Melkveewet van Cees Veerman en Herman Wijffels in Trouw las. Omdat ik toen in het buitenland was, is het er niet eerder van gekomen. Gisteren ging ik in op het verzoek van Nieuwsuur om commentaar te leveren. Het is niet mijn bedoeling geweest daar politieke invloed mee uit te oefenen. Desgevraagd geven we gewoon ons oordeel."
Fotocredits: Martin Scholten, still, Nieuwsuur
Dit artikel afdrukken
Brabant versus de rest van Nederland
Gisteravond noemde Martin Scholten, algemeen directeur Wageningen UR Animal Sciences, de nieuwe wet in Nieuwsuur 'bijna oneerlijk'.
Hij vindt het niet kunnen dat melkveehouders die geen mogelijkheid hebben om hun mest in een lokale kringloop te brengen nu gestraft worden voor de investeringen die zij eerder hebben gedaan in mestverwerking vanuit de verwachting dat de overheid ook de mogelijkheid voor aanwending van de mest elders zou honoreren. Met name in Brabant is dat de enige mogelijkheid voor boeren om hun bedrijven te kunnen laten groeien. Dat willen ze om mee te kunnen in de concurrentiestrijd die zal ontstaan na het wegvallen van de melkquota in Europa. In het Midden, Noorden en Oosten van ons land speelt die problematiek niet of veel minder. Daar kunnen boeren gemakkelijker grondgebonden uitbreiden. De Brabantse koeienboeren hebben te maken met grondschaarste en staan als het ware tegenover de rest van Nederland in hun wens om niet-grondgebonden te kunnen groeien.
'Principiële schoolvorming'
Foodlog sprak vanmiddag met Scholten over de vraag waarom hij zo scherp uithaalde en waarom hij dat deed nadat de wet inmiddels door de Kamer is. De wet wacht nog slechts op detailleringen in een AMVB.
Scholten blijkt zich te storen aan wat hij beoordeelt als bestuurlijk onhandige en onverstandige processen. "In de natuur gaat het allemaal om balans. Die kun je in verschillende situaties op heel verschillende manieren bereiken. In het Zuiden van het land is mestverwerking een uitstekende oplossing als je dat doet binnen scherpe milieunormen. Diezelfde normen kun je in het Noorden gebruiken om grondgebonden diezelfde balans, maar dan op een heel andere manier bereiken. Regelgeving op de nu bereikte one size fits all basis en heel specifieke regeltjes is dodelijk en niet goed voor het bereiken van de best mogelijke balans. Daarom stoor ik me aan het proces zoals dat heeft plaatsgevonden in de Tweede Kamer", zegt Scholten. Wat hem betreft hebben maatschappelijke organisaties "via milieumaatregelen weidegang willen afdwingen door allerlei vormen van principiële schoolvorming rond wel of niet weidegang en verplichte kringlopen in gebieden waarvoor veel betere alternatieve oplossingen zijn."
Volgens Scholten had de Kamer het heel anders moeten aanpakken. "Veel beter was het geweest om doelwetgeving te formuleren die boeren zelf in hun specifieke context kunnen toepassen. De randvoorwaarden waaraan ze moeten voldoen, moet je scherp handhaven. Aan zo'n aanpak zouden we wat gehad hebben. In plaats dreigen er nu wettelijk details te worden bepaald die boeren in problemen gaan brengen en milieutechnisch een suboptimaal resultaat zullen hebben. Dat is een gemiste kans."
Vanmorgen brachten Scholten en zijn collega Annie de Veer, directeur Wageningen UR Livestock Research, hun reactie op de wet in een korte schriiftelijke reactie op de website van de WUR naar buiten. Waarom komt die visie nu pas en kwam de WUR niet me een visie voorafgaand aan de Kamerbeslissing over de wet? "Die zat al in mijn pen toen ik het stuk tegen de oorspronkelijke Melkveewet van Cees Veerman en Herman Wijffels in Trouw las. Omdat ik toen in het buitenland was, is het er niet eerder van gekomen. Gisteren ging ik in op het verzoek van Nieuwsuur om commentaar te leveren. Het is niet mijn bedoeling geweest daar politieke invloed mee uit te oefenen. Desgevraagd geven we gewoon ons oordeel."
Fotocredits: Martin Scholten, still, Nieuwsuur
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
emotie even laten voor wat het is heb ik mogen lezen in onderstaande.
De hele melkveewet gaat over het maken van voedsel.
Het maken van een product dus; en ieder product heeft bestaansrecht als er vraag naar is/voor is ( of voor gecreeerd kan worden).
Ik mis volgens mij commercie en marketing als onderdeel van de 'license to produce' discussie.
Vanuit die hoek lees ik weinig emotieloze bijdragen over de 'tucht van de markt'
volstaat de duurzaamheidsinvulling van bedrijven als A-ware; tja waar kletsen wij Nederlandse burgertjes dan over...
ik kijk vanuit mijn werkplek uit op de nieuwe verdamper van Vreugdenhil in aanbouw. Hebben ook een heus duurzaamheidsprogramma Vreugdenhil.
Oké de leefomgeving van Nederlandse burgers mag je niet vervuilen das denk helder; dat wil niemand lijkt mij.
Ik bedoel; We praten of groei überhaupt mag; Wouter zegt al (terecht): Melkveehouderij koester dat.
Discussie volgt vervolgens wie er dan wel of niet zou mogen groeien en hoe dan.
Maar investeerders van beider fabrieken hebben daar toch een gedegen plan onder liggen? en/of is hun omvang in orde van grootte een druppel op een gloeiende plaat. Oftewel staat helemaal los van ruimte voor groei in Nederland melkveehouderijland en is geneuzel in de marge?
Who das lang lezen van 0 tot 115...
Wat duimpjes onderweg uitgedeeld en geconstateerd dat de discussie door een paar mensen gevoerd wordt maar veel meelezers kent.... #aldus foodlog meest gelezen...
Wiebren, in #106 zeg je dat ik teveel denk in vermoedens, doembeelden en "als, maar" termen.
Tot op zekere hoogte moet dat ook. Banken doen het standaard en het is ook gebruikelijk in risico-analyses en stress-tests. Begrijp me goed, ik doe geen voorspellingen maar probeer de risico's van grondloze ontwikkeling aan te geven.
Jij redeneert zelf trouwens ook in "als" termen, maar dan met veel zonneschijn. Een stresstest die alleen mooi-weerscenario's doorrekent is echter geen knip voor de neus waard. Dat hebben we gezien bij de banken.
Dit zijn de "alsen" die jij volgens mij hanteert:
1. De varkenshouderij gaat niet krimpen.
Durf je daar een weddenschap op af te sluiten gezien de problemen bij VION en de bijna-overname door de banken? Wil de melkveehouders daarvan afhankelijk maken?
2. De mestafzet naar Duitsland zit wel snor, want er is vrij verkeer van goederen.
Maar wat als Duitse deelstaten nou eens voor een beleid kiezen dat de mest van de eigen veehouders net zo hard beperkt als die van Nederlandse veehouders?
3. De erkenning van concentraat als kunstmestvervanger is spoedig te verwachten.
Maar Dijksma zei nog niet zo lang geleden dat ze daar in Brussel nog een hele kluif aan zou hebben.
4. De derogatie zal alleen worden aangescherpt in regio's waar normen worden overschreden.
Dat hoop ik ook, maar dat betreft dan wel de regio met de hoogste varkensdichtheid. Trouwens, staar je niet blind op het grondwater. De nitraatnormen voor oppervlaktewater worden ook elders nog overschreden.
Dat zijn vier "alsen" met veel wensdenken en weinig risicobesef. Zekerheid hebben we geen van beiden, maar je kunt toch niet ontkennen dat dit reële risico's zijn?
En is het dan niet je taak als LTO-melkveehouderij om veehouders zo veel mogelijk te behoeden voor deze risico's? Al deze risico's zijn minder voor grondgebonden bedrijven.
Het mooie Frits/Sjaak is als ik wiebren #112 goed doorvertaal dat middels de input van extra krachtvoer, wat blijkbaar zeer efficiënt is in relatie tot de voerefficiëntie en de mineralenverliezen elders neerlegd, je eigen voerproductie naar beneden rekent ( energie behoefte voor melk- input van krachtvoer- input van aangekocht voer= input eigen voer van eigen/gehuurd land) waardoor je door die veronderstelde hoge voerefficiëntie een lage eigen grond efficiëntie behaald en je mestoverschot dus toeneemt.
Wellicht dat de kringloopwijzer dus ook mogelijkheden bied om te sturen!
Wiebren, in 106 help je ons uit de droom. Er is geen oplossing die overal en voor iedereen goed uitpakt (dat is althans mijn vertaling) Het is een eerlijk antwoord. Ik had nog altijd hoop op "een konijn uit de hoge hoed". Maar het konijn was ook bij mij nog niet langs gekomen.
Je noemt wel 2 sporen;
- beleid met sturen op grond
- sturen op fosfaat
Kun je daar iets meer over zeggen hoe je dat ziet? Moeten allebei in de AMvB een plek krijgen of alleen de tweede. En nog interessanter hoe wil jij dat beide sporen ingevuld worden.